Według tzw. szybkiego szacunku GUS produkt krajowy brutto w 2Q 2023 spadł o 0,5% r/r wobec spadku o 0,3% r/r w 1Q br., co było wynikiem nieco gorszym od naszych oczekiwań i konsensusu rynkowego. Natomiast w ujęciu kwartał do kwartału i po korekcji sezonowości PKB spadł o 3,7% kw/kw wobec wzrostu o 3,8% kw/kw kwartał wcześniej.
Dane te potwierdzają, iż drugi kwartał przyniósł pogłębienie dekoniunktury w polskiej gospodarce. Dane wysokiej częstotliwości oraz wyniki badań koniunktury sugerują, iż gospodarka mija dołek cyklu koniunkturalnego i druga połowa tego roku przyniesie stopniową odbudowę wzrostu gospodarczego, choć ze względu na słaby wzrost gospodarczy u naszych głównych partnerów handlowych, będzie to proces powolny.
Dziś GUS nie opublikował struktury wzrostu gospodarczego, dlatego tylko na podstawie danych wysokiej częstotliwości opublikowanych w minionych tygodniach zakładamy, że głównym czynnikiem odpowiedzialnych za słabe wyniki gospodarki jest pogłębienie spadku konsumpcji prywatnej, a także ujemna kontrybucja zapasów. Wysoka inflacja, ograniczająca siłę nabywczą dochodów rozporządzalnych gospodarstw domowych, w połączeniu z restrykcyjnymi warunkami monetarnymi ograniczały konsumpcję prywatną, natomiast osłabienie aktywności ekonomicznej i spadek popytu, w połączeniu z udrożnieniem łańcuchów dostaw oraz wygaśnięciem szoków podażowych zmniejszyły popyt na akumulację majątku obrotowego, stąd zapasy mogą mieć ujemny wkład do PKB. Z drugiej natomiast strony dodatni wkład do wzrostu gospodarczego powinny mieć inwestycje w środki trwałe oraz eksport netto. Szczegółowe dane o strukturze wzrostu gospodarczego GUS opublikuje 31 sierpnia.
Słabszy odczyt za 2Q br. potwierdza, iż wysoka inflacja i dokonane dotychczas podwyżki stóp procentowych mają niekorzystny wpływ na popyt, szczególnie popyt konsumpcyjny. Dane wysokiej częstotliwości i wskaźniki koniunktury sugerują, że druga połowa roku przyniesie stopniową odbudowę wzrostu gospodarczego. Nieco szybszy od oczekiwań proces dezinflacji wspiera odbudowę realnych dochodów gospodarstw domowych co sprzyjać będzie odbudowie także konsumpcji prywatnej. Znajduje to odzwierciedlenie w poprawie nastrojów konsumentów. Odzwierciedlający je wyprzedzający indeks ufności konsumenckiej był w lipcu na najwyższym poziomie od września 2021. W połączeniu z utrzymującym się podwyższonym wzrostem płac, zapowiedzianym na przyszły rok znacznym wzrostem płacy minimalnej, zwiększeniem transferów społecznych i spodziewanymi obniżkami stop procentowych daje to przestrzeń do odbudowy popytu konsumpcyjnego. Z drugiej jednak strony bardziej niekorzystne otoczenie zewnętrzne, szczególnie niski wzrost w strefie euro i recesja w Niemczech będą ograniczały popyt zewnętrzny, przez co wkład eksportu netto będzie mniej korzystny. Nieco słabszy od naszych oczekiwań wyniki za 2Q br. zwiększa ryzyko niższego wzrostu w całym br. niż nasza aktualna prognoza na poziomie 0,9%.
Głębsza dekoniunktura i perspektywa wolniejszej odbudowy wzrostu w warunkach niekorzystnego otoczenia zewnętrznego zostanie niewątpliwie wykorzystana przez zwolenników szybkiego łagodzenia polityki pieniężnej w Polsce. Szczególnie, że spadek PKB w 2Q br. o 0,5% r/r jest głębszy niż zakładała lipcowa projekcja NBP. Dane te wzmacniają zatem oczekiwania na obniżki stóp procentowych w tym roku, tym bardziej, że opublikowane wcześniej dane o inflacji w Polsce wskazały na nieco silniejsze od założeń projekcji tempo dezinflacji. Dodatkowo postępuje dezinflacja w otoczeniu zewnętrznym, co będzie wspierało import niższej inflacji z zewnątrz. Ostatnie wypowiedzi członków RPP wskazują na silną grupę zwolenników szybkiego rozpoczęcia obniżek stóp procentowych. Dlatego też zapewne już na wrześniowym posiedzeniu pojawi się wniosek o obniżkę oprocentowania. Ostateczny wynik wrześniowego posiedzenia zależeć będzie od odczytu inflacji za sierpień, która przy stabilizacji na rynku ropy naftowej może być już jednocyfrowa. Szybkie rozpoczęcie łagodzenia polityki pieniężnej, przy spodziewanym utrzymaniu podwyższonej presji płacowej i odbudowie popytu konsumpcyjnego będzie spowalniało powrót inflacji do celu NBP. Wydaje się jednak, iż obecna RPP akceptuje wolniejszy powrót inflacji do celu w zamian na lepszą sytuację na rynku pracy i płytsze spowolnienie wzrostu gospodarczego.
