- Dziś odbędą się najważniejsze w tym tygodniu wydarzenia, które powinny zdeterminować kierunek €/US$ na drugą połowę tygodnia. Poznamy dane o koniunkturze ze strefy euro (PMI) oraz minutes z posiedzenia FOMC. Dane z Europy powinny raczej zaskoczyć na minus. Jest jeszcze zbyt wcześnie, żeby odzwierciedlenie w danych znalazł kolejny impuls fiskalny z Niemiec, a np. dane z Polski potwierdzają wyraźne słabnięcie koniunktury w europejskim przemyśle. Z kolei minutes Fed powinny wpisać się w jastrzębi ton komunikacji Rezerwy Federalnej. Sugeruje to powrót pary €/US$ do spadków, ale najprawdopodobniej nie dalej jak do 1,00-01. Wskaźniki techniczne nadal pokazują, że ostatni wzrost €/US$ był za mocny, ale nie są to już poziomy zachęcające do zajmowania pozycji na dużą korektę / spadek pary.
- Do końca roku para €/US$ może utrzymać się ponad parytetem lub blisko niego. Po danych o inflacji CPI z USA oczekiwania na dalsze podwyżki stóp Fed wyraźnie spadły. Mimo komentarzy z FOMC sugerujących utrzymanie cyklu podwyżek stóp, rynek niezmiennie wycenia też rozpoczęcie poluzowania polityki Fed już około połowy przyszłego roku. To z kolei znajduje odzwierciedlenie w dolarowych stawkach IRS. Spread dolarowych swapów 2letnich wobec instrumentów w euro dość dobrze określał kierunek €/US$ w ostatnich latach. Dlatego bez odbudowy oczekiwań na podwyżki stóp w USA (i wzrostu dolarowych swapów), lub pogorszenia globalnego sentymentu, o większe umocnienie dolara będzie trudno.
Raczej słabe PMI z Europy pomogą wycenom europejskiego długu
- W drugiej połowie tygodnia spodziewamy się spadków rentowności w Europie, połączonych ze wzrostem spreadu krzywej amerykańskiej wobec niemieckiej. Publikowane dziś dane ze strefy euro powinny wzmocnić obawy rynku przed wyhamowaniem koniunktury w Europie po udanym 3kw22. Rentowności Treasuries powinien z kolei podtrzymywać ton publikowanych dziś wieczorem minutes Fed. Reakcja na dokument może być jednak umiarkowana, gdyż rynek ciągle sceptycznie podchodzi do komentarzy z Fed sugerujących dalsze podwyżki stóp, mimo spowolnienia koniunktury.
- Dane z Europy zdeterminują prawdopodobnie także kierunek na SPW. Perspektywa wyraźnego wyhamowania koniunktury w Europie na przełomie roku powinna wspierać oczekiwania na szybką dezinflację. Niekoniecznie dotyczy to Polski, gdzie wzrost CPI w 2023 pozostanie dwucyfrowy, ale to otoczenie międzynarodowe jest kluczowe dla SPW po wygaszeniu oczekiwań na dalsze podwyżki stóp NBP. Taki scenariusz wskazuje też, że może dojść do pewnego wypłaszczenia krzywej SPW przez mocniejsze zejście długiego końca w dół.
- Ponownego stromienia krzywej spodziewamy się jednak ponownie w grudniu. Zarówno retoryka jak i konkretne działania głównych banków centralnych powinny okazać się bardziej zdecydowane niż obecnie uważają inwestorzy. Obawiamy się również, że optymizm inwestorów co do możliwości ograniczenia podaży SPW na 2023 rok jest przedwczesny. O przełom w relacjach z KE i odblokowanie KPO może być trudno. Także próby przeniesienia kosztów walki z inflacją na spółki energetyczne niekoniecznie mogą się udać. To również czynniki, które powinny odbić się głownie na długim końcu krzywej SPW.
