Ethereum jest zdecentralizowaną platformą operującą na smart contracts- sekwencjach instrukcji automatycznie wykonywanych dokładnie tak, jak je zaprogramowano, bez przestojów, cenzury, ryzyka manipulacji czy wpływu czynników zewnętrznych.
Mimo, że od powstania Ethereum w 2014 r. opublikowano sporo artykułów wyjaśniających jego działanie, w dalszym ciągu jest to skomplikowany koncept, którego zrozumienie może sprawiać pewne trudności. Ten artykuł skierowany jest do przeciętnego użytkownika- kogoś, kto używa aplikacji, ale niekoniecznie je tworzy, a także kogoś, kto dokonuje transakcji online, lecz nie zna ich szczegółów technicznych.
W zrozumieniu omawianych zagadnień mogą się przydać materiały udostępniane przez zespół odpowiedzialny za powstanie Ethereum:
Zacznijmy od komputera
Jeśli obejrzałeś powyższe materiały video, z pewnością zauważyłeś, że Gavin Wood opisał Ethereum jako "globalny komputer". Przyjrzyjmy się zatem co miał na myśli. Komputer jest, w prostych słowach, maszyną obliczeniową: wczytuje dane wejściowe, przetwarza je według określonego zestawu instrukcji i w ten sposób otrzymuje dane wyjściowe.
Teraz wyobraź sobie, że nagrywasz piosenkę. Uruchamiasz w tym celu odpowiedni program, śpiewasz, a potem zapisujesz plik na dysku swojego komputera. Posiadasz wówczas pełną kontrolę oraz wszelkie prawa do tak stworzonego nagrania. Możesz też użyć aplikacji, jak np. Soundcloud, która zapisze plik w chmurze. Dalej posiadasz prawa do tej piosenki, ale teoretycznie Soundcloud może to zmienić poprzez aktualizację regulaminu.
Przechowywanie plików w chmurze polega więc na tym, że użytkownicy końcowi udostępniają swoje zasoby podmiotom, których zadaniem jest je utrzymywać. Taka konstrukcja opiera się na centralizacji.
A teraz wyobraź sobie, że zamiast używać Soundcloud, możesz zapisać swoją piosenkę na tysiącach komputerów z całego świata. Jeśli używałeś kiedyś torrentów, to wiesz o czym mowa. Tak działa system zdecentralizowany.
Istotą Ethereum jest wykorzystywanie technologii blockchain. Innymi słowy, globalny komputer Ethereum do przetwarzania danych wykorzystuje moc obliczeniową i pamięć urządzeń należących wielu różnych użytkowników sieci, zwanych też "węzłami" (ang.: "nodes"). Dlatego też definicja Gavin'a powinna raczej nazywać Ethereum "zdecentralizowanym globalnym komputerem".
Jakie instrukcje przetwarza Ethereum?
W podanych wyżej materiałach Gavin użył pewnej analogii: "Jeśli Bitcon to kryptofinanse, Ethereum jest kryptoprawem". Spróbujmy ponownie rozwinąć jego myśl.
Chcąc lepiej wykorzystać zalety i potencjał technologii blockchain, twórcy Ethereum skupili się na prawie, a konkretnie prawie kontraktów, jako naturalnie nasuwającym się, kolejnym kroku. W świecie walut i transakcji pewność wykonywania umów jest najlepszym sposobem budowania powszechnego zaufania do systemu.
Dzięki wykorzystaniu możliwości blockchain'ów, podstawowym zadaniem Ethereum stało się uczynienie kontraktów "sprytniejszymi" (ang.: "smart contracts"). Opiera się to na prostym założeniu, że wszystko, co da się przedstawić przy pomocy reguł matematycznych, może zostać zaprogramowane i uczynione smart contract'em. A zatem ponownie rozszerzając naszą dotychczasową definicję, Ethereum to "zdecentralizowany, globalny komputer, który przetwarza smart contract'y".
Jak to działa?
Wróćmy do analogii z komputerem: ustaliliśmy, że Ethereum jest właśnie takim globalnym komputerem wykonującym określone instrukcje. Ponadto, instrukcje te powinny zostać zaprogramowane jako kontrakt, czyli np. umowa pomiędzy dwiema stronami, która inicjuje transakcję.
