Przed nami kolejne już posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej. Podobnie jak w poprzednich przypadkach, także i tym razem uczestnicy rynku nie oczekują zmian stóp procentowych. Wrzesień ubiegłego roku był ostatnim miesiącem podwyżki ceny pieniądza, która znalazła się wówczas na poziomie 6,75%.
Jeszcze jesienią mocno odczuwalna była wysoka presja inflacyjna. Nieugięta wobec niej Rada Polityki Pieniężnej dostarczyła rynkom sygnał, że pułap 6,75% to już rynkowy sufit dla poziomu stóp procentowych.
Utrzymanie stóp przy wciąż wysokiej inflacji, która poprawiła jeszcze w lutym rekord, oznaczała zejście realnych (a więc skorygowanych o inflację) stóp do poziomu ponad -11%.
Jeśli więc ktoś trzymał złotówki na lokacie oprocentowanej zgodnie z ceną pieniądza, w ciągu roku siła nabywcza tak zainwestowanego kapitału spadła więc obecnie o ponad 10%.
Kolejne miesiące pod znakiem spadku inflacji
Lutowy rekord inflacji konsumenckiej na poziomie 18,4%, to w dużej mierze zasługa „ząbka” z lutego ubiegłego roku, gdzie inflacja cofnęła się wówczas z 9,2% do 8,5%. Od marca inflacja wyraźnie już jednak przyspieszyła, zatem teraz dostaniemy już sprzyjający efekt bazy, a więc regularnie podnoszonej przed rokiem poprzeczki.
Rada Polityki Pieniężnej doskonale zdaje sobie z tego sprawę i zapewne jest to teraz jeden z mocniejszych argumentów za brakiem podwyżek stóp. Co więcej, warto pamiętać, że na jesień odbędą się w Polsce wybory parlamentarne, a ponieważ szef RPP wywodzi się z obecnego skrzydła rządzącego, jest bardzo mało prawdopodobne, aby w kolejnych miesiącach pojawiła się podwyżka stóp. O ile oczywiście na rynek nie trafią jakieś wydarzenia o charakterze Czarnego Łabędzia. Inwestorzy mają także w pamięci deklaracje Adama Glapińskiego sprzed paru miesięcy, który zasygnalizował nawet, że na jesień możliwa będzie jakaś obniżka stóp. Rynkowe oczekiwania oscylować więc w kolejnych miesiącach będą pomiędzy utrzymaniem stóp, a ich obniżką.
Źródło: cmegroup.com
Warto mieć także z tyłu głowy to, że banki centralne krajów europejskich, z Europejskim Bankiem Centralnym włącznie, często mają tendencję do pozostawania kilka kroków za Fedem. A za oceanem, po niedawnym wybuchu bankowego kryzysu, wszystko wskazuje na to, że zakończenie cyklu podwyżek stóp procentowych mamy już na wyciągnięcie ręki. Jeśli spojrzymy na rozkład prawdopodobieństwa kształtowania się stóp procentowych, rynek (po niedzielnych informacjach o cięciu wydobycia przez OPEC+, co będzie wywierać presję inflacyjną) na chwilę obecną wycenia jeszcze jedną podwyżkę stóp w Stanach Zjednoczonych o 25 pb w maju. Od lipca stopy procentowe za oceanem powinny już, zdaniem uczestników rynku spadać, sprowadzając jednocześnie w dół oczekiwania wobec kształtowania się ceny pieniądza w krajach europejskich.
