8 lutego prezydent Turcji Recep Tayyip Erdoğan wprowadził trzymiesięczny stan wyjątkowy w prowincjach dotkniętych dwukrotnym trzęsieniem ziemi o magnitudzie 7,7 w skali Richtera, które miało miejsce dwa dni wcześniej. Wstrząsy objęły południowo-środkową część kraju oraz północno-zachodnią Syrię. Ucierpiało łącznie 10 tureckich prowincji, w których mieszka ok. 13,5 mln osób, w tym liczne skupiska uchodźców syryjskich. Do najbardziej poszkodowanych zalicza się Hatay, Kahramanmaraş, Adıyaman i Gaziantep oraz kontrolowane przez Turcję obszary północnej Syrii. Zgodnie z oficjalnymi danymi na 8 lutego ponad 9 tys. osób zginęło, a 52,9 tys. zostało rannych. Zniszczeniu uległo przeszło 6,4 tys. budynków. Według ekspertów wstępna suma zniszczeń wynosi pomiędzy 35 a 50 mld dolarów, a region, gdzie doszło do katastrofy, odpowiada za 10% PKB kraju.
Zniszczenia infrastruktury mieszkalnej i komunikacyjnej dotyczą wszystkich miast leżących w rejonie trzęsienia ziemi. Pozostają one odcięte od dostaw gazu i – w dużej mierze – elektryczności. Pełnej lub znacznej destrukcji uległy zarówno nowo oddane, jak i stare budynki mieszkalne, szkoły, szpitale, fabryki, autostrady, drogi i mosty. Do najpoważniejszych uszkodzeń można zaliczyć te, które dotknęły główną autostradę łączącą Adanę z Gaziantepem, co utrudnia dostarczanie pomocy. Zniszczony został również pas startowy na najważniejszym w regionie lotnisku w mieście Hatay. W porcie w İskenderun – jednym z większych w prowincji Hatay – wybuchł pożar, którego do tej pory nie ugaszono. Wskutek podwyższenia się poziomu wód do miasta wdziera się morze. Zniszczeniu uległa też nitka gazowa rurociągu Kahramanmaraş–Gaziantep, co pozbawiło całą prowincję Hatay gazu. W ramach podjętych środków ostrożności Turcja wstrzymała dopływ ropy naftowej (ropociąg Baku–Tbilisi–Ceyhan) do terminalu eksportowego Ceyhan, odpowiedzialnego za 1% światowych dostaw tego surowca (choć tu uszkodzeń nie odnotowano).
W akcji ratowniczej bierze udział 96 tys. osób z krajowego personelu poszukiwawczo-ratowniczego i pomocniczego oraz ok. 9 tys. żołnierzy Tureckich Sił Zbrojnych. Wsparcia w postaci sprzętu, ludzi i pomocy humanitarnej udziela Ankarze ok. 70 państw. W czołówce znajdują się traktowane łącznie kraje UE i NATO. Najliczniejszą ekipę ratunkową wysłał Azerbejdżan, wyróżniają się pod tym względem także Rosja, Korea Południowa i Chiny. Za działania i ich koordynację odpowiada podległa ministrowi spraw wewnętrznych agencja zarządzania kryzysowego AFAD....
