Sprzedaż detaliczna jak na razie odzwierciedla obniżoną skłonność do konsumpcji ze strony gospodarstw domowych. Niemniej uwarunkowania dochodowe wydatków (szybko rosnące realne wynagrodzenia, podwyżka płacy minimalnej, zwiększenie transferów społecznych, nastroje konsumenckie) pozostają dobre i w dłuższej perspektywie, naszym zdaniem, wzrost popytu konsumpcyjnego będzie silniej przyspieszał. Dane nie powinny mieć wpływu na perspektywy polityki pieniężnej w Polsce na najbliższe miesiące.
- EZ: Dziś poznamy także wstępne wyliczenia za luty indeksów PMI dla gospodarek strefy euro. Konsensus prognoz sugeruje, iż wskaźniki dla przemysłu i usług całości Eurolandu będą kontynuować trwający już 4 miesiące okres systematycznych wzrostów. W przypadku indeksu dla przemysłu oczekuje się wzrostu do 47,2 pkt z 46,6 pkt w styczniu, a dla usług do 48,7 pkt z 48,4 pkt. Aktywność gospodarcza w strefie euro na przełomie 2023 i 2024 roku jest słabsza od prognoz Europejskiego Banku Centralnego. Choć naszym zdaniem, dopóki stopa bezrobocia pozostaje zbliżona do rekordowo niskiej, większą wagę bankierzy centralni będą przypisywać perspektywom inflacji. Z tego względu istotny będzie komponent PMI dotyczący cen. Przypomnijmy, że w styczniowym badaniu miesięczny wzrost cen usług był najszybszy od czerwca 2023 r. Wstępne dane PMI za luty nie przesądzą o terminie pierwszej w tym cyklu obniżki stóp procentowych przez EBC, jednak będą istotne z punktu widzenia oceny presji inflacyjnej w usługach. Dziś o 13:30 opublikowany zostanie także protokół z ostatniego posiedzenia EBC, choć zapewne nie wniesie on informacji zmieniających perspektywy polityki pieniężnej w strefie euro.
Rynki na dziś
Nastroje na światowych rynkach finansowych pozostają dobre, po tym jak inwestorów w zachwyt wprowadziły wyniki jednej z amerykańskich spółek technologicznych. Apetyt na ryzyko utrzymuje się i nie pokrzyżowały go m.in. wczorajsze minutes ze styczniowego posiedzenia Fed. Amerykańscy bankierzy centralni wciąż są ostrożni co do rozpoczęcia cyklu obniżek stóp procentowych i chcą poczekać na więcej danych z gospodarki. Dziś jednak miks wspomnianych dobrych nastrojów, o ile zostanie wsparty optymizmem płynącym ze wstępnych indeksów PMI w strefie euro, może wreszcie wygenerować mocny impuls wzrostowy na rynku eurodolara. W takim scenariuszu wsparcie w ataku na 4,30 zyskałby złoty. Tym bardziej, iż według informacji agencji Bloomberg Komisja Europejska w przyszłym tygodniu ma zatwierdzić przekazanie Polsce 6,3 mld EUR z Funduszu Odbudowy.
Zobacz także: Czy warto dziś kupować euro (EUR) 22.02.2024? Kurs euro (prognozy)
Rynek krajowy
Za nami kolejna z rzędu sesja bez większej historii w wykonaniu kursu EUR/PLN. Tak jak oczekiwaliśmy notowania złotego do euro poruszały się wokół poziomu 4,32 zachowując niewielką zmienność. W szerszym, tj. około 4-miesięcznym układzie, kurs EUR/PLN rozbudowuje trend horyzontalny, którego punktem centralnym jest poziom 4,34. Wczoraj o stabilności złotego decydował spokój rynków bazowych będący wynikiem ubogiego kalendarium istotnych danych makroekonomicznych. Przyznać jednak należy, iż dzienne maksimum kurs EUR/PLN ustanowił po informacji, iż wstepny wniosek o Trybunał Stanu dla prezesa Narodowego Banku Polskiego ma zostać złożony w Sejmie do końca marca. Na krajowym rynku długu wydarzeniem był przetarg sprzedaży obligacji. Resort finansów sprzedał obligacje serii OK0426, WS0429, WZ1129, DS1030 i DS1033 za łącznie 8,0 mld PLN (a więc pełną, choć obniżoną w stosunku do pierwotnych szacunków pulę) przy popycie 14,13 mld PLN. Co więcej podczas przetargu uzupełniającego Ministerstwo Finansów pozyskało dodatkowe niemal 1,4 mld PLN. Na wtórnym rynku długu wycena obligacji była względnie stabilna.
Rynki zagraniczne
Za nami szósta z rzędu sesja wzrostowa eurodolara. W tym czasie kurs EUR/PLN wzrósł o nieco ponad centa, co najlepiej oddaje anemiczny charakter opisywanych zmian. Taki scenariusz nie powinien jednak dziwić zważywszy na fakt, iż brak jest obecnie nowych impulsów mogących podbijać zmienność. Środa z uwagi na wyczekiwanie na opis posiedzenia amerykańskiej Rezerwy Federalnej była dniem stabilizacji dochodowości 10- latki niemieckiej i amerykańskiej. W rezultacie Bund koncentrował się wokół 2,41%, a długi koniec krzywej USA oscylował wokół 4,27%.
