We wtorek obserwowaliśmy spora zmienność na €/US$. Po nieudanej próbie przebicia ponad 1,1370 inwestorzy próbowali ponownie zajmować pozycje na umocnienie dolara, co sprowadziło parę blisko 1,1250. To jednak również się nie powiodło, a kurs €/US$ zakończył handel blisko 1,1350. Słabszy dolar przełożył się na dalsze umocnienie walut CEE, w tym złotego. Kurs €/PLN obniżył się do 4,66. Złoty zyskał w bardzo podobnej skali co forint, co potwierdza, że to efekt ogólnej poprawy popytu na waluty CEE, a nie kolejnego zaskoczenia inflacją z kraju.
Na bazowych rynkach długu nadal trwało umocnienie, przede wszystkim w przepadku Treasuries (-5pb w segmencie 10lat). To prawdopodobnie efekt obaw, że nowy wariant koronawirusa Omikron wymusi odsunięcie w czasie podwyżek stóp Fed. W ślad za rynkami bazowymi zyskały też POLGBs. Zmienność na krajowym rynku pozostała wyższa niż za granicą z uwagi na niską płynność. Rentowność 10latki obniżyła się o około 10pb.
Presja na dolara nadal trwa. Możliwe dalsze spadki rentowności
Dziś spodziewamy się kolejnych prób wybicia pary €/US$ powyżej 1,1370. Inwestorów powinna zachęcić wczorajsza nieudana próba powrotu pary poniżej 1,1250. Kurs może przy tym dotrzeć do około 1,1450. Oczekujemy jednak, że solidne payrolls w piątek utwierdzą inwestorów w przekonaniu, że najbardziej realnym scenariuszem są obecnie szybkie podwyżki stóp Fed. Z kolei w Europie niepokój budzą restrykcje epidemiczne. Sugeruje to, że w przyszłym tygodniu para €/US$ powinna wrócić do spadków, docierając poniżej 1,13.
Podobnie jak w przypadku €/US$, bazowe rynki długu mogą kontynuować obecny trend do piątkowych payrolls. Paliwem do ruchu są obawy przed nowym wariantem koronawirusa. Nie widzimy dużego pola do spadku rentowności, gdyż oczekujemy solidnych danych makro, szczególnie z USA, np. dzisiejszy ISM z przetwórstwa. Na przełomie tygodnia oczekujemy jednak stopniowych wzrostów rentowności, m.in. za sprawą udanych danych z amerykańskiego rynku pracy. Także w dalszej części roku powinien dominować wzrost rentowności. Od 2022 Europę czeka impuls wzrostowy oparty na Funduszu Odbudowy. Zmienia się też sytuacja w USA. Fed ogranicza swoje zakupy, ale wzrosną podaże Treasuries po podniesieniu limitu zadłużenia USA.
Złoty może kontynuować umocnienie, ale ryzyko przeceny nadal istotne
Złoty może kontynuować umocnienie przez kolejny dzień, dwa. Cały czas wspiera go słabnący dolar. Obawiamy się jednak, że pod koniec tygodnia, wraz z powrotem €US$ do spadku, €/PLN znów zacznie rosnąć. Dlatego w ciągu około dwóch tygodni €/PLN może znów zaatakować ostatnie szczyty w okolicach 4,72. W razie ponownego głębszego spadku €/US$, ryzyko przełamania się ponad ten poziom jest istotne, gdyż za werbalnymi interwencjami z rządu i NBP nie poszły konkretne działania, mające służyć zahamowaniu deprecjacji złotego.
W naszej ocenie kurs €/PLN zakończy rok powyżej 4,60. Pogarszające się nastroje na światowych rynkach z uwagi na mocnego dolara i doniesienia o przebiegu pandemii sugerują, że może to być nawet bliżej 4,70. Co więcej, rynek już obecnie wycenia też dość agresywny scenariusz podwyżek stóp NBP, a więc nie będzie dodatkowego wsparcia tego czynnika.
W najbliższym czasie POLGBs powinny śledzić sytuację na rynkach bazowych, ale nadal charakteryzować się podwyższoną zmiennością z uwagi na niska płynność. Do czasu faktycznego przeprowadzenia operacji strukturalnych przez NBP sytuacja płynnościowa na krajowym rynku raczej się nie poprawi. Sentyment na tynkach bazowych powinien pozostać pozytywny na najbliższy dzień-dwa, ale w dłuższym okresie spodziewamy się raczej wzrostów rentowności za granicą i w ślad za tym w kraju.
