Przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw nie uległo we wrześniu zmianie względem września 2022 r., a więc roczna dynamika wyniosła 0,0% r/r (podobnie jak miesiąc wcześniej). Przeciętne zatrudnienie pozostaje stabilne, co jest wypadkową relatywnie szybkich wzrostów w handlu i usługach oraz ograniczonych spadków r/r zatrudnienia m.in. w rolnictwie, budownictwie i przemyśle. Zauważmy, że statystyka „przeciętnego zatrudnienia” oznacza, że niepełne etaty przeliczane są na pełne. Wynika z tego, że spadające nieco zatrudnienie m.in. w przemyśle wynika w części ze zmniejszenia względem ub. roku potrzeb w firmach czasu pracy (konieczność ograniczenia zdolności wytwórczych).
Dane o zatrudnieniu wskazują obecnie na stabilny popyt na pracę w sektorze przedsiębiorstw, pomimo niższej w 2023 r. aktywności gospodarczej. W badaniach koniunktury opracowywanych przez Główny Urząd Statystyczny firmy sygnalizują, że zatrudnienie będzie się stopniowo poprawiać w przemyśle i budownictwie, a więc w sektorach najsilniej odczuwających spowolnienie gospodarcze. Pytaniem pozostaje, czy ewentualne potrzeby wzrostu zatrudnienia w firmach uda się zaspokoić, ze względu na ograniczenia podażowe na krajowym rynku pracy. Niemniej popyt na pracę będzie zapewne utrzymywał wzrost płac powyżej średniej wieloletniej w perspektywie najbliższych kwartałów.
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw wzrosło we wrześniu o 10,3% r/r, a więc wolniej od naszych oczekiwań jak i naszej prognozy. Jest to najwolniejszy wzrost od grudnia ub. roku. Wolniejszy niż przed miesiącem wzrost odnotowano w większości sektorów, a w firmach budowlanych wzrost wynagrodzeń już jest zbliżony do średniej wieloletniej. W pozostałych sektorach dynamika płac przekracza średnie z poprzednich lat, a np. w zakwaterowaniu i gastronomii oraz w administrowaniu i działalności wspierającej tendencja spowolnienia nie jest nawet wyraźna.
Zobacz także: Wynagrodzenia w Polsce we wrześniu - przeciętna pensja wciąż niższa niż pół roku temu
Dane za wrzesień wskazują, że w skali całego sektora przedsiębiorstw dynamika płac stopniowo obniża się w warunkach spadającej inflacji. Wzrost płac nadal jednak jest dwucyfrowy. Trend spowalniającego wzrostu płac powinien się utrzymywać, aczkolwiek same dynamika r/r najpewniej pozostanie podwyższona. Przemawia za tym planowana silna podwyżka płacy minimalnej do 2024 r. oraz oczekiwania nadal niskiego bezrobocia i odbudowy aktywności gospodarczej. Według naszej prognozy wzrost płac w całej gospodarce (obejmujący większy zakres niż sektor przedsiębiorstw, np. dodatkowo edukację, czy pomoc społeczną) spowolni z 13,3% r/r w 2023 r. do 10,3% r/r w 2024 r.
W naszej ocenie prawdopodobne stworzenie rządu przez obecną opozycję nie zmienia krótkookresowych oczekiwań dla gospodarki, w tym dla rynku pracy. Ewentualne zmiany w ustawie budżetowej na 2024 r. miałyby ograniczoną skalę. Również w dłuższym okresie prospołeczny charakter polityki gospodarczej rządu zapewne będzie się utrzymywał, choć zapewne w nieco mniej radykalnej skali niż w przypadku obecnego rządu.
Dzisiejsze dane wskazujące nieco wolniejszy w 3Q 2023 wzrost zatrudnienia i płac niż w 2Q 2023 mogłyby stanowić argument dla gołębich członków Rady Polityki Pieniężnej dla kolejnej obniżki stóp procentowych w listopadzie o 0,25 pkt proc. Jest to nasz scenariusz bazowy. Czynnikiem ryzyka dla tego scenariusza jest wynik wyborów parlamentarnych i prawdopodobna zmiana rządu. Nasza ocena perspektyw polityki pieniężnej nie ulega zmianie. Przestrzeń do dalszych obniżek stóp procentowych wyczerpuje się i w roku 2024 Rada będzie powściągliwa w skali luzowania polityki pieniężnej. Wynika to m.in. właśnie ze spodziewanych nadal relatywnie szybkich wzrostów kosztów pracy.
