Rynki długu kontynuowały wczoraj umocnienie. Amerykańska 10latka zyskała 4pb, a niemiecka 3pb. Głównym powodem ruchu pozostają najprawdopodobniej komentarze / analizy sugerujące, że Fed nie zaostrzy swojej polityki równie mocno, jak wskazują jego wypowiedzi czy ostatnie minutes. Efektem jest realizacja zysków po przecenie długu w poprzednich tygodniach.
Dalsze duże umocnienie obserwowaliśmy również na krajowym rynku, w połączeniu ze stromieniem krzywej. 10latka zyskała wczoraj 5pb, 2latka już 10pb. Spadają oczekiwania na skalę podwyżek stóp NBP w kolejnych kwartałach z uwagi na sytuację międzynarodową oraz komentarze sugerujące mniejszą skłonność RPP do reakcji z uwagi na działania antyinflacyjne rządu.
Para €/US$ ustabilizowała się wczoraj blisko 1,1450. Spadek oczekiwań na podwyżki stóp NBP odbił się jednak na złotym. Kurs €/PLN odbił się z 4,5250 na 4,54.
Spadek oczekiwań na podwyżki stóp Fed pomaga papierom
Spodziewamy się, że końcówce tego i przynajmniej na początku przyszłego tygodnia kurs €/US$ będzie kontynuować wzrost do oporu 1,1550. Zachęca do tego sytuacja techniczna, tj. wyłamanie z wielotygodniowej konsolidacji w górę. W najbliższym czasie nie spodziewamy się też nowych informacji korzystnych dla dolara. Publikowane dziś dane z USA powinny być bliskie oczekiwaniom, a przez dużą część przyszłego tygodnia nic istotnego z gospodarki USA nie napływa.
Osłabienie amerykańskiej waluty traktujemy jednak jako krótkoterminowe
Wypowiedzi z FOMC sugerują determinację Fed do podwyżek stóp, podczas gdy EBC pozostaje w trybie wyczekiwania. Spodziewamy się, że podwyżki w USA sięgną 150pb do końca 2023, czyli więcej niż wycenia rynek. Powinno to zepchnąć parę €/US$ nawet poniżej 1,10 w tym półroczu. W 2poł22 rynek powinien natomiast zacząć wyceniać podwyżki stóp również przez EBC. Naszym zdaniem zatrzyma to spadek €/US$, a pod koniec roku euro zacznie zyskiwać wobec dolara.
Trend na bazowych rynkach długu najprawdopodobniej nie zmieni się na przełomie tygodnia. Dominującym scenariuszem pozostaje realizacja zysków po wcześniejszej przecenie obligacji, budowana na oczekiwaniach, że Fed podniesie stopy wolnej niż sugerowały np. ostatnie minutes FOMC. Widzimy duże ryzyko, że inwestorzy zignorują też dane o inflacji ze strefy euro w najbliższy poniedziałek, podobnie jak stało się to z inflacją z USA w tym tygodniu.
Uważamy jednak, że spadki rentowności będą tymczasowe
Wypowiedzi Fed wskazują, że doszło tam do istotniej zmiany poglądów np. na trwałość inflacji. Dlatego FOMC komunikuje np. szybszą redukcję bilansu niż w poprzednich cyklach. Pewną zmianę podejścia co do stóp i inflacji widać już obecnie nawet w EBC. Nakłada się na to mniej korzystny bilans popytu i podaży długu, szczególnie w USA.
€/PLN nadal powyżej 4,50. SPW powinny zyskiwać
Zachowanie złotego na przełomie tygodnia będzie prawdopodobnie wypadkową słabnących oczekiwań na podwyżki stóp NBP i zachowania dolara. Ew. dalszy wzrost €/US$ powinien wesprzeć waluty CEE, ale raczej to za mało, aby kurs €/PLN miał przełamać się poniżej 4,50. Ten poziom może wybronić się nawet przez może wybronić się przez kilka tygodni, a nawet do końca 1poł22. Z jednej strony obawiamy się ponownego umocnienia dolara, co na ogół jest niekorzystne dla walut CEE. Z drugiej, w czasie działania tarcz antyinflacyjnych w kraju inwestorzy mogą wyceniać niższy poziom stóp NBP niż zakładamy.
Pod koniec roku para €/PLN powinna dotrzeć do około 4,45. Wsparciem dla złotego pozostaną podwyżki stóp NBP, zwłaszcza gdy po wygaśnięciu tarcz antyinflacyjnych inflacja znów skoczy w górę w połowie roku. W 2poł22 spodziewamy się też deprecjacji dolara do euro, co walutom CEE na ogół pomaga. Umocnienie złotego mogłoby być nawet większe, gdyby nie przedłużający się konflikt z UE, czy pogarszające dane o obrotach handlowych.
Oczekujemy, że na przełomie tygodnia krajowy dług będzie kontynuować umocnienie
Wycenom pomaga zarówno sytuacja na rynkach bazowych, jak i spadające oczekiwania na podwyżki stóp w kraju. Scenariusz wolniejszej normalizacji polityki pieniężnej globalnie padł na dość podatny grunt po przecenie rynku długu pod koniec 2021. W połączeniu z ciągle niską płynnością na krajowym rynku może to skutkować utrzymaniem podwyższonej zmienności SPW.
Spadek rentowności SPW traktujemy jednak jako korektę w trendzie wzrostowym
Działania antyinflacyjne rządu nie zmieniają jednak naszego scenariusza dla polityki NBP. Po ich wygaśnięciu w połowie roku inflacja znów wyskoczy w górę, podtrzymując presję na normalizację polityki NBP. Skala wzrostu rentowności krajowych papierów powinna być jednak zdecydowanie mniejsza niż np. Bunda. NBP już rozpoczął podwyżki stóp, wygasił również swój program QE.
