Przy pozytywnych nastrojach na rynkach kapitałowych, gdzie indeksy amerykańskie oraz japoński Nikkei225 ustanawiały historyczne maksima, złoty przez dużą część dnia utrzymywał tendencję aprecjacyjną, a kurs EUR/PLN testował okolice poziomu 4,25, gdzie znajdują się minima z maja br. Wsparciem dla złotego pozostawały głównie znacząco różne, rynkowe oczekiwania co do przyszłych decyzji monetarnych Fed oraz EBC vs. RPP. W środę krajowej walucie pomagał także nieco słabnący globalnie dolar, reagujący w ten sposób na nieznacznie rosnące oczekiwania inwestorów co do skali tegorocznych obniżek stóp Fed. Weryfikacja tych oczekiwań nastąpi w czwartek, kiedy to na rynek napłyną dane o inflacji CPI z USA za czerwiec br. oraz o tygodniowej zmianie zasiłków dla bezrobotnych również ze Stanów Zjednoczonych. Finalnie kurs EUR/PLN zakończył dzień po słabszej stronie rynku co można wiązać z czynnikami technicznymi, a konkretnie odreagowaniem po teście okolic minimów z maja br.
Środa na rynkach FX nie przyniosła zmian bieżących trendów, tryb risk-on w dalszym ciągu dominuje, choć to obecna i oczekiwana polityka banków centralnych różnicuje zachowanie poszczególnych walut, co pokazuje przykład czeskiej korony, która od lokalnego maksimum z 6 czerwca straciła do euro ok. 3,5%. O stylu zamknięcia obecnego tygodnia na głównych parach z PLN zadecydują globalne nastroje, a te w naszej opinii ukształtuje odbiór ww. danych makro z USA w kontekście rosnących szans na wrześniowe cięcie stóp procentowych przez FOMC.
Na bazowych rynkach stopy procentowej środa przyniosła umiarkowane spadki rentowności obligacji skarbowych, które dla papierów amerykańskich wyniosły ok. 1-2 pb, a dla niemieckich ok. 2-4 pb. Dochodowości polskich SPW zniżkowały natomiast w zakresie 4-7 pb., mocniej na krótkim odcinku krzywej.
Zobacz także: Wyważone słowa J. Powella tak jak działania RPP. Jak zareagował dolar (USD)?
Temat nowego układu sceny politycznej we Francji i jego wpływu na kształt polityki fiskalnej tego kraju powoli przestaje być tematem nr. 1 w Europie, co pokazuje zawężający się spread pomiędzy 10-letnimi tamtejszymi obligacjami i analogicznymi pod względem tenoru papierami z Niemiec. To uspokojenie nastrojów względem europejskich aktywów pozwoliło w środę obligacjom skarbowym z Niemiec nadrabiać dystans do papierów amerykańskich. Polskie SPW podążały za trendami z rynków głównych i nie zmieniła tego słaba aukcja zamiany (najsłabsza od maja 2023 r.), na której Ministerstwo Finansów sprzedało obligacje za 4,46 mld zł i odkupiło za 4,28 mld zł. W regionie CEE-3 warto zwrócić uwagę na zaskakująco niski odczyt inflacji CPI za czerwiec br. z Czech (2% r/r vs. oczekiwane 2,5% r/r), który wzmocnił oczekiwania na kontynuację obniżek stóp przez CNB, co znacząco umocniło czeski dług ale i osłabiło koronę.
W obliczu „utwardzonego” rynkowego konsensusu dotyczącego braku zmian w krajowej polityce pieniężnej co najmniej do I kw. 2025 roku, to nastroje na bazowych rynkach FI będą wywierać decydujący wpływ na trendy polskich SPW. W naszej opinii po środowej sesji prawdopodobieństwo kierowania się rentowności krajowych obligacji skarbowych w okolice dolnych ograniczeń trendów bocznych wzrosło, co dla papierów 5- i 10-letnich dawałoby potencjał ich spadku o ok. 20 pb., jednak w perspektywie raczej co najmniej kilku tygodni.
Wykres dnia: Pomimo rozbieżności w politykach pieniężnych prowadzonych przez NBP, CNB i MNB oraz różnego tempa dezinflacji, realne stopy procentowe w regionie CEE-3 utrzymują się na solidnym plusie w okolicy 3%.
Źródło: Refinitiv
