- Ubiegły tydzień nie przyniósł znaczących zmian na bazowych rynkach długu. Rozpoczął się od wzrostów rentowności, które jednak zakończyły się w drugiej połowie tygodnia. Amerykańska i niemiecka 10latka zakończyły tydzień odpowiednio 7 i 5pb mocniej. Na krótkim końcu w USA bez zmian, w Niemczech 4pb wyżej, z uwagi na poprawę PMI w strefie euro. W kraju umocnienie SPW, kosmetyczne na krótkim końcu, ponad 10pb na długim. Solidny popyt na aukcjach w końcu zaczął się przekładać na rynek wtórny.
Kolejne próby dotarcia €/US$ do 1,09, €/PLN powinien przetestować 4,30
- Przez większą część tygodnia nie ma istotnych danych z rynków bazowych. Te najważniejsze (ISM z USA i inflacja ze strefy euro) poznamy dopiero w piątek. Ubiegły tydzień pokazał jednak, że nawet przy braku kluczowych wydarzeń presja na osłabienie dolara utrzymuje się. Dlatego w tym tygodniu liczymy na kolejne próby dotarcia pary do 1,09. Naszym zdaniem nieudane, gdyż spodziewamy się, że ww. dane z USA zaskoczą raczej po wyższej stronie.
- Mimo obecnej presji na dolara, perspektywy US$ na 2poł24 poprawiły się. Wolniejszy od oczekiwań spadek inflacji i relatywnie duża odporność gospodarki na wysokie stopy sugerują, że Fed może rozpocząć obniżki stóp później i dokonać ich w mniejszej skali. Dodatkowo, obraz gospodarki USA, odpornej na wysokie stopy, z niskim ryzykiem recesji ale wciąż spadającą inflacją oraz dużymi wzrostami spółek produkujących półprzewodniki dla technologii AI, oznacza wciąż dalsze wzrosty na giełdzie w USA, podczas gdy obawy o wynik wyborów w USA z wygraną Trumpa podkopuje rynki akcji z Europie. To powoduje poprawę nastawienia do dolara na dłuższą mętę.
- Dlatego w 2poł24 spodziewamy się pewnego osłabienia dolara, choć wybicie pary ponad 1,10 może się nie udać. Główny argument za osłabieniem dolara, chociaż raczej mniejszym niż dotychczas oczekiwanym to fakt, iż lłączna skala luzowania przez Fed w tym roku powinna być jednak większa niż w przypadku EBC. Dodatkowym ryzykiem pozostaje sytuacja w amerykańskim sektorze bankowym.
- Na €/PLN oczekujemy testu 4,30 w tym tygodniu. Waluty EM ogólnie radzą sobie dobrze, a lokalnie mamy jeszcze kwestię odblokowania środków z KPO. Na €/PLN nadal dominują też sygnały techniczne sugerujące spadek.
- Stopniowo przesuwać się również powinny oczekiwania na ścieżkę stóp NBP, istotnie ograniczając skalę wycenianych cięć. Nie widać sygnałów aby RPP miała zmienić zdanie przed marcowym posiedzeniem i trudno znaleźć uzasadnienie, że zrobi to również w dalszej części roku. Dołożą się do tego m.in. nadwyżka C/A w ujęciu 12-miesięcznym, czy napływy funduszy z UE. Dlatego nadal spodziewamy się umocnienia PLN do około 4,20-4,25/€ w połowie roku.
Zobacz także: Kurs złotego (PLN) tym wyżej, im bliżej Polska jest odblokowania europejskich środków
Spłaszczenie krzywej SPW i zawężenie ASW
- W tym tygodniu liczymy na utrzymanie bazowych rynków długu w trendzie bocznym, choć z ryzykiem lekkich wzrostów rentowności. Koniunktura w Europie stopniowo poprawia się, choć w niewielkim tempie. Z kolei w USA, główną obawą było spowolnienie, ale ono postępuje relatywnie słabo. Przez większą część tego tygodnia nie ma też za wielu istotnych danych makro. W horyzoncie dwóch-trzech tygodni nadal widzimy raczej dalsze wzrosty rentowności. Najprawdopodobniej stopniowo gasnąć będą oczekiwania, że Fed zdecyduje się zacząć obniżać stopy w tym półroczu.
- W kraju spodziewamy się utrzymania dwóch trendów. Z jednej strony im bliżej marcowego posiedzenia RPP, tym bardziej powinny gasnąć rynkowe oczekiwania na obniżki stóp NBP w tym roku, a szczególnie te w najbliższych miesiącach. Z drugiej widać mocny popyt na długim końcu, na razie głównie z kraju, ale powinna stopniowo dołączać się do tego zagranica. Wreszcie przekłada się to na rynek wtórny. Dlatego w tym tygodniu spodziewamy się dalszego spłaszczenia krzywej i spadku asset swapów. Te trendy powinny być też dominujące na dalszą część tego półrocza. Mimo rekordowych potrzeb pożyczkowych, MF może skorzystać m.in. ze środków z UE i emisji zagranicznych, aby znacząco ograniczyć emisje SPW w tym roku.
