Produkcja sprzedana przemysłu we wrześniu wzrosła o 8,8% r/r. W ujęciu m/m wzrost wyniósł 0,9%m/m (odsezonowany) i był najlepszym od marca tego roku.
Polski zróżnicowany produktowo przemysł radzi sobie lepiej niż np. monokultury samochodowe w regionie. Przyspieszyła m.in. produkcja żywności, elektroniki, czy odzieży, ale także wydobycie węgla. W ostatnim przypadku mógł pomóc wzrost popytu i cen, np. wobec drożejącego substytutu jakim jest gaz. W innych przypadkach to efekt popytu na dobra trwałe, ale też zwiększanie produkcji w kraju wobec rosnących cen frachtu i wydłużających się dostaw.
Niedobór chipów odbija się na branży motoryzacyjnej. We wrześniu produkcja samochodów w Polsce spadła o 17,3%r/r po 12,9% spadku w sierpniu. Wciąż rośnie też udział firm wytwórczych, które jako barierę dla działalności wskazuje niedobór surowców, materiałów i półfabrykatów. Popyt pozostaje jednak silny, co pozwala przenosić koszty na ceny wyrobów końcowych. We wrześniu inflacja cen producenta (PPI) wzrosła już do 10,2%r/r, najwyżej od 1997.
Wysokie ceny i zmiana struktury konsumpcji ograniczają sprzedaż detaliczną. We wrześniu wzrosła ona realnie o 5,1%r/r, zgodnie z konsensusem, ale wolniej niż w sierpniu (5,4%). W ujęciu nominalnym wzrost sprzedaży jednak przyspieszył, do 11,1%r/r z 10,7% w sierpniu. Pomimo poprawiającej się sytuacji na rynku pracy i rosnących dochodów do dyspozycji gospodarstw domowych ich siłę nabywczą ogranicza przyspieszająca równolegle inflacja.
Dodatkowo na wynikach sprzedaży wciąż może odbijać się zmiana struktury konsumpcji. Gospodarstwa domowe pewnie korzystają z większej dostępności usług, których nie obejmują wyniki sprzedaży detalicznej.
