Kurs funta GBP/PLN: ile kosztuje funt 20 grudnia? Sprawdź dzisiejszy kurs funta do złotego, euro, dolara, franka. Prognoza

 

Cena funta (GBP): historia powstania i znaczenie brytyjskiej waluty

Funt szterling to waluta o długiej i ciekawej historii. To właśnie brytyjski funt jest najstarszą używaną walutą na świecie. Bez względu na zarazy, wojny a później integrację monetarną UE, szterling towarzyszy Brytyjczykom od XI wieku.  Z chwilą otworzenia się rynków pracy na wyspach, do Wielkiej Brytanii wyjechało tysiące Polaków. Od kilku lat funty rodzą emocje i pobudzają fantazję wielu obywateli naszego kraju.

 

Historia powstania funta brytyjskiegi GBP

Początków funta/GBP/ trzeba szukać pod koniec ósmego wieku naszej ery. Wtedy król anglosaski Offa wzorując się na Karolu Wielkim, wprowadził pensa jako główną jednostkę monetarną z wagą 1/240 funta. Pierwsze pensy były wykonane ze srebra. Ta więź brytyjskiej waluty i srebrnego kruszcu, przetrwała przez następne kilka wieków. Monety o nominale 1 funta szterlinga (240 pensów), po raz pierwszy pojawiły się w 1489 roku. Dwa lata wcześniej, do obiegu wprowadzono szylingi o wartości 1/20 funta szterlinga. Pierwsze funty (w przeciwieństwie do pensów), zostały wykonane ze złota. To dość zaskakujące, ponieważ w XII wieku funt szterling został ustanowiony jako królewska jednostka rozliczeniowa powiązana ze srebrem (1 ówczesny funt srebra = 373 gramy). Srebrna moneta o masie prawie 0,4 kg byłaby mocno nieporęczna, więc wykorzystano złoty kruszec. W 1158 Król Henryk II wprowadził do obiegu szterlinga który był wymienialny na srebro. Utworzenie Banku Anglii (1694 r.), czyli drugiego banku centralnego na świecie, było kolejną ważną datą dla historii funta. Wkrótce potem w obiegu pojawiły się pierwsze banknoty, które ze względu na prymitywną technologię wytwarzania stanowiły łatwy łup dla fałszerzy. Dlatego kruszcowe monety nadal były uważane za bezpieczniejsze. System wymienności funta na srebro, formalnie utrzymał się aż do wojen napoleońskich. Przez długi czas pokrycie monety srebrem było czysto iluzoryczne, gdyż po wprowadzeniu nowych złotych funtów – tzw. gwinei (1663 r.), złoto stało się faktyczną podporą angielskiego systemu monetarnego. W 1816 roku funt szterling został oficjalnie powiązany ze złotem. Utrzymano jednak emisję srebrnych monet, których wartość nie odpowiadała już wartości kruszcu użytego w mennicy.

W XVII wieku gdy brytyjskie monety były masowo podrabiane Mistrzem Mennicy Królewskiej został Isaac Newton. Udało mu się wygrać z fałszerzami. Podając się za kogoś innego Newton  odwiedzał podejrzane knajpy po to, by wytropić dowody fałszowania monet. Udało mu się zebrać wystarczającą ilość dowodów na to, by pogrążyć Williama Chalonera – największego fałszerza ówczesnej Anglii.John Maynard Keynes uważał Newtona jako nie tylko największego geniusza czasu Oświecenia, ale także jednego z najbardziej efektywnych urzędników państwowych. Wymienialność funta ze srebra na złoto zmieniono w 1816 roku i utrzymano ją aż do 1914.           

W roku 1926 ponownie powrócono do wymienialności na złoto, jednak w tym czasie w obiegu nie były już używane złote monety, a banknoty, które można było wymieniać na sztaby złota. Podczas kryzysu w latach trzydziestych system  ten został zaprzestany a funt został zdewaluowany o 20%. Przez długi czas, pomimo 150 różnych zabezpieczeń funt uchodził za stosunkowo łatwą walutę do podrobienia, co wykorzystali Niemcy w trakcie II wojny światowej. Sfałszowali wtedy niewiarygodną ilość funtów brytyjskich. Drukarnia Reichsbanku wydała około 32 miliardy fałszywek . Tym podstępem państwo niemieckie miało zamiar zdewaluować brytyjską gospodarkę. W 1945 roku szacowało się, że podrobione przez nich funty stanowią około 12% wszystkich funtów szterlingów w obiegu. Przez tą akcję funt stracił około 75% swojej wartości Ponownie funt stał się całkowicie wymienialny w 1946. Po wycofaniu się z powiązania funta ze złotem próbowano ustabilizować kurs waluty poprzez związanie wartości funta z innymi walutami począwszy od amerykańskiego dolara. Jednak próby były nieudane, co pociągnęło za sobą 30% dewaluację w 1949. W połowie lat 60 wystąpiła kolejna presja na obniżenie wartości waluty. W listopadzie 1967 funt został zdewaluowany o 14,3% . Najniższy historyczny kurs funt osiągnął w lutym 1985 wtedy za funta można było otrzymać jedynie 1,05 dolara. W 1988 rząd premier Thatcher związał  funta z marką niemiecką a w 1990 włączono go do systemu ERM z kursem do niemieckiej marki na poziomie około 2,90 marki za funt. Już w 1992 funt został zmuszony do opuszczenia systemu po tzw. Czarnej Środzie16 września), kiedy to grupa spekulantów z Georgem Sorosem na czele przeprowadziła spekulacyjny atak na funta. Wielka Brytania wynegocjowała klauzulę pozwalającą na pozostanie poza strefą euro .Z tego powodu kraj ten nie wprowadził funta do systemu ERM II. Czytaj więcej na temat historii funta: Funt brytyjski GBP- historia powstania

 

Zobacz również prognozę dla kursu funta: Czy warto dziś kupować funty (GBP) 20.12.2023? Kurs funta szterlinga (prognozy)

 

**************

Kursy walut NBP 20.12.2023 r.: pivot miażdży główne waluty…