po ile miedź na giełdzie

31 stycznia, jeszcze przed decyzją Rezerwy Federalnej (stopy bez zmian), notowania benchmarku LME 3M wzrosły do 8704,5 USD/t, poziomu najwyższego od końcówki ubiegłego roku. Ze wsparciem przyszedł przejściowy spadek indeksu dolara, do którego mogły się przyczynić słabsze od oczekiwań dane z amerykańskiego rynku pracy. Nadzieje na bliskie cięcia stóp procentowych w USA rozwiał jednak J. Powell, który na konferencji prasowej po decyzji Fed oznajmił, że obniżka w marcu nie jest scenariuszem bazowym.

Zobacz także: Analityk sprawdza kursy najważniejszych surowców

Nie zachwyciły też dane z Chin, gdzie oficjalny PMI w styczniu utrzymał się przez czwarty miesiąc z rzędu poniżej 50 pkt. Sesję z 31 stycznia benchmark zakończył na minusie, a 7 lutego zszedł poniżej 8300 USD/t, wsparcia udzieliła 100-dniowa średnia krocząca (-4,7% high-low w 5 dni). W międzyczasie negatywną presję wywarło umocnienie dolara w następstwie nieoczekiwanie dobrych danych o zatrudnieniu w USA.

Czytaj również: Cena metalu runęła o 82%. To nie koniec - prognozy ekspertów 2024

Reklama

Analitycy spodziewają się w 2024 roku średniej ceny metalu na poziomie 8588 USD/t, rynek może dotknąć deficyt surowca. Zdaniem ankietowanych przez Reutersa uczestników rynku, tegoroczna średnia kasowej ceny metalu wyniesie 8588 USD/t. Prognoza praktycznie się nie zmieniła w porównaniu z poprzednią sprzed trzech miesięcy. Do góry poszła mediana – z 8625 USD/t do 8714 USD/t przy rozpiętości prognoz 6913-9370 USD/t. W najbliższym czasie rynkowi będzie ciążyła niepewność związana z tempem globalnego wzrostu gospodarczego. Postępująca transformacja energetyczna oraz zakłócenia podażowe wesprą ceny metalu w odleglejszej perspektywie. Oczekiwania względem tegorocznego bilansu rynkowego przesunęły się z nadwyżki 303 tys. ton w stronę deficytu rzędu 35 tys. ton. W przyszłym roku globalny niedobór wyniesie 115 tys. ton miedzi.