Rynek pracy - Pomimo nasilenia pandemii w 1Q 2021 r. sytuacja na rynku pracy w skali całej gospodarki pozostawała względnie stabilna. 2Q br. przynosi stopniową poprawę popytu na pracę.
Liczba osób pracujących w gospodarce narodowej (tj. głównie osób zatrudnionych na umowę o pracę) obniżyła się w 1Q br. o 1,2% r/r. Dane te najprawdopodobniej tylko w części można utożsamiać z rozwiązywaniem umów o pracę, gdyż nie uwzględniają osób posiadających pracę a znajdujących się 31 marca br. na zwolnieniach lekarskich bądź opiekuńczych. Niemniej jednak długotrwałe obostrzenia znalazły swój wpływ na sektor zakwaterowania i gastronomii, gdzie liczba osób „na etacie” spadła o blisko 12,0% r/r. Statystyki osób bezrobotnych, która w marcu br. wyniosła 3,1% wobec 3,2% w grudniu 2020 r. oraz liczba stworzonych miejsc pracy w 1Q (wzrost o 12,4% r/r) potwierdzają jednak w skali całej gospodarki dużą odporność rynku pracy na rekordowe nasilenie pandemii. Co więcej, w marcu i kwietniu liczba młodych (do 25 lat) bezrobotnych obniżała się po szczycie z lutego.
Ostatecznie w kwietniu stopa bezrobocia w tej kategorii wiekowej spadła do 12,6% z 14,8% w lutym,
co wynika naszym zdaniem głównie ze zwiększenia zatrudnienia, a nie odpływu osób z grupy aktywnych zawodowo. W naszej opinii spadek bezrobocia wśród osób młodych po silnych wzrostach w 3Q i 4Q 2020 r. utożsamiać można z podjęciem pracy niekonieczne w najbardziej preferowanych sektorach, ale w innych, mniej dotkniętych obostrzeniami. Było to możliwe ze względu na większą elastyczność ludzi młodych oraz mniejszy koszt alternatywny przekwalifikowania. Zaznaczamy, że opublikowane przez GUS wyniki badania BAEL dla 1Q 2021 r. według nowej metodologii nie są porównywalne, gdyż nie przedstawiono zrewidowanych danych za wcześniejsze kwartały.
2Q br. wraz ze stopniowym odmrażaniem gospodarki przynosi pewną poprawę popytu na pracę
Liczba osób pracujących w sektorze przedsiębiorstw (tj. wśród firm zatrudniających co najmniej 10 osób) była w maju o 16 tys. wyższa niż na koniec marca. Ponadto stopa bezrobocia rejestrowanego po korekcie sezonowej obniżyła się w maju do 6,1% z 6,2% w marcu, a liczba ofert pracy w urzędach pracy była zbliżona do wartości sprzed wybuchu pandemii. Jak na razie nie widzimy zatem negatywnego wpływu wygaszania wsparcia w ramach tarczy finansowej, która dawała silne zachęty do utrzymywania zatrudnienia w ostatnich 12 miesiącach. Informacje z 1Q i 2Q wskazują, że rynek pracy w dużym stopniu zaadoptował się do gospodarki funkcjonującej w warunkach obostrzeń, co dobrze rokuje przed możliwymi ryzykami jesienią br.
Oczekiwania dla rynku pracy w Polsce w najbliższych latach pozostają optymistyczne
Firmy ankietowane w badaniu Narodowego Banku Polskiego pt. Szybki Monitoring wskazują na prognozy zatrudnienia zbliżone do szczytów z początku 2019 r. Ponadto, według wskaźników GUS prognozy zatrudnienia w przemyśle i handlu wróciły do poziomu sprzed pandemii. Wzrost popytu na pracę napędzany ożywieniem gospodarczym może napotkać jednak w najbliższych latach trudności z pozyskaniem pracowników o odpowiednich kwalifikacjach. Badania koniunktury Głównego Urzędu Statystycznego wskazują, że dotyczą one przede wszystkim sektora budowlanego, transportu i gospodarki magazynowej oraz informacji i komunikacji. Ponadto, część firm może nadal spowalniać wzrost zatrudnienia w obawie o możliwe restrykcje na jesieni tego roku i wzrost kosztów pracy.
Wobec takich uwarunkowań spodziewamy się tylko niewielkiego spadku stopy bezrobocia
na koniec 2021 r. do 6,0% względem 6,2% na koniec 2020 r. Nieco lepsza spodziewana sytuacja na rynku pracy oraz wyższe od oczekiwań dane o wynagrodzeniach w 1Q br. (6,6% r/r) wpłynęły na podniesienie naszej prognozy wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w 2021 r. do 7,6% z 6.0% szacowanego w marcu. Dodatkowo za korektą przemawiają wyższe od oczekiwań dane inflacyjne, które oddziałują w kierunku zwiększenia żądań płacowych. W 2022 r. oczekujemy dalszego spadku stopy bezrobocia. Spodziewamy się ponadto, że część czynników napędzających w 2021 r. wzrost płac nieco osłabnie hamując wzrost przeciętnej płacy.
Naszym zdaniem bilans czynników ryzyka dla sytuacji na rynku pracy
skierowany jest ku lepszym odczytom niż w naszym scenariuszu bazowym. Wynika to zwłaszcza z możliwej szybszej od zakładanej poprawy aktywności gospodarczej w Polsce po niesieniu większości obostrzeń. Niemiej łagodzący wpływ na sytuację na rynku pracy w dłuższym horyzoncie mogą mieć reformy w ramach Polskiego Ładu, które zwiększałyby atrakcyjność zatrudnienia w grupach, które obecnie pozostają poza rynkiem pracy. W tym samym kierunku oddziaływałby bardziej intensywny napływ imigrantów zarobkowych. Proponowany przez rząd wzrost płacy minimalnej do 3000 zł z 2800 zł powinien być neutralny z punktu widzenia dynamiki płac w całości gospodarki w 2022 r
