Przedstawiciele Fed sugerowali, że chcieliby zobaczyć oznaki spowolnienia popytu, zanim zaczną obniżać stopy procentowe – piątkowe dane sugerują więc, że marcowy piwot, na który niektórzy liczyli, jest mniej prawdopodobny. W rezultacie rentowności amerykańskich obligacji lekko wzrosły, a notowania giełdowe były względnie stabilne. Euro lekko umocniło się względem dolara, na co wpływ mogły mieć jastrzębie wystąpienia przedstawicieli EBC. Złoty umocnił się względem głównych walut – kurs EURPLN spadł poniżej 4,37, a USDPLN do 4,02. Rentowności krajowych obligacji lekko wzrosły na długim końcu krzywej.
Kluczowym wydarzeniem tego tygodnia będzie środowe posiedzenie FOMC. Oczekujemy, że przedział dla stopy fed funds pozostanie bez zmian (5,25-5,50%). Nie wykluczamy jednak, że w uzasadnieniu decyzji usłyszymy więcej konkretów dotyczących momentu rozpoczęcia obniżek stóp procentowych, które były przedmiotem rozważań już na grudniowym posiedzeniu. Proces dezinflacji postępuje zgodnie z planem, co pokazały piątkowe dane o inflacji PCE, a 2023 zrealizował scenariusz miękkiego lądowania spójny z oczekiwaniami członków FOMC (dynamika PKB w całym 2023 była zbliżona do mediany oczekiwań zawartej w tzw. „dot-plotach”). Czynnik ryzyka, który może powstrzymać Fed od zapowiedzi obniżek widzimy w napiętej sytuacji na Morzu Czerwonym, która zwiększa ryzyko „reaktywacji” zakłóceń w globalnych łańcuchach dostaw, co mogłoby skłonić decydentów z Fed do pozostania w trybie „stand-by”.
W kontekście posiedzenie Fed istotnymi publikacjami będą dane z amerykańskiego rynku pracy – raport JOLTS i ADP, które poznamy jeszcze przed posiedzeniem (wt., śr.) oraz raport NFP (pt.). Wydźwięk tych danych powinien być spójny – wzrost zatrudnienia spowalnia, brak jest oznak narastającej presji płacowej. Schłodzenie rynku pracy w trybie „miękkiego lądowania” przekłada się na korzystną koniunkturę konsumencką, a kontynuacji jej poprawy oczekuje się zarówno w przypadku indeksu Conference Board (wt.), jak i indeksu Uniwersytetu Michigan (dane zrewidowane, pt.).
Pierwsze decyzje w zakresie polityki pieniężnej w tym roku będą podejmowane również przez Bank Anglii i Riksbank (czw.), a