Przelicznik walut

Na rynkach mamy nudny handel - wyraźnie brakuje katalizatorów do ruchu w sytuacji, kiedy obroty nie są za duże za sprawą absencji inwestorów z USA (wczorajsze obchody Święta Dziękczynienia). Dolar pozostaje słabszy, ale są to kosmetyczne zmiany. Najlepiej zachowują się waluty Antypodów, oraz korona norweska, co może być dowodem na to, że nadal bardziej preferowane są strategie oparte o akceptację większego ryzyka. Co ciekawe dolarowi australijskiemu nie przeszkodziły informacje o kolejnych tarciach handlowych pomiędzy Australią, a Chinami - władze w Pekinie nałożyły wysokie cła na import wina. W Europie stabilne pozostają euro i funt, który czeka na wynik rozmów nt. nowej umowy handlowej regulującej relacje po Brexicie. Perspektywa szybkiego osiągnięcia kompromisu jednak się oddala, chociaż negocjatorzy zapowiedzieli kolejną rundę spotkań w nadchodzący weekend.

OKIEM ANALITYKA - niebezpieczna nuda...

Przed nami kolejny dzień, którego mogłoby nie być - kąśliwa uwaga odnosi się do tego, jak rynki zachowują się w przypadku wyłączenia kompasu, jaki stanowią inwestorzy z USA. Płynność jest mniejsza, a ruchy bardziej przypadkowe. Niemniej dalej widoczny jest utrzymujący się apetyt na ryzyko, co na rynku walut skutkuje słabością dolara i siłą walut uznawanych za bardziej ryzykowne (prym tradycyjnie dzierżą tu waluty Antypodów). Tyle, że ten schemat zaczyna być niebezpiecznie oklepany. Coraz łatwiej jest nam wymienić szereg argumentów tłumaczących obecny stan rzeczy i projektujący go na przyszłość. Problem jednak w tym, że na rynkach z reguły nie ma nazbyt łatwych schematów. Niewykluczone, zatem, że początek grudnia przyniesie jakiś zaskakujący, choć może i krótki, zwrot. W kalendarzu mamy głównie publikacje indeksów PMI/ISM, oraz wyliczeń Departamentu Pracy - dane mogą być różne, bo mamy pandemię, ale potencjalne rozczarowania powinny szybko podbijać oczekiwania związane z działaniami banków centralnych. Być może, zatem jakimś zaskoczeniem będzie proces przekazywania władzy w USA. W ostatnich dniach Trump zdawał się pogodzić z wygraną Bidena wydając odpowiednie dyspozycje urzędnikom federalnym, ale wczoraj nieoczekiwanie stwierdził, że uzna wygraną swojego przeciwnika dopiero wtedy, kiedy zostanie on wybrany przez Kolegium Elektorów. Scenariusz "wywrócenia" wyniku wyborów wydaje się być jednak mało wiarygodny.

Nota prawna:

Peso meksykańskie (MXN) to oficjalna waluta Meksyku, kraju położonego w Ameryce Północnej. Peso meksykańskie jest jednym z najstarszych aktywnie używanych środków płatniczych na świecie, a jego historia sięga czasów przedkolonialnych, kiedy to Indianie używali ozdobnych kawałków kakao jako formy wymiany handlowej.

Współczesne peso meksykańskie zostało wprowadzone do obiegu w 1993 roku, zastępując stare peso. Dzieli się na 100 centavos. Obecnie monety o niższych nominałach, zwłaszcza 50-centowe, są stosunkowo rzadko używane w codziennych transakcjach, a większość płatności odbywa się za pomocą banknotów.

Meksyk, jako jeden z największych krajów na świecie pod względem populacji i powierzchni, ma zróżnicowaną gospodarkę opartą na przemyśle, usługach i rolnictwie. Peso meksykańskie może być podatne na zmienne czynniki, takie jak kursy surowców, sytuacja gospodarcza USA (jako głównego partnera handlowego Meksyku) oraz polityka monetarna prowadzona przez Bank Meksyku. Dla turystów odwiedzających Meksyk, monitorowanie kursu peso meksykańskiego może być istotne przy planowaniu wydatków i zakupów.