CPI dla Wielkiej Brytanii
22 kwietnia 2020 roku pojawiły się najaktualniejsze wskaźniki dotyczące inflacji w Wielkiej Brytanii w marcu. CPI pokazał rok do roku wzrost o 1,5%, a miesiąc do miesiąca o 0,0%. Konsensus rynkowy wynosił odpowiednio 1,5% r/r oraz 0,3% m/m. Poprzedni raz dane te były publikowane 25 marca. Otrzymaliśmy wtedy wartości dodatnie na poziomie 1,7% rok do roku i 0,4% miesiąc do miesiąca. Ponadto dowiedzieliśmy się, iż bazowy wskaźnik CPI r/r wyniósł 1,6%, indeks cen konsumenckich z wyłączeniem żywności i paliw m/m 0,1%. Wskaźnik cen dóbr produkcyjnych (Core PPI) wyniósł m/m 0,3%, a r/r 0,9%. Wskaźnik inflacji producentów (PPI Input) m/m -3,6%, a r/r -2,9%. Wskaźnik cen dóbr produkcyjnych (PPI Output) -0,2% m/m i 0,3% r/r. Wskaźnik cen detalicznych (RPI) wyniósł m/m 0,2%, a r/r 2,6%.
Co to jest CPI?
Wskaźnik CPI (consumer price index) jest to wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych. Oblicza się go na podstawie statystycznego koszyka przeciętnego gospodarstwa domowego. Ze wszystkich cen tak wyselekcjonowanych towarów i usług wylicza się średnią ważoną. Dzięki wskaźnikowi CPI możemy dokonywać pomiaru inflacji lub deflacji. Potocznie mówi się, że jest on miarą zmiany wartości nabywczej danej waluty lub też wskaźnikiem zmian kosztów utrzymania.
CPI Wielkiej Brytanii w przeszłości
Przeglądając wyniki z ostatnich lat można zauważyć, że najwyższy odczyt wskaźnika CPI dla Wielkiej Brytanii zanotowaliśmy 12 grudnia 2017 roku na poziomie 3,1%. Od tamtej pory wartość ta systematycznie spada. Przed 2015 rokiem mieliśmy jednak do czynienia ze zdecydowanie wyższymi wynikami. Szczyt w XXI wieku wyniósł 5,2% i zanotowany został dwukrotnie: 14 października 2008 oraz 18 października 2011. Historycznie najniższy wynik odnotowany od 2000 roku to -0,1. Zdarzył się on trzykrotnie w 2015 roku: 19 maja, 13 października i 17 listopada.
Wykres wskaźnik CPI (r/r) od 2000 roku
Działania Banku Anglii w sprawie inflacji
BoE (Bank of England) tak samo jak inne banki centralne może kreować wzrost lub spadek inflacji. Do tego celu może posłużyć się na przykład krótkoterminową stopą procentową. Jest ona odpowiedzialna za koszt, jaki banki komercyjne ponoszą, pożyczając pieniądze od banku centralnego. W sytuacji kiedy krótkoterminowa stopa procentowa zostanie podniesiona, wtedy banki komercyjne swój zwiększony koszt przekładają na klienta, czyli kredyty na rynku są droższe. Automatycznie zmniejsza się wtedy ich dostępność, a w efekcie hamuje konsumpcja. W ten sposób uzyskujemy spadek popytu, za którym idzie spowolnienie lub zatrzymanie wzrostu cen i w efekcie końcowym spadek inflacji. W sytuacji przeciwnej, gdy krótkoterminowa stopa procentowa maleje, wtedy kredyty są tańsze i bardziej dostępne. Konsumpcja rośnie, a wraz z nią również inflacja.
Ostatnia decyzja w sprawie stóp procentowych w Wielkiej Brytanii odbyła się 26 marca 2020 roku. Aktualna stopa procentowa wynosi 0,10%.
Warto również zapoznać się z innymi wskaźnikami makroekonomicznymi opublikowanymi dzisiaj z różnych gospodarek świata:
Polska – dramatyczny poziom sprzedaży detalicznej