W dniach od 4 do 13 marca 2022 r. polska reprezentacja po raz 12. wzięła udział w Zimowych Igrzyskach Paraolimpijskich, które odbyły się w Pekinie, będącym wcześniej także gospodarzem XXIV Zimowych Igrzysk Olimpijskich. Podobnie jak podczas Igrzysk Olimpijskich rozpoczęcie i zakończenie paraolimpiady odbyło się na Stadionie Narodowym, zwanym też Ptasim Gniazdem. Hasło tegorocznych igrzysk paraolimpijskich to „Razem dla wspólnej przyszłości”.
Podczas igrzysk w Pekinie zawodnicy zmierzyli się w sześciu dyscyplinach paraolimpijskich –
parabiathlonie, paracurlingu, paranarciarstwie biegowym, paranarciarstwie alpejskim, parahokeju i parasnowboardzie, w których zostało rozegranych 78 konkurencji (w tym 39 męskich, 35 żeńskich i 4 mieszane). Nasi sportowcy wystartowali w paranarciarstwie biegowym, parabiathlonie, paranarciarstwie alpejskim i parasnowboardzie.
W zimowych igrzyskach paraolimpijskich w Chinach wystąpiło 564 sportowców z 46 krajów. Po inwazji Rosji na Ukrainę Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski poinformował o wykluczeniu z zawodów rosyjskiej i białoruskiej reprezentantacji. Do startu w igrzyskach z obu tych krajów zgłoszonych było łącznie 83 zawodników.
Polska reprezentacja liczyła 11 osób (3 kobiety i 8 mężczyzn), którym towarzyszyło 4 przewodników. Najbardziej doświadczonym uczestnikiem igrzysk w polskiej reprezentacji był Andrzej Szczęsny, który w paraolimpiadzie uczestniczył po raz czwarty (wcześniej w Turynie w 2006 r., Vancouver w 2010 r. oraz w Soczi w 2014 r.). Witold Skupień oraz Igor Sikorski również mogą pochwalić się wcześniejszymi startami w paraolimpiadach (w 2014 r. w Soczi i w 2018 r. w Pjongczangu). Dla Moniki Kukli, Anety Górskiej, Krzysztofa Plewy, Wojciecha Taraby, Pawła Gila i Pawła Nowickiego był to olimpijski debiut.
Ze wszystkich zawodników tylko Igor Sikorski może pochwalić się medalem olimpijskim. Zdobył on brąz cztery lata temu w Pjongczangu, w konkurencji slalom gigant w grupie siedzącej.
Najstarszym reprezentantem Polski był Piotr Garbowski (48 lat), a najmłodszymi zawodnikami byli Aneta Górska i Paweł Nowicki – 21 lat.
Na ceremonii otwarcia reprezentację Polski poprowadził chorąży – Andrzej Szczęsny (paranarciarstwo alpejskie), a na ceremonii zamknięcia jedna z debiutantek – Aneta Górska (parabiathlon i paranarciarstwo biegowe).
Dotychczasowy dorobek medalowy polskich sportowców z niepełnosprawnościami w zimowych igrzyskach paraolimpijskich to 45 medali, w tym 11 złotych, 6 srebrnych i 28 brązowych
Na XIII Zimowych Igrzyskach Paraolimpijskich w Pekinie polska reprezentacja nie zdobyła żadnego medalu. Podczas dziewięciu dni zmagań Polacy ośmiokrotnie plasowali się w czołowej, punktowanej ósemce, co daje zawodnikom prawo do korzystania ze stypendium sportowego na kolejne 18 miesięcy. Najwyższe miejsca (piąte) uzyskali Iweta Faron w parabiathlonie (sprint na 6 km) oraz Witold Skupień w paranarciarstwie biegowym (bieg na 20 km stylem klasycznym). Szóstym miejscem mogą pochwalić się Piotr Garbowski z przewodnikiem Jakubem Twardowskim w paranarciarstwie biegowym (bieg na 20 km stylem klasycznym) i uczestnicy sztafety mieszanej 4x2,5 km w paranarciarstwie biegowym – Iweta Faron i Witold Skupień. Siódme lokaty zajęli Piotr Garbowski wraz z przewodnikiem w paranarciarstwie biegowym (sprint) oraz Paweł Gil z przewodnikiem Michałem Lańdą w parabiathlonie (bieg długi). Ostatnie punktowane miejsca zajęły Aneta Górska z przewodniczką Catherine Spierenburg w parabiathlonie (bieg na 6 km) i Iweta Faron w paranarciarstwie biegowym – bieg średni.
W XIII Zimowych Igrzyskach Paraolimpijskich Polska nie została uwzględniona w klasyfikacji medalowej. W poprzednich Igrzyskach Paraolimpijskich w Pjongczangu w 2018 r. reprezentacja Polski zajęła 25. miejsce, zdobywając jeden brązowy medal. Polscy zawodnicy startowali wówczas w paranarciarstwie alpejskim i biegowym, parabiathlonie oraz w parasnowboardzie. W historii zimowych igrzysk paraolimpijskich najwyższą, 9. lokatę, Polsce udało się zająć na Igrzyskach Paraolimpijskich w Innsbrucku w 1984 r., gdzie Polacy wywalczyli 13 medali, w tym 3 złote.
