Stephen Dover, dyrektor Franklin Templeton Institute, wyjaśnia, dlaczego warto oderwać się od obecnych warunków i ocenić średnioterminowe perspektywy wzrostu, zysków, stóp procentowych i wycen, a także rozważyć siły sekularne, które z czasem mogą przynieść solidne zwroty z inwestycji.
Inwestorzy zbyt często koncentrują się na najbliższej przyszłości. Może to prowadzić do błędnych osądów, takich jak tendencyjność, która przypisuje nadmierne znaczenie bieżącym wydarzeniom. Obsesja na punkcie najbliższej przyszłości może również zaciemniać pojawiające się tematy inwestycyjne. Może to również prowadzić do niedoceniania fundamentów, które z czasem zakotwiczają ceny aktywów.
Jeśli chodzi o pomnażanie majątku, decydująca jest dłuższa perspektywa. Wiele badań wykazało, że strategiczna decyzja o alokacji aktywów i jej przestrzeganie determinuje lwią część zwrotów i ryzyka portfela w czasie.
W związku z tym sensowne jest wycofanie się z obecnych warunków i ocena średnioterminowych perspektyw wzrostu, zysków, stóp procentowych i wycen, a także rozważenie sekularnych sił, które z czasem mogą przynieść solidne zwroty z inwestycji.
Poniżej przedstawiamy nasze prognozy na najbliższe 1-3 lata. W kolejnych notatkach będziemy zagłębiać się w różne aspekty, dokładniej analizując średnioterminowe możliwości i ryzyko na globalnych rynkach kapitałowych.
Zaczynamy od nakreślenia fundamentalnego tła dla globalnej aktywności gospodarczej i inflacji, które określają trajektorie krótko- i długoterminowych stóp procentowych, a także zrównoważony wzrost zysków przedsiębiorstw. Następnie rozważamy wyceny i ich wpływ na zwroty w różnych klasach aktywów. Na koniec identyfikujemy tematy, które naszym zdaniem mogą z czasem przynieść lepsze zwroty, nawet niezależnie od globalnego cyklu koniunkturalnego.
Kluczowe tematy kształtujące przyszłe zwroty
Stephen Dover
Główny strateg rynkowy, Szef Instytutu Franklin Templeton
Lipiec 2024 r.
Inwestorzy zbyt często skupiają się na najbliższej przyszłości. Może to prowadzić do błędnych osądów, takich jak tendencyjność, która przypisuje nadmierne znaczenie bieżącym wydarzeniom.
Obsesja na punkcie najbliższej przyszłości może również zaciemniać powstające tematy inwestycyjne. Może to skutkować niedocenianiu fundamentów, które zakotwiczają ceny aktywów w czasie.
Jeśli chodzi o pomnażanie majątku, decydująca jest dłuższa perspektywa. Wiele badań wykazało, że strategiczna decyzja o alokacji aktywów i jej przestrzeganie determinuje lwią część zysków i ryzyka portfela w czasie. W związku z tym sensowne jest wycofanie się z obecnych warunków i ocena średnioterminowych perspektyw wzrostu, zysków, stóp procentowych i wycen, a także rozważenie sekularnych sił, które z czasem mogą przynieść solidne zwroty z inwestycji.
Poniżej przedstawiamy nasze prognozy na najbliższe 1-3 lata. W kolejnych notatkach będziemy zagłębiać się w różne aspekty, dokładniej analizując średnioterminowe możliwości i ryzyko na globalnych rynkach kapitałowych.
Zaczynamy od nakreślenia fundamentalnego tła dla globalnej aktywności gospodarczej i inflacji, które determinują trajektorie krótko- i długoterminowych stóp procentowych, a także zrównoważony wzrost zysków przedsiębiorstw.
Następnie rozważamy wyceny i jak mogą one wpływać na zwroty w różnych klasach aktywów. Na zakończenie identyfikując tematy, które uważamy, że mogą przynosić z czasem, nawet niezależnie od globalnego cyklu koniunkturalnego.
Globalny wzrost i inflacja
Zaczynamy od globalnego wzrostu gospodarczego, który wyznacza równowagę realnej stopy procentowej. Wzrost jest determinowany przez stronę podażową, która wyznacza limit prędkości dla potencjalnej aktywności gospodarczej, a także przez stronę popytową, która określa, czy zdolności produkcyjne gospodarki będą w pełni wykorzystane.
