Przelicznik walut

PLN, czyli polski złoty to podstawowa jednostka monetarna w Polsce. Jedna złotówka dzieli się na sto groszy. Polski złoty jest oficjalnym środkiem płatniczym od 1919 roku. Najpopularniejsze pary walutowe z PLN to EUR PLN (euro polski złoty) oraz USD PLN (dolar polski złoty).

PLN to polska złotówka, oficjalna waluta Polski. Jest to jednostka pieniężna, która została wprowadzona do obiegu w Polsce 1 stycznia 1995 roku, zastępując poprzednią walutę - polskiego złotego (PLZ). Złotówka jest jednostką podzieloną na 100 groszy.

Polski Bank Centralny, czyli Narodowy Bank Polski (NBP), jest instytucją odpowiedzialną za emisję i kontrolę podaży złotówki. Bank ten działa jako niezależna instytucja mająca na celu utrzymanie stabilności finansowej kraju.

Złotówka jest powszechnie akceptowana we wszystkich regionach Polski, zarówno w transakcjach handlowych, jak i codziennych zakupach. Jest również stosowana jako jednostka rozliczeniowa w różnych sektorach gospodarki. Banki, kantory walutowe i inne instytucje finansowe oferują możliwość wymiany złotówek na inne waluty, co umożliwia uczestnictwo Polski w międzynarodowych transakcjach handlowych. Stabilność złotówki jest ważnym elementem polityki gospodarczej kraju.

Na rynkach mamy nudny handel - wyraźnie brakuje katalizatorów do ruchu w sytuacji, kiedy obroty nie są za duże za sprawą absencji inwestorów z USA (wczorajsze obchody Święta Dziękczynienia). Dolar pozostaje słabszy, ale są to kosmetyczne zmiany. Najlepiej zachowują się waluty Antypodów, oraz korona norweska, co może być dowodem na to, że nadal bardziej preferowane są strategie oparte o akceptację większego ryzyka. Co ciekawe dolarowi australijskiemu nie przeszkodziły informacje o kolejnych tarciach handlowych pomiędzy Australią, a Chinami - władze w Pekinie nałożyły wysokie cła na import wina. W Europie stabilne pozostają euro i funt, który czeka na wynik rozmów nt. nowej umowy handlowej regulującej relacje po Brexicie. Perspektywa szybkiego osiągnięcia kompromisu jednak się oddala, chociaż negocjatorzy zapowiedzieli kolejną rundę spotkań w nadchodzący weekend.

OKIEM ANALITYKA - niebezpieczna nuda...

Przed nami kolejny dzień, którego mogłoby nie być - kąśliwa uwaga odnosi się do tego, jak rynki zachowują się w przypadku wyłączenia kompasu, jaki stanowią inwestorzy z USA. Płynność jest mniejsza, a ruchy bardziej przypadkowe. Niemniej dalej widoczny jest utrzymujący się apetyt na ryzyko, co na rynku walut skutkuje słabością dolara i siłą walut uznawanych za bardziej ryzykowne (prym tradycyjnie dzierżą tu waluty Antypodów). Tyle, że ten schemat zaczyna być niebezpiecznie oklepany. Coraz łatwiej jest nam wymienić szereg argumentów tłumaczących obecny stan rzeczy i projektujący go na przyszłość. Problem jednak w tym, że na rynkach z reguły nie ma nazbyt łatwych schematów. Niewykluczone, zatem, że początek grudnia przyniesie jakiś zaskakujący, choć może i krótki, zwrot. W kalendarzu mamy głównie publikacje indeksów PMI/ISM, oraz wyliczeń Departamentu Pracy - dane mogą być różne, bo mamy pandemię, ale potencjalne rozczarowania powinny szybko podbijać oczekiwania związane z działaniami banków centralnych. Być może, zatem jakimś zaskoczeniem będzie proces przekazywania władzy w USA. W ostatnich dniach Trump zdawał się pogodzić z wygraną Bidena wydając odpowiednie dyspozycje urzędnikom federalnym, ale wczoraj nieoczekiwanie stwierdził, że uzna wygraną swojego przeciwnika dopiero wtedy, kiedy zostanie on wybrany przez Kolegium Elektorów. Scenariusz "wywrócenia" wyniku wyborów wydaje się być jednak mało wiarygodny.

Nota prawna: