Reklama
twitter
youtube
facebook
instagram
linkedin
Reklama
Reklama

Jakiego brokera wybrać? Sprawdź różnice między modelami MM i STP

|
selectedselectedselected
Jakiego brokera wybrać? Sprawdź różnice między modelami MM i STP | FXMAG
Reklama
Aa
Udostępnij
facebook
twitter
linkedin
wykop

Czym różni się broker typu market maker (MM), który tworzy własny rynek i posiada dealing desk (DD) od brokera działającego w modelu STP bez dealing desku (NDD – no dealing desk). Co oznaczają te pojęcia w praktyce? - wyjaśnia Daniel Kostecki, główny analityk Conotoxia.com. [Aktualizacja 11:19 24 marca 2020]

URL Artykułu

STP i MM – co to znaczy w praktyce?

STP to skrót od Straight Through Processing, co w wolnym tłumaczeniu może oznaczać bezpośrednie przetwarzanie czy też bezpośrednie przekazywanie. Mianem brokera STP może określać się ten, który po otrzymaniu zlecenia od swojego klienta będzie je od razu, czyli bezpośrednio, przekazywać dalej. Dalej tzn. do kogo? Takie zlecenie powinno trafić bezpośrednio do dostawcy płynności danego brokera (ang. Liquidity Provider – LP), którym może być duża instytucja finansowa, bank, fundusz itp., czyli uczestnik większego rynku niż broker dla klientów detalicznych. Broker STP od razu przekazuje takie zlecenie dalej i nie wnika w to, kto je złożył, czy będzie to transakcja krótkoterminowa, czy transakcje wykonuje automat i zawiera ich bardzo wiele. Przede wszystkim jednak takie zlecenie nie przechodzi przez dealing desk (DD). Jest to miejsce, w którym pracownicy brokera typu market maker (MM) sami akceptują, odrzucają lub rekwotują zlecenia klientów. U prawdziwego brokera STP dealing desk nie występuje, a zatem mówimy wtedy też o brokerze NDD, czyli no dealing desk.

Reklama

Model STP i MM — sprawdź na czym korzystasz

W przypadku braku dealing desku w procesie przetwarzania zlecenia broker STP jest w stanie realizować transakcje klientów bez opóźnień czy poślizgów cenowych, a przede wszystkim broker STP nie prześle w odpowiedzi na zlecenie klienta rekwotowania. Rekwotowanie to ponowne pokazanie ceny klientowi, innej od tej, po której klient chciał zawrzeć transakcję w momencie składania zlecenia. Rekwotowania występują u wybranych  brokerów typu market maker, szczególnie dla klientów, którzy wykonują dużo szybkich i krótkich transakcji i/lub transakcji o dużym nominale, które są dla brokera dość kłopotliwe w zarządzaniu własnym ryzykiem. Rekwotowania występują przy realizacji zleceń po stronie brokera typu „Instant”. Obecnie jednak większość brokerów typu MM stosuje również egzekucję zleceń typu „Market”, dla których rekwotowania nie występują, jednak mogą pojawić się poślizgi cenowe. Zlecenie klienta zostanie wtedy zrealizowane niezwłocznie, ale niekoniecznie po cenie, która była wyświetlana w chwili zawierania transakcji. Tutaj też pojawia się przewaga brokera STP, który umożliwia handel np. na danych makroekonomicznych czy z wykorzystaniem szybkich automatów transakcyjnych. Taki handel może odbywać się bez żadnych ograniczeń.

Brokerzy STP mają z reguły kilku LP (ang. Liquidity Provider – LP), czyli instytucji, które podają brokerowi kwotowania i są w stanie przyjąć zlecenia, a im jest ich więcej, tym lepiej zarówno dla brokera, jak i dla klientów. Zadaniem brokera jest wtedy przedstawienie na swojej platformie najlepszej ceny kupna i sprzedaży pochodzących nie z jednego źródła, ale z kilku. Klient dzięki temu widzi cenę kupna od jednego dostawcy płynności u brokera STP, a cenę sprzedaży od drugiego LP. Wygrywają te ceny, które stworzą najniższy spread dla tradera, co jest korzyścią dla handlującego. Również im więcej LP posiada broker, tym klient będzie mieć lepsze warunki handlu i prawdopodobnie nie dojdzie do sytuacji, w której LP mógłby utrudniać życie klientom danego brokera STP. Można sobie wyobrazić sytuację, w której broker STP ma za LP tylko jedną instytucję, która sama również tworzy rynek, będąc dużym market makerem. Wtedy też zlecenia przesyłane nawet bezpośrednio przez STP mogą spotkać się z odrzuceniem lub rekwotowaniem ze strony instytucji, do której wspomniane zlecenia trafiają. Stąd też trzeba pamiętać, że broker STP brokerowi STP nie jest równy, bo jeden będzie współpracować z bankami i instytucjami z dużego rynku międzybankowego, a drugi z bardzo dużym, ale jednak market makerem.

jakiego brokera wybrac sprawdz roznice miedzy modelami mm i stp grafika numer 1jakiego brokera wybrac sprawdz roznice miedzy modelami mm i stp grafika numer 1

Dlaczego broker wybiera formułę własnej działalności, jako STP?