Po stronie podażowej większość sygnałów wskazuje na stłumiony wzrost potencjału globalnej gospodarki do produkcji towarów i usług. W największych gospodarkach świata starzejące się populacje oznaczają słaby wzrost siły roboczej.
Imigracja była w ostatnich latach pomocna w Stanach Zjednoczonych w ostatnich latach, ale populizm jest ograniczeniem.
Deglobalizacja jest kolejnym czynnikiem hamującym. Dlatego też, jeśli limit prędkości globalnej gospodarki ma zostać podniesiony, produktywność musi wzrosnąć. Ostatecznie może to nastąpić, jeśli obietnica nowych technologii w zakresie sztucznej inteligencji (AI), robotyki, genetyki i innych dziedzin. Jak dotąd jednak innowacje te są makroekonomicznie nieistotne, ze wzrostem produktywności w Stanach Zjednoczonych i na świecie.
Po stronie popytu, światowa gospodarka skorzystała na ogromnym impulsie polityki fiskalnej podczas pandemii COVID-19. Ale fiskalny wiatr w plecy zanika. Tymczasem opóźniony wpływ zacieśniania polityki pieniężnej w odpowiedzi na rosnącą globalną inflację nadal oddziałują na światową gospodarkę. Wysokie oszczędności, zbudowane podczas czasów pandemii, są ograniczane, co powinno spowolnić wydatki gospodarstw domowych1 .
Wreszcie, ogromne zadłużenie Chin (związane z nadmiernymi inwestycjami w nieruchomości) i niechęć Pekinu do przyjęcia polityk, które mogłyby w znacznym stopniu podnieść konsumpcję, sugerują, że wkład Chin w globalny popyt w nadchodzących latach prawdopodobnie również pozostanie na niskim poziomie.
Wynika z tego, że bez autonomicznego boomu inwestycyjnego, globalny popyt raczej nie wyprzedzi globalnego potencjału produkcyjnego. Innymi słowy, inflacja raczej spadnie niż wzrośnie.
Kluczowe implikacje inwestycyjne, które widzimy, są następujące i nominalne stopy procentowe spadną w ciągu najbliższych kilku lat wszędzie, ale szczególnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie reakcja polityki pieniężnej na inflację była najbardziej zdecydowana. Ponieważ banki centralne reagują na niższą inflację i umiarkowany wzrost gospodarczy, krzywe rentowności będą prawdopodobnie znormalizować (tj. powrócić do swojej zwyczajowej konfiguracji nachylonej w górę).
Jak bardzo spadną stopy procentowe? O ile uda się uniknąć recesji, stopy procentowe powinny spadać w kierunku stóp neutralnych, które nie mogą nadmiernie utrudniać ani stymulować wzrostu. Szacunki dotyczące neutralnej stopy procentowej są różne, ale większość z nich mieści się w przedziale ok. 2,5%-3,5% dla Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii oraz niższe dla Europy i Japonii. W związku z tym w ciągu najbliższych kilku lat spodziewalibyśmy się, że krótkoterminowe stopy procentowe spadną o około 2-3 punkty procentowe w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i strefie euro (w Japonii i Chinach niskie stopy już dominują).
W odpowiedzi rentowności obligacji również prawdopodobnie spadną, choć w mniejszym stopniu niż stopy krótkoterminowe w miarę normalizacji krzywych dochodowości. Biorąc pod uwagę tę dynamikę, uważamy, że perspektywy zwrotu na globalnych rynkach obligacji rządowych wyglądają atrakcyjnie w ciągu najbliższych kilku lat.
Wreszcie, w perspektywie średnioterminowej, zyski przedsiębiorstw mają tendencję do powiązania ściśle z aktywnością gospodarczą. W miarę jak nominalny produkt krajowy brutto (PKB) spowalnia (ze względu na dezinflację i umiarkowany wzrost), całkowity wzrost zysków przedsiębiorstw również powinien spowolnić.
Zakładając stały udział zysków w PKB (należy zauważyć, że wskaźnik ten jest historycznie wysoki w Stanach Zjednoczonych2), zagregowane zyski przedsiębiorstw korporacyjne powinny prawdopodobnie rosnąć o około 5%-6% rocznie w ciągu najbliższych kilku lat, nieco poniżej powojennej średniej wynoszącej 7,4%.3 W naszej analizie, wolniejszy wzrost zysków przedsiębiorstw prawdopodobnie nastąpi w nadchodzących latach, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie już teraz wysokie wyceny prawdopodobnie ograniczą zakres ekspansji w miarę spadku stóp procentowych.
