Ubiegły tydzień na rynku metali szlachetnych zakończył się wyraźnym spadkowym akcentem. Notowania kontraktów na złoto, które przez większość poprzedniego tygodnia zwyżkowały, w piątek zniwelowały całe wcześniejsze wzrosty. W konsekwencji, cena tego kruszcu powróciła do poziomów nieprzekraczających 1750 USD za uncję i porusza się poniżej tego poziomu także na początku bieżącego tygodnia.
Presję na utrzymywanie się notowań złota blisko tegorocznych minimów wywiera wciąż silny amerykański dolar. Indeks dolara, US Dollar Index, utrzymuje się nadal przy rekordowych poziomach, w rejonie 108-109 pkt. Wynika to z trzech głównych kwestii. Po pierwsze, na światowych rynkach finansowych dominuje nastawienie risk-off, wywołane obawami związanymi z recesją w największych gospodarkach świata. Po drugie, siła dolara to wypadkowa słabości euro, wynikającej z trudnej sytuacji na europejskim rynku energetycznym. Po trzecie, pozytywny wpływ na notowania dolara ma zobowiązanie Rezerwy Federalnej do skutecznej walki z inflacją w Stanach Zjednoczonych.
Notowania cen złota, 1M, źródło: stooq.pl
Wspomniane zobowiązanie zostało potwierdzone przez Jerome Powella podczas sympozjum w Jackson Hole. W miniony piątek szef Fed przemawiał w tym temacie i podkreślił, że jego instytucja uważa walkę z wysoką inflacją za priorytet. To oznacza dalszy ciąg jastrzębiej polityki monetarnej w USA.
Wizja wyższych stóp procentowych w USA sprzyja sile dolara, ale jednocześnie negatywnie przekłada się na notowania złota. Złoto jest bowiem aktywem nieprzynoszącym odsetek, więc wyższe stopy zmniejszają jego atrakcyjność jako inwestycji.
Warto jednak zaznaczyć, że okolice 1700-1750 USD za uncję zadziałały jako skuteczne wsparcie dla notowań tego kruszcu, co pokazuje, że inwestorzy nadal cenią sobie złoto jako dodatek do portfela. Kruszec ten jest traktowany przez wielu z nich jako tzw. „bezpieczna przystań”, którą warto posiadać nawet w niewielkich ilościach w okresach rynkowej niepewności i obaw związanych ze spowolnieniem gospodarczym.