Reklama

Z biegiem czasu klienci, przynajmniej w ogólnym pojęciu, stali się bardziej świadomi tego, jak funkcjonuje rynek usług detalicznych forex i jak funkcjonują brokerzy. Wzrost świadomości spowodował również stawianie coraz większych wymagań i oczekiwanie wysokiej jakości świadczonych przez brokera usług. Przede wszystkim wybierając brokera STP, strata klienta nie staje się jego zyskiem, a więc nie ma tu jawnego konfliktu interesów, który występuje w formule brokera MM (market maker). W interesie brokera STP jest to, aby klienci byli jak najbardziej zyskowni. Co więcej, broker STP ponosi również mniejsze koszty prowadzenia biznesu, ponieważ nie posiada wspomnianego dealing desku, w którym pracuje sztab ludzi monitorujących transakcje klientów.

Broker STP zarabia dzięki prowizjom, które są pobierane za realizowane przez klienta zlecenie, podobnie jak klasyczny dom maklerski, który daje możliwość uczestniczenia w rynku giełdowym. Jednak dzięki temu, że zadaniem brokera STP jest wyświetlenie klientowi najlepszego spreadu ze zleceń złożonych od kilku LP, to od strony kosztowej spread plus marża taka oferta nadal jest bardzo konkurencyjna. Taki model stosuje właśnie Conotoxia w przeciwieństwie do niektórych brokerów STP stosujących dodatkowy ukryty koszt dla klienta, czyli narzut nakładany dodatkowo na spread, tzw. markup. Klient często nie jest świadomy tego, że nie ma spreadu rynkowego i nie dość, że płaci prowizję, to jeszcze otrzymuje gorsze warunki handlu.

W modelu STP broker uzyskuje przychód z każdej pojedynczej transakcji klienta w postaci marży lub opłaty za zlecenie – tak jak w przypadku klasycznych domów maklerskich i giełdy.

Dlaczego klienci chętnie wybierają brokera STP?

Argumentem jest przede wszystkim bezobsługowe przekazywanie zleceń klienta dalej dzięki NDD (no dealing desk). Broker STP jest o bardzo transparentny w swoich działaniach, a zlecenia klienta faktycznie trafiają na szeroki, a nie na sztuczny rynek, który może kreować market maker. Broker STP sprawnie realizuje zlecenia swoich klientów po konkurencyjnych cenach kupna/sprzedaży, ponieważ te pochodzą od kilku LP, a nie są tworzone przez MM na podstawie kwotowań z rynku. Krótko mówiąc, oznacza to zazwyczaj lepsze ceny i większą płynność. Co jest też bardzo ważne, to całkowita anonimowość, ponieważ broker STP nie posiada dealing desku, który monitoruje zlecenia klientów. W modelu STP zlecenia są przekazywane anonimowo i automatycznie.

Reklama

Powyższy artykuł nie jest rekomendacją w rozumieniu Rozporządzenia Ministra Finansów z 19 października 2005 roku. Został on sporządzony w celach informacyjnych i nie powinien stanowić podstawy do podejmowania decyzji inwestycyjnych. Ani autor opracowania, ani Conotoxia Ltd. nie ponoszą odpowiedzialności za decyzje inwestycyjne podjęte na podstawie informacji zawartych w niniejszym komentarzu. Kopiowanie bądź powielanie niniejszego opracowania bez pisemnej zgody Conotoxia Ltd. jest zabronione.

59% rachunków inwestorów detalicznych odnotowuje straty pieniężne w wyniku handlu kontraktami CFD u niniejszego dostawcy. Zastanów się, czy rozumiesz, jak działają kontrakty CFD i czy możesz pozwolić sobie na wysokie ryzyko utraty pieniędzy.

Jesteś dziennikarzem i szukasz pracy? Napisz do nas

Masz lekkie pióro? Interesujesz się gospodarką i finansami? Możliwe, że szukamy właśnie Ciebie.

Zgłoś swoją kandydaturę


Daniel Kostecki

Daniel Kostecki

Główny Analityk Rynków CMC Markets Polska - waluty, indeksy, surowce. Prywatnie inwestuję przez instrumenty z GPW oraz kontrakty CFD. Członek rady nadzorczej w GAMING FACTORY S.A.


Tematy

Reklama
Reklama