Zagrożenia dla perspektywy
Zanim przejdziemy do wycen, ważne jest rozważenie zagrożeń dla nakreślonego powyżej „scenariusza bazowego”.
Oczywiście nieprzewidywalne wstrząsy - wojna, terroryzm, konflikty społeczne lub klęski żywiołowe - mogą zmienić wyniki.
Ale wśród „znanych-wiadomych”, dla których mamy już dane i pewną widoczność, wyróżniają się dwa, które mogą zmienić grę. Pierwszym z nich jest stres fiskalny. W wyniku globalnej pandemii i światowego kryzysu finansowego z 2008 r. sytuacja fiskalna wielu krajów dramatycznie pogorszyła się w ciągu ostatnich dwóch dekadach.
W związku z tym inwestorzy mogą pewnego dnia nie chcieć absorbować emisji długu rządowego, zwłaszcza jeśli rządy będą działać nieprzewidywalnie lub nieodpowiedzialnie.
Taką lekcję wyciągnęliśmy z kryzysu obligacji podczas krótkiej kadencji niefortunnego rządu Liz Truss w Wielkiej Brytanii w 2022 roku.
Uważamy jednak, że nawet w przypadku braku działań politycznych sytuacja fiskalna jest mało prawdopodobna, aby sytuacja fiskalna uległa znacznej poprawie w ciągu najbliższych kilku lat. Słabszy wzrost ma tendencję do pogarszania równowagi fiskalnej z dobrze znanych powodów.
Pewna ulga powinna jednak nadejść dzięki niższym stopom procentowym i wzrostowi globalnych oszczędności w stosunku do inwestycji ze względu na spowolnienie światowego wzrostu.
Podsumowując, sytuacja fiskalna w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, większości krajów Europy i Japonii jest trudniejsza i oferują mniejszą elastyczność w przypadku kryzysu gospodarczego lub finansowego.
Jeśli jednak założymy, że rządy unikną znaczących błędów w polityce, niższe stopy procentowe i duże oszczędności na świecie sugerują, że finansowanie długu i deficytu. Drugą „znaną-znaną” jest niepewność polityczna.
Niezależnie od pochodzenia, populizm jest z natury niepokojący dla biznesu i planowania finansowego.
Populizm i jego bliski kuzyn, nacjonalizm, również zwiększają ryzyko globalnego konfliktu. Znaczące zmiany ekonomiczne i rynkowe mogą zatem nastąpić w Stanach Zjednoczonych, Europie lub Chinach, jeśli populistyczni ekstremiści dojdą do władzy i spowodują większą niepewność. Dlatego też w 2024 r. we Francji i Stanach Zjednoczonych, a także ewolucja polityki Chin i inne formy ryzyka geopolitycznego muszą pozostać kluczowymi czynnikami dla inwestorów.
Ale nawet jeśli populiści pozostaną na obrzeżach władzy, będą działać jako ograniczający „twórczą destrukcję”, którą w przeciwnym razie wywiera kapitalizm.
Populizm sprzeciwia się globalizacji, imigracji, postępowi technologicznemu i publicznym inwestycjom w postępie technologicznym oraz publicznym inwestycjom w infrastrukturę i opiekę zdrowotną- wszystkie drogi, które mają tendencję do zwiększania potencjału produkcyjnego gospodarki.
W tym sensie populizm działa jako dodatkowy czynnik hamujący potencjalny wzrost gospodarki, a ostatecznie na wzrost zysków przedsiębiorstw.
Wyceny akcji i ciągłość
Istnieje powiedzenie z Wall Street, że wyceny są bez znaczenia na krótką metę i są wszystkim na dłuższą metę w krótkim okresie, a w długim są wszystkim. Tak jak wzrost
i inflacja wyznaczają zrównoważone ścieżki stóp procentowych i zysków przedsiębiorstw, wyceny mogą stanowić mapę drogową dla długoterminowych zwrotów. Jak pokazują niezliczone badania, nadmierne wyceny są zwykle poprzedzane okresami niższych zwrotów, a wyższe zwroty są bardziej prawdopodobne, gdy punktem wyjścia są
niskie wyceny spółek z silnymi modelami biznesowymi i atrakcyjnymi możliwościami rozwoju. Jest mało prawdopodobne, aby wartość została zrealizowana bez katalizatora w postaci własnych pozytywnych niespodzianek w zyskach.
