Zwykle po przełamaniu oporu 4.23 notowania tej pary walutowej rosły dalej do oporu 4.35. Dlatego małym zaskoczeniem jest upór podaży na poziomie 4.29, który w przeszłości tylko raz zatrzymał wzrosty. W ten sposób powstało lokalne ograniczenie dla dalszej aprecjacji franka szwajcarskiego.
Pomimo że trend boczny na dobre zagościł na tej parze walutowej, to średnia krocząca MA50 (zielona) pozostaje poniżej wykresu, co sugeruje, że wsparcie 4.23 pozostaje ważnym argumentem dla popytu. Tak długo, jak notowania utrzymają się powyżej czerwonej strefy, to nie ma podstaw, aby zmieniać nastawieni.
Z par walutowych z polskim złotym tylko EURPLN spadł poniżej wsparcia, jeżeli jest to sygnał kierunkowy, to i CHFPLN może podążyć tą ścieżką, szczególnie że RPP podniosła stopy procentowe. Znajdujące się pod wykresem wskaźniki nie informują ani o wykupieniu, ani wyprzedaniu, wiec trudno doszukać się technicznych sygnałów świadczących o rosnącej sile PLN.
Gdyby taka sytuacja miała miejsce na oporze 4.35, który jest górnym ograniczeniem konsolidacji, to z większą wiarą można byłoby mówić o umocnieniu złotego. Pozostaje więc cierpliwa obserwacja wsparcia 4.23.
