Należy zaznaczyć, że na początku roku Główny Urząd Statystyczny zmienia próbę przedsiębiorstw uwzględnionych w tym badaniu. Niemniej, naszym zdaniem, można przypuszczać, że w przeciwieństwie do poprzednich lat, w 2024 r. miała ona relatywnie mniejszą skalę. Dla potwierdzenia tego przypuszczenia musimy jednak poczekać na dane za luty.
Należy zaznaczyć, że sektor przedsiębiorstw, to tylko część krajowej gospodarki. Spadki przeciętnego zatrudnienia, które obserwowaliśmy w 4Q 2023 nie do końca mogą zatem odzwierciedlać całość krajowego rynku pracy. Jeśli chodzi o statystyki dla Polski jest kilka wskaźników, które mają go opisywać. Jednym z nich, choć rzadko wykorzystywanych w analizach, jest zatrudnienie według metodologii ESA 2010. Według tych danych zatrudnienie przyrosło w 4Q 2023 o 3,2% r/r, po wzroście o 1,4% r/r kwartał wcześniej. Potwierdza to, że popyt na pracę w końcówce ub. roku był mocny, co stoi w pewnym kontraście do danych z sektora przedsiębiorstw.
Naszym zdaniem popyt na pracę w skali całości gospodarki w nadchodzących miesiącach powinien pozostawać stabilny. Sądzimy bowiem, że przedsiębiorstwa w najmocniej dotkniętych spowolnieniem sektorach (np. przemysł) będą utrzymywać zatrudnienie w obawie o jego braki w okresie lepszej koniunktury. Jednocześnie popyt na usługi pracowników o wysokich i unikalnych kwalifikacjach zapewne pozostanie mocny. Silna podwyżka płacy minimalnej stanowi pewne negatywne ryzyko dla popytu na pracę w niektórych, zwłaszcza mniejszych firmach. Niemniej, w skali całej gospodarki zakładamy, że po okresie stabilizacji w I poł. roku, popyt na pracę będzie się stopniowo poprawiał. Stąd na 2024 r. nie zakładamy, aby stopa bezrobocia rejestrowanego wzrosła względem 2023 r.
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw wzrosło w styczniu o 12,8% r/r, po wzroście o 9,8% r/r miesiąc wcześniej. Dane przewyższyły konsensus prognoz, ale też naszą dość optymistyczną prognozę. Należy jednak zaznaczyć, że w większości sektorów, dla których GUS pokazał dane, dynamika płac była wyższa. W sektorze energetycznym i górnictwie przekraczała 16,0% r/r. Podobnie wysoką dynamikę odnotowano w sektorze usługowym. Nieco wolniejszy (ale nie wolny) wzrost odnotowano w handlu i naprawie pojazdów samochodowych, co mogłoby potwierdzać słabość sektora w ostatnim kwartale ub. roku. Należy zaznaczyć, że od stycznia br. obowiązuje wyższa płaca minimalna, która wzrosła r/r o ponad 20%. Wydaje nam się, że niewielka grupa pracowników sektora firm była nią objęta. Niemniej, ze względu na możliwe regulacje indeksowania płac do płacy minimalnej zapewne przyczyniła się do przyspieszenia wzrostu płac w styczniu br.
Dynamika płac w Polsce jest wysoka. Naszym zdaniem będzie się ona z czasem obniżała, aczkolwiek powoli, a w 2024 r. w skali całej gospodarki narodowej wyniesie ok. 10,0%. Sprzyjać temu będzie popyt na pracę, a ponadto spodziewany wzrost inflacji w II poł. roku, który powinien nasilać żądania płacowe w gospodarce.
Dane, które napłynęły w ostatnim okresie zasadniczo nie zmieniają obrazu stabilnego rynku pracy w Polsce, gdzie stopa bezrobocia pozostaje niska, a dynamika płac wysoka. Nie będzie się to, naszym zdaniem, zmieniało w najbliższych miesiącach. Scenariusz ten jest też zgodny z projekcją makroekonomiczną NBP, stąd dane są zgodne ze scenariuszem stabilizacji stóp procentowych przez większą cześć tego roku. Tym bardziej, że dynamika płac ponad dwukrotnie przewyższa poziomy zgodne z celem inflacyjnym NBP, a perspektywy wzrostu realnego funduszu płac stanowią argument za oczekiwaniami solidnego odbicia konsumpcji gospodarstw domowych. Niemniej, obniżki stóp procentowych za granicą oraz prognozy niższej inflacji w latach 2025-2026 mogą skłonić Radę Polityki Pieniężnej do rozpoczęcia cyklu obniżek stóp procentowych pod koniec tego roku.