Krótko mówiąc, fundamentalnie wyceny, naszym kluczowym wnioskiem jest ciągłość rynku akcji. Z wyjątkiem nieprzewidywalnych szoków, uważamy, że nadchodzące kilka lat będzie prawdopodobnie przypominać przeszłość bardziej, niż wielu chciałoby przyznać.
Wyceny instrumentów o stałym dochodzie
Jak już wcześniej zauważono, stopy procentowe są obecnie zbyt wysokie w stosunku do prawdopodobnych wyników wzrostu gospodarczego i inflacji. W związku z tym, rynki obligacji rządowych, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, oferują naszym zdaniem atrakcyjne perspektywy dla inwestorów chcących wydłużyć czas trwania swoich aktywów o stałym dochodzie.
W przypadku obligacji kredytowych wyceny są jednak mniej atrakcyjne w analizach. Zarówno rynki o ratingu inwestycyjnym, jak i rynki wysokodochodowe prezentują historycznie wąskie spready w stosunku do obligacji skarbowych. Zbyt wąskie, naszym zdaniem, aby uwzględnić zwiększone ryzyko obniżenia ratingów i niewypłacalności, które prawdopodobnie pojawią się wraz ze spowolnieniem wzrostu gospodarczego. Spready rentowności i rentowności all-in są znacznie wyższe w przypadku kredytów prywatnych, w tym pożyczek bezpośrednich.
Jest to również uzasadnione, ponieważ prywatne rynki kredytowe muszą jeszcze udowodnić swoją odporność na bardziej znaczące spowolnienie gospodarcze lub wzrost ogólnego ryzyka niewypłacalności.
W związku z tym wolimy kredyty prywatne od kredytów publicznych, nawet jeśli alokacje kredytów prywatnych wiążą się dla konserwatywnych inwestorów z większym ryzykiem, niż mogą preferować. Zadłużenie rynków wschodzących denominowane w walutach lokalnych również oferuje zarówno ryzyko, jak i możliwości. Wraz ze spadkiem globalnych stóp procentowych na rynkach rozwiniętych, różne banki centralne z rynków wschodzących będą musiały się dostosować co stwarza okazję dla inwestorów w instrumenty dłużne z rynków wschodzących.
Ale inne czynniki są mniej jasne. Czy waluty wschodzące zyskają na wartości w stosunku do dolara amerykańskiego (zazwyczaj istotnego źródła EM)? Czy emitenci długu z rynków wschodzących mogą uniknąć wzrostu premii za ryzyko kredytowe w obliczu spowolnienia globalnego wzrostu? Naszym zdaniem dług z rynków wschodzących jest atrakcyjny, ale przede wszystkim dla inwestorów o relatywnie wyższej tolerancji na ryzyko.
Tematy świeckie
Większość poprzedniej dyskusji koncentrowała się na tym, jak postrzegamy główne klasy aktywów w kontekście słabnącego światowego wzrostu, spadającej inflacji i niższych stóp procentowych.
Jednak niektóre kluczowe tematy inwestycyjne pojawią się niezależnie od cyklu koniunkturalnego i zasługują na uwagę.
Nic dziwnego, że najważniejsze sekularne tematy dotyczą obszarów innowacji technologicznych: Sztuczna inteligencja, robotyka i genetyka. Są to dobrze znane trendy, z łatwymi do zidentyfikowania okazjami inwestycyjnymi (np. Mag 7).
Jednak rozbieżności cen aktywów (w dowolnym kierunku) rzadko są jedynym katalizatorem korekt kursów rynkowych. Zwroty mogą być również trwałe („momentum”). Drogie mogą stać się droższe, a tanie mogą pozostać tanie. Parafrazując cytat powszechnie przypisywanego Johnowi Maynardowi Keynesowi, „rynki mogą pozostać irracjonalne dłużej niż (kontrariańscy) inwestorzy mogą pozostać wypłacalni”.
W związku z tym same wyceny nie mogą być jedynym przewodnikiem przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Rozważając wpływ wycen na średnioterminowe zwroty, musimy również rozważyć, co może (lub nie) to zmienić w celu dokonania ponownej oceny wartości przez inwestorów.
Bazując na historycznych standardach, wysokie wyceny nie prowadzą automatycznie do słabych wyników w przewidywalny sposób.
Nie trzeba szukać dalej niż tak zwana Wspaniała Siódemka4 , która handluje łącznie ceną do zysków jest ponad 50-krotnie wyższa, a mimo to nadal przewodzą hossie.
