Wczoraj w USA opublikowany został wstępny szacunek PKB za 1Q’23. Odczyt był słabszy od oczekiwań. Odnotowany został wzrost o 1,1% k/k SAAR wobec konsensusu 2% k/k i 2,6% k/k w 4Q’22. Na pierwszy rzut oka dane są niemal po myśli Fed – chłodzenie koniunktury nabrało rumieńców. Ale w szczegółach danych już się pojawiają wątpliwości.
Przede wszystkim bardzo mocna była konsumpcja prywatna rosnąca o 3,7% k/k SAAR i wnosząca do wzrostu PKB 2,5 p.p. Skąd tak mocny wynik? Po wyraźnym hamowaniu w ub. roku na początku ’23 wyraźnie odżyła konsumpcja dóbr (6,5% k/k SAAR). Usługi nieco przyspieszyły względem 4Q’22, ale w umiarkowanym wymiarze (2,3% k/k SAAR). Poza tym solidnie rosło spożycie publiczne – o 4,7% k/k SAAR. Swoje dołożył eksport netto (0,1 p.p. kontrybucji).
Po powyższym zestawieniu widać, że to obszar inwestycji musiał ściągać solidnie wzrost gospodarczy. Inwestycje w środki trwałe spadły jednak nieznacznie, o 0,4% k/k SAAR. Za słaby wynik PKB odpowiedzialna była zatem przede wszystkim mocno ujemna kontrybucja zapasów, która wyniosła -2,3 p.p. Wnioski dla Fed po publikacji tych danych są nieoczywiste. Mocna konsumpcja daje do myślenia, choć należy wziąć pod uwagę, że noworoczny boom w dobrach to nie musi być trwałe zjawisko.
Dane o sprzedaży detalicznej sugerują, że po bardzo dobrym styczniu, kolejne miesiące przyniosły schłodzenie w tym obszarze. Na pewno niepokojący jest wzrost deflatora PKB z 3,9% k/k do 4% k/k, w tym PCE bazowego z 4,4% do 4,9%. Ale w zasadzie tu też nie można było mówić o nadmiernej niespodziance – dane miesięczne dawały podobny obraz. Teraz liczy się najbliższa przyszłość. A ta, patrząc na wskaźniki koniunktury czy też biorąc pod uwagę rozchwianie amerykańskiego sektora bankowego, zmierza raczej ku dalszemu chłodzeniu gospodarki, a zatem również inflacji. Bazowy scenariusz obecnie to podwyżka stóp Fed o 25 p.b. w przyszłym tygodniu, a potem ‘wait and see’.