Wyobraźmy sobie teraz, że chcesz sprzedawać swoją wcześniej nagraną piosenkę (mniejsza o to, jak i gdzie jest przechowywana). Najpierw ustalmy warunki sprzedaży, zgodnie z którymi kopia zostanie udostępniona do pobrania po wniesieniu opłaty w wysokości 1$ (na marginesie: rzeczywiste waluty nie mogą być bezpośrednio wykorzystywane w sieci Ethereum). Następnie, aby dodać powyższy kontrakt do blockchain'u, należy na jego bazie stworzyć kod wyrażający prostą instrukcję: "wpłata 1$ -> pobieranie pliku". Programowanie odbywa się przy pomocy dedykowanego dla Ethereum języka Solidity, ale istnieją też narzędzia umożliwiające deweloperom tworzenie aplikacji, które pozwalają formułować smart contract'y użytkownikom nie posiadającym odpowiedniej wiedzy informatycznej.
Kiedy kod zostanie stworzony i umieszczony w blockchain'ie, otrzymuje unikalny adres będący ciągiem znaków. Tenże adres funkcjonuje w sieci i stanowi bazę dla przyszłych transakcji. Od tej pory, jeśli jakiś użytkownik zechce pobrać Twoją piosenkę, wystarczy, że skopiuje do swojego portfela powyższy adres. Sieć błyskawicznie zweryfikuje możliwość dokonania transakcji i udostępni nabywcy możliwość pobrania pliku, jednocześnie przelewając Tobie 1$ z jego portfela. Na chwilę obecną może się to wydawać mniej wygodne i intuicyjne, niż tradycyjne zakupy online, ale smart contract'y są stosunkowo nowym pomysłem i cały czas się rozwijają dzięki coraz liczniejszym aplikacjom usprawniającym cały proces.
Dlaczego zawieranie umów w ten sposób jest sprytne?
Aby docenić geniusz całej koncepcji, należy wziąć pod uwagę to, jak analogiczne transakcje dochodzą obecnie do skutku. Zastanówmy się, co by się stało, gdyby ktoś chciał zakupić Twoją piosenkę przez iTunes.
-
Nabywca dokonując zakupu podaje dane swojej karty kredytowej.
-
Bank obsługujący transakcje online dla Apple wysyła zapytanie o autoryzację do agenta rozliczeniowego.
-
Agent rozliczeniowy autoryzuje transakcję, jeśli bilans konta nabywcy to umożliwia.
-
Zapis transakcji zostaje zbiorczo (wraz z zakupami innych użytkowników) wysłany następnego dnia do systemu rozliczeń i rozrachunków (np. Mastercard).
-
System rozliczeń przesyła informację agentowi rozliczeniowemu, pobiera 1$ z konta nabywcy i, po pobraniu opłaty, przesyła do Apple za pośrednictwem banku.
-
Apple z uzyskanej kwoty pobiera marżę i resztę przekazuje Tobie.
Jak widać, zawarcie prostej umowy pomiędzy dwiema stronami wymaga zaangażowania kilku podmiotów zewnętrznych do uwierzytelnienia transakcji. W powyższym schemacie podmioty te zajmują się przetwarzaniem zlecenia oraz przechowywaniem środków pieniężnych. Ethereum pozwala zrezygnować z obu tych funkcji.
Po pierwsze, blockchain eliminuje podmioty przetwarzające transakcję dzięki stałym i odpornym na ataki mechanizmom natychmiastowej weryfikacji. Bezpieczeństwo jest jednym z podstawowych powodów, dla których duże instytucje finansowe coraz częściej rozważają wykorzystanie tej technologii.
Po drugie, każda ze stron zastępuje tradycyjne konto w banku cyfrowym portfelem, przypisanym bezpośrednio do niej i zabezpieczonym silnym szyfrowaniem.
Wracając zatem do pytania z nagłówka: zapewniana przez Ethereum możliwość automatycznego, programowego egzekwowania umów poprzez blockchain sprawia, że smart contract'y są takie sprytne.
Tekst przetłumaczony z portalu hackernoon.com
Tłumaczenie: Michał Sikora
Szukasz miejsca gdzie swobodnie możesz dyskutować o kryptowalutach, bitocoinie, tokenach oraz ICO?