Nie możemy zatem z całą pewnością stwierdzić, że w ciągu najbliższych kilku lat akcje o podwyższonych mnożnikach będą osiągać gorsze wyniki niż te o niskich wycenach. Nie możemy też powiedzieć, że 30%-40% dyskonto w wycenie Europy w stosunku do Stanów Zjednoczonych daje pewność, że europejskie akcje osiągną lepsze wyniki niż ich amerykańskie odpowiedniki w ciągu najbliższych 2-3 lat.
Co więcej, istnieje powód, dla którego utrzymują się duże rozbieżności w wycenach. Mag 7, w przeciwieństwie do innych drożejących akcji w przeszłości, cieszą się ogromnym wzrostem zysków napędzanym przez niemal monopolistyczną sytuacją i dzięki doskonałym produktom. Zasadniczo różnią się one od akcji z wcześniejszych baniek - Nikkei z lat 80. biotechnologicznych z początku lat 90-tych, czy akcji spółek dot-com z końca lat 90-tych - ze względu na ich dominujące modele biznesowe, które jak dotąd okazały się trwałe. Zamiast tego, Mag 7 mają więcej wspólnego z niektórymi z akcji Nifty Fifty5 z końca lat sześćdziesiątych (np. General Electric, IBM i Xerox).
Obserwacja ta jest jednak zarówno pouczająca, jak i otrzeźwiająca. Ci ulubieńcy rynku z lat 60. byli również innowacyjni, przodowali w nowych technologiach i miały niemal monopolistyczną pozycję na swoich rynkach.
Ale każdy z nich ostatecznie uległ konkurencji lub niepowodzeniu w zarządzaniu, prowadzące do wydłużonych okresów ze słabymi wynikami lub nawet zniknięciem (Xerox).
Konkluzja jest następująca: Względne wyceny same w sobie raczej nie napędzają względnych wyników. O ile nie pojawią się nowi konkurenci, nie ujawniona zostanie rażąca niegospodarność lub rządy podejmą skuteczne działania w celu przywrócenia konkurencji, akcje spółek technologicznych o dużej kapitalizacji raczej nie osiągną gorszych wyników. Jest też mało prawdopodobne, by inne kraje rzuciły wyzwania liderowi zwrotu z akcji w USA.
Co więcej, w świecie wolniejszego wzrostu zysków inwestorzy będą prawdopodobnie nadal płacić za trwałe zyski oferowane przez stabilne przedsiębiorstwa.
Wreszcie, choć niektóre tradycyjne obszary nieruchomości (np, pożyczki komercyjne lub papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką mieszkaniową) stoją przed wyzwaniami wynikającymi z nadwyżki podaży (komercyjne) i (nieruchomości komercyjne) i przystępności cenowej (nieruchomości mieszkaniowe), podzbiory nieruchomości pozostają atrakcyjne, w tym powierzchnie przeznaczone pod budownictwo wielorodzinne, magazyny i nauki przyrodnicze. W naszej analizie, wraz z wybranymi zarządzającymi w zakresie kredytów prywatnych, te sekularne czynniki napędzające zwroty są również mniej skorelowane z tradycyjnymi klasami aktywów (akcjami i obligacjami), zwiększając atrakcyjność ich portfela.
Wnioski inwestycyjne
Podsumowując, uważamy, że perspektywy dla rynków kapitałowych w nadchodzących latach to połączenie ciągłości i zmian.
Jeśli chodzi o ciągłość, uważamy, że dominujące firmy we wzrostowych sektorach mogą nadal oferować wysokie względne zwroty. Słabe wyniki wartości jako stylu będzie się prawdopodobnie utrzymywać biorąc pod uwagę brak katalizatora w postaci zwiększonej rentowności.
Stany Zjednoczone, ze względu na lepszy względny wzrost, innowacyjność i rentowności, prawdopodobnie nadal będą oferować atrakcyjne zwroty z kapitału w stosunku do innych głównych rynków.
Zmiany będą najprawdopodobniej napędzane spowolnieniem globalnego wzrostu i spadkiem inflacji, co pozwoli bankom centralnym na złagodzenie polityki i spadek długoterminowych stóp procentowych. Naszym zdaniem głównym beneficjentem będą prawdopodobnie instrumenty o stałym dochodzie. Zwroty za potencjalne ryzyko kredytowe i obniżki ratingów są jednak w większości przypadków zbyt niskie, zmniejszając atrakcyjność szerokich indeksów obligacji korporacyjnych.
