W niniejszym raporcie zmieniamy nasze prognozy finansowe dla IMC głównie ze względu na gorszy od oczekiwanego zaraportowany wynik finansowy w 2Q22. Tak jak kilkukrotnie wspominaliśmy, wynik finansowy w 2022 r. a zwłaszcza w 2Q22 ma charakter rachunkowy i w warunkach ograniczonego eksportu będzie składał się w większości z zysku na przeszacowaniu aktywów biologicznych. Ten z kolei opiera się na cenach zbóż z dyskontem wobec cen rynkowych, odzwierciedlających problemy ukraińskiego eksportu morskiego.
W związku z naszymi założeniami dotyczącymi niskiej sprzedaży wolumenowej w 2022 i dużo wyższej skumulowanej sprzedaży w 2023 r., gorsze obecne warunki cenowe i niższy zysk na przeszacowaniu nie ma większego znaczenia dla końcowej wyceny akcji spółki IMC (oprócz efektu wartości pieniądza w czasie, który w środowisku wysokich stóp procentowych i premii za ryzyko mocno zniekształca zdyskontowane przepływy pieniężne). Po wypchnięciu Rosjan z Kijowa i regionu Połtawy, Sum, Czernichowa i Charkowa kluczowym problemem ukraińskich spółek rolniczych pozostawały ograniczenia w eksporcie. 22 lipca 2022 Rosja, Ukraina i Turcja podpisały porozumienia stambulskie, które gwarantują bezpieczny, morski transport zbóż z portów w Odessie, Czarnomorsku i Jużnym. Porozumienie miało na celu zmniejszyć presję na ceny zbóż i zapobiec fali głodu, która mogłaby dotknąć biedniejsze państwa świata, zależne od importu żywności.
Według zapisów umowy, w Stambule powstała czterostronna (Ukraina, Rosja, Turcja, ONZ) komisja, której zadaniem jest inspekcja statków pod kątem potencjalnego dostarczania broni na Ukrainę. Porozumienie zostało zatwierdzone na okres 120 dni (do połowy listopada) z możliwością jego przedłużenia przez strony umowy. We wrześniu Władimir Putin zapowiedział dalsze rozmowy z Turcją na temat zmiany kształtu porozumienia. Stwierdził, że do krajów rozwijających się, trafiły tylko 2 z 87 statków, które w większości płyną do Europy, wbrew założeniom porozumienia. Według wypowiedzi medialnych, prezydent Turcji Recep Erdoğan zgadza się tą diagnozą. Ciekawym rozwiązaniem, które mogłoby odwieść Rosję od zmiany warunków porozumienia a jednocześnie zagwarantować większe bezpieczeństwo korytarza morskiego wykorzystywanego do eksportu zbóż jest ostatnia propozycja ONZ, która stara się przywrócić eksport amoniaku przez port w Odessie.
Po wybuchu wojny rurociąg, którym Rosja przesyłała amoniak przez terytorium Ukrainy do portu w Odessie został zamknięty (-2.5mtpa). Transport tą samą drogą towarów, które produkują obie strony konfliktu mógłby prowadzić do poprawy bezpieczeństwa i tym samym spadku kosztów ubezpieczeń i transportu. Po otwarciu portów pod koniec lipca 2022 eksport produkcji rolniczej wzrósł do 4.5mn ton w sierpniu z 2.7mn ton w lipcu. Według Mykoli Solskiego, Ministra Rolnictwa, eksport produkcji rolniczej może wzrosnąć do 6-6.5mn ton w październiku. Reuters pisze, że ten cel może wymagać zakontraktowania większych statków, co może być ambitnym zadaniem, biorąc pod uwagę że nie wszyscy armatorzy chcą pływać w regionie prowadzonych działań wojennych. Mimo tego, że istnieją na rynku polisy dla statków operujących w tamtym regionie, właściciele statków nie chcą wystawiać na ryzyko zarówno załóg jak i samych statków.
Dodatkowym problemem z punktu widzenia spółek, które w odróżnieniu od małych rolników mają możliwość magazynowania zbiorów, są warunki na jakich globalni traderzy chcą kupować ukraińskie zboże. Według doniesień prasowych, dyskonto oferowane Ukraińskim spółkom rolniczym jeszcze kilka tygodni temu było zbyt wysokie aby myśleć o zwiększeniu skali eksportu.
