W piątek 22 kwietnia Indonezja ogłosiła embargo na eksport oleju palmowego, które wejdzie w życie 28 kwietnia. Prezydent Joko Widodo zamierza osobiście monitorować i oceniać wdrażanie restrykcji mających na celu zapewnienie Indonezyjczykom odpowiednich ilości przystępnego cenowo surowca. Lokalne ceny oleju do smażenia wzrosły w tym roku o ponad 40%, w niektórych prowincjach przez ostatni miesiąc niemal się podwoiły, podwyżki wywołały protesty społeczne.
Indonezja jest globalnym liderem pod względem produkcji (59%) oraz eksportu oleju palmowego (56%). Na drugim miejscu jest Malezja (odpowiednio 25% i 33%), borykająca się ze spadkiem produkcji surowca w wyniku niedoboru siły roboczej – następstwem pandemii koronawirusa.
Głównymi importerami oleju palmowego są Indie, Chiny oraz kraje Unii Europejskiej. Znaczne ilości surowca kupują firmy produkujące artykuły gospodarstwa domowego i spożywcze, takie jak Procter & Gamble, Nestle czy Unilever. Według agencji Reuters, Mondelez International – producent ciasteczek Oreo – odpowiada za 0,5% światowego zużycia oleju palmowego.
Decyzja Indonezji przyczyniła się do dalszych wzrostów cen olejów roślinnych oraz nasion roślin oleistych, wspartych ograniczonym eksportem surowców w wyniku wywołanej przez Rosję wojny (rzepak +42% YTD). Notowania oleju palmowego na malezyjskiej giełdzie podążają w kierunku historycznych szczytów z marca, olej sojowy w Chicago jest najdroższy od 2008 roku. Ceny canoli na giełdzie ICE Canada oraz rzepaku na parkiecie Euronext MATIF osiągnęły w piątek 22 kwietnia rekordowe poziomy. Nastroje rynkowe schłodziła dziś informacja o potencjalnym wyłączeniu z embarga surowego oleju palmowego, nie jest jednak wykluczone, że piątkowy szczyt notowań rzepaku (1094 EUR/t) okaże się tymczasowy.
