Poniżej zwracamy uwagę na cztery kluczowe tematy dla światowej gospodarki, które mogą stanowić zarówno pozytywne, jak i negatywne czynniki ryzyka dla globalnego wzrostu:
1) Inflacja pod wpływem szoku podażowego
Ekspansywna polityka monetarna i fiskalna doprowadziła do szybkiej odbudowy popytu, co w połączeniu z rosnącymi cenami surowców przemysłowych i energetycznych spowodowało mocne odbicie dynamiki c en z uwagi na szybkie odrodzenie popytu. O ile pierwsza fala pandemii oraz lockdown mocniej wpłynęła właśnie na popyt, to podczas kolejnych epizodów z wprowadzonymi restrykcjami popyt ustabilizował się, a strona podażowa rynku była jeszcze ograniczona. Obecnie naszym bazowym scenariuszem jest ustabilizowanie się globalnych łańcuchów dostaw w horyzoncie połowy przyszłego roku. Nierównowaga w zakresie wysokiego popytu i mogącej mu sprostać podaży jest naszym głównym ar gumentem za obniżką krótkoterminowych prognoz wzrostu gospodarczego. Jednocześnie uważamy, że wysoki bufor w postaci oszczędności gospodarstw domowych i silny rynek pracy pozwolą na utrzymanie popytu w 2022 r., pomimo rosnących cen dóbr i usług.
W perspektywie krótkoterminowej widzimy więc możliwość utrzymania się zaskoczeń w odczytach wskaźnika inflacji. Spodziewamy się również dalszego wzrostu oczekiwań inflacyjnych konsumentów i biznesu także z powodu silniejszej presji płacowej. Ostatnie dane w zakresie dynamiki wzrostu wynagrodzeń w USA pokazały, że jest ona wysoka, w szczególności biorąc pod uwagę obecną stopę bezrobocia.
2) Polityka monetarna banków centralnych
Podtrzymujemy nasz scenariusz bazowy, że presja inflacyjna nie spowoduje zmiany gołębiego podejścia banków centralnych państw r ozwiniętych do polityki monetarnej, a Ekonomiści Grupy BNP Paribas spodziewają się, że proces jej normalizacji będzie postępował wolniej niż w przypadku poprzednich cykli gospodarczych. Pomimo coraz wyższej inflacji, banki centralne cały czas podkreślają wysoką niepewność odnośnie dalszego wzrostu gospodarczego. Ponadto, ryzyko przedwczesnego zacieśniania polityki pieniężnej jest cały czas oceniane jako większe, niż dopuszczenie gospodarki do „przegrzania”. Pierwszym krokiem w zmianie prowadzonej polityki może być proces wygaszania programu skupu aktywów. Uważamy, że Fed rozpocznie ten proces już na początku przyszłego roku (wyjście ze skupu ogłoszone zostanie w grudniu), a pierwsze podwyżki stóp procentowych w USA mogą mieć miejsce w IV kwartale 2022 roku. W przypadku Europejskiego Banku Centralnego nie spodziewamy się większych zmian w dotychczasowej polityce, tzn. może on utrzymać stopy procentowe na obecnym poziomie w horyzoncie 2024 r. Z drugiej strony, uważamy że banki centralne państw rozwijających się będą w większym stopniu brać pod uwagę rosnącą inflację w swoich decyzjach. To powinno skutkować podwyżkami stóp procentowych, głównie w obszarze Ameryki Łacińskiej oraz CEEMEA (Europa Środkowo-Wschodnia, Bliski Wschód i Afryka). Podtrzymujemy w związku z tym naszą prognozę dokonania pierwszej podwyżki stóp procentowych przez RPP (o 15 pb.) już w listopadzie br.
3) Niepewność geopolityczna
Z uwagi na pandemię COVID-19, w ostatnim roku czynniki geopolityczne zeszły na dalszy plan. Mogą one jednak stopniowo powracać i wpływać na decyzje inwestorów w 2022 r. Nowa administracja Joe Bidena w USA nie zmienia zasadniczo swojego jastrzębiego nastawienia wobec Chin, dzięki czemu ewentualne eskalacje napięć w tym zakresie mogą okresowo wpływać na podwyższoną zmienność na rynkach. W krótkim terminie nie spodziewamy się jednak powrotu napięć na linii USA-Chiny obserwując rosnącą wymianę handlową pomiędzy tymi państwami oraz stabilny przebieg rozmów dyplomatycznych. Wycofanie amerykańskich wojsk z Afganistanu, chociaż planowane od dłuższego czasu, nie przebiegło sprawnie. W dłuższym terminie pokazuje to, że trend de-globalizacji może postępować, co może mieć długoterminowy wpływ na decyzje inwestycyjne przedsiębiorstw i reorganizację łańcuchów dostaw. W krótkim terminie skutkiem wycofania z Afganistanu jest drastyczny spadek popularności prezydenta Joe Bidena, co może negatywnie ważyć na popularności Demokratów w horyzoncie częściowych wyborów do Kongresu w 2022 r., a to z kolei stanowi ryzyko dla realizacji ambitnego programu inwestycyjnego i socjalnego obecnej administracji. W Europie zwracamy uwagę na wrześniowe wybory do niemieckiego Bundestagu. Obecnie w sondażach przewagę ma partia SPD, a utworzenie przez nią rządu zwiększa naszym zdaniem szansę na prowadzenie bardziej pro-wzrostowej polityki fiskalnej. Nie spodziewamy się natomiast większych zmian w prowadzonej polityce we Francji i Włoszech po planowanych tam wyborach prezydenckich (odpowiednio kwiecień i luty 2022).
4) CO VID-19
Chociaż pandemia COVID-19 w coraz mniejszym stopniu wpływa na globalną gospodarkę, to cały czas jest to czynnik który powinien być brany pod uwagę w procesie inwestycyjnym. Uważamy, że globalna populacja będzie musiała się zaadoptować do życia z wirusem. Stopniowy postęp w procesie szczepień oraz udowodniona w praktyce skuteczność szczepionek przełoży się na ograniczenie lockdown-ów do sfery regionalnej. Cały czas ograniczenia te będą jednak wpływać na stronę podażową rynku oraz łańcuchy logistyczne na świecie. Rządy będą więc stawiać na promocję szczepień w celu zwiększenia w populacji udziału osób zaszczepionych przynajmniej jedną dawką, który globalnie wynosi obecnie 40%. Ryzykiem w tym obszarze mogą być kolejne mutacje koronawirusa oraz malejąca skuteczność szczepionek, co jednak w pewnym stopniu powinno być mitygowane podawaniem przypominających dawek. W dłuższym terminie, pandemia wpłynęła na przyspieszenie strukturalnych trendów w światowej gospodarce jakimi są deglobalizacja i skracanie łańcuchów dostaw (tzw. reshoring), przyspieszenie rozwoju cyfrowej gospodarki (np. praca zdalna, ecommerce, rozrywka online) oraz wzrostu znaczenia i udziału wydatków rządowych dla wzrostu gospodarczego (szczególnie z naciskiem na tzw. zielone inwestycje).
