Dzisiaj będzie brakowało wydarzeń, pod które inwestorzy mogliby pozycjonować się, aby zagrać pod zaskoczenie danymi. Teoretycznie taki potencjał mogłyby mieć dane o zamówieniach w amerykańskim przemyśle, ale są one już wtórne wobec wcześniej opublikowanych danych o agregacie produkcji (tutaj). Dlatego naszym zdaniem wydarzeniem dnia nad Wisłą będzie publikacja Biuletynu Statystycznego GUS o 10:00. Poznamy dzięki niej wiele szczegółów o krajowej koniunkturze.
Aktywność nierezydentów utrzymuje podaż pieniądza nad kreską
W lipcu podaż pieniądza M3 wzrosła o 13,8 mld zł do 2,01 bln zł. Odpowiada to wzrostowi o 0,7% m/m po spadku o 0,8% m/m w poprzednim miesiącu. Wypadkowo roczna dynamika obniżyła się symbolicznie z 6,6% do 6,2%.
Głównym czynnikiem odpowiadającym za jej wzrost w lipcu było zwiększenie aktywów zagranicznych netto sektora (+62,1 mld zł), do którego kontrybuowało odpowiednio dodatnie saldo transakcji z zagranicą (+40,3 mld zł) oraz deprecjacja złotego (+21,8 mld zł). Spadek zadłużenia rządu netto odjął 22 mld zł, a poprawa sytuacji kapitałowej NBP kolejne 19 mld zł (ww. deprecjacja złotego). Mizernie wygląda akcja kredytowa. Saldo transakcji nowych kredytów było dodanie i wyniosło +2 mld zł, ale to liczba, która wskazuje na niską aktywność na rynku kredytów. Wynik nad kreską utrzymuje wzrost kredytów dla przedsiębiorstw (+4,9 mld zł), ciąży mu spadek kredytów dla gosp. dom. (-4,1 mld zł). W przypadku tego drugiego obecnie obserwujemy największą serię spadków w historii zbieranych od 2004 przez NBP danych.
Dane wskazują na redukcję zagregowanego popytu w gospodarce i będą argumentem dla gołębiego skrzydła za zakończeniem cyklu podwyżek.
Niemiecki przemysł ciąży europejskiej gospodarce
Opublikowane wczoraj wstępne indeksy PMI dla Niemiec, Francji i strefy euro ogółem wskazały na utrzymanie negatywnych trendów z poprzednich miesięcy. Ostatni raz komentowaliśmy je tutaj. Pod kreską wciąż znajdują się indeksy przemysłowe dla ww. trójki, a sektor usług ledwo utrzymuje się nad nią. Co ciekawe, S&P raportuje tylko umiarkowane złagodzenie presji cenowych / kosztowych i wskazuje, że wciąż pozostają blisko wieloletnich maksimów. Pozytywnym akcentem odznacza się rynek pracy, który odnotowuje 19.z rzędu wzrost zatrudnienia. Niemniej ankietowane firmy raportują pogorszenie zarówno bieżących nastrojów oraz produkcji, jak i oczekiwań oraz nowych zamówień.
W stosunku do poprzedniego miesiąca nihil novi. Strefa euro wkracza w recesję, której skalą może przewyższyć problemy sprzed 10 lat, akurat gdy Grecja właśnie pozbyła się niedawno nadzoru komisarycznego. Podobny obraz pokazała wczorajsza publikacja ESI.