W świecie umiarkowanego wzrostu zysków inwestorzy będą prawdopodobnie nadal płacić za widoczność i wzrost zysków. Świeckie tematy, istniejące i nowe, będą oferować naszym zdaniem atrakcyjne zwroty inwestorom zorientowanym średnioterminowo. Preferujemy sztuczną inteligencję, robotykę, genetykę, inwestycje w energię elektryczną i finanse cyfrowe jako najbardziej atrakcyjne w nadchodzących latach.
Inwestorzy powinni jednak zawsze rozglądać się za nowymi świeckimi możliwościami. Wśród faworyzowanych przez nas kandydatów są inwestycje w infrastrukturę elektryczną i finanse cyfrowe.
Na całym świecie dynamika przesunęła się w kierunku przyjęcia alternatywnych źródeł energii jako substytutu źródeł opartych na węglu. Chiny (panele słoneczne), Europa (wiatr) i Stany Zjednoczone (dzięki dotacjom w ramach błędnie nazwanej ustawy o redukcji inflacji) poczyniły znaczne postępy.
Ale produkcja alternatywnej energii będzie również wymagać ogromne inwestycje w jego dystrybucję, głównie w całej sieci elektrycznej. Oznacza to większe zapotrzebowanie na miedź (okablowanie) i inne podstawowe materiały (używane w bateriach), jak równieżna oprogramowanie i umiejętności inżynieryjne w celu opracowania inteligentniejszych i bardziej niezawodnych systemów przesyłu energii elektrycznej.
Jeśli chodzi o finanse, branża jest gotowa na trzecią poważną transformację w swojej infrastrukturze (pierwszą były giełdy oparte na ludziach, a drugą giełdy elektroniczne).
Następna generacja będzie oparta na finansach cyfrowych.
System płatności finansowych i jego platformy do kupowania i sprzedaży aktywów są dojrzałe do bardziej wydajnego i bezpieczniejszego skalowania i bezpieczniejsze, co wymaga przyjęcia alternatywnych rejestrów i systemów obliczeniowych w stosunku do dzisiejszych standardów. Siłami napędowymi są zarówno innowacje technologiczne (blockchain, szybsze obliczeniowe), jak i ekonomiczne („wyścig zbrojeń” w celu opracowania hiperwydajnych, skalowalnych platform transakcyjnych wśród instytucji finansowych).
Możliwości inwestycyjne prawdopodobnie pojawią się wśród dostawców wymaganego sprzętu i oprogramowania, ale ostatecznie przejawią się również w niższych kosztach i większej rentowności w bankowości i zarządzaniu aktywami.
Zarówno w przypadku elektryfikacji, jak i finansów cyfrowych, wiele potencjalnych możliwości można znaleźć w inwestycjach private equity i venture capital.
Private equity, który w ciągu ostatniego ćwierćwiecza rozwijał się znacznie szybciej niż kapitał publiczny w ciągu ostatniego ćwierćwiecza, stał się głównym narzędziem finansowania na wczesnym etapie rozwoju, napędzając to, co może rozważyć imponujące zwroty. Private equity jest również dobrze przystosowane do dłuższych horyzontów inwestycyjnych związanych z tematami świeckimi.
Staje się również bardziej dostępny, w tym za pośrednictwem spółek wtórnych, które skracają horyzonty zwrotu i zwiększają płynność.
Przypisy końcowe
1. Źródło: „Pandemic Savings Are Gone: What's Next for U.S. Consumers.” Bank Rezerwy Federalnej w San Francisco. 3 maja 2024 r.
2. Źródło: „Udziały w dochodzie krajowym brutto: Zyski przedsiębiorstw z wyceną zapasów i korektami zużycia kapitału, branże krajowe: Zyski po opodatkowaniu z wyceną zapasów
i korektami zużycia kapitału”. Bank Rezerwy Federalnej w St. Louis. Louis. 26 października 2023 r.
3. Źródło: „Zyski przedsiębiorstw po opodatkowaniu (bez IVA i CCAdj)”. Bank Rezerwy Federalnej w St. Louis. Louis. 27 czerwca 2024 r.
4. Siedmiu Wspaniałych (Mag 7) to Alphabet, Amazon, Apple, Microsoft, NVIDIA, Meta Platforms i Tesla.
5. W Stanach Zjednoczonych termin Nifty Fifty był nieformalnym określeniem grupy około 50 akcji o dużej kapitalizacji na nowojorskiej giełdzie papierów wartościowych w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku, które były powszechnie powszechnie uważane za solidne akcje wzrostowe typu „kup i trzymaj” lub akcje blue chipów.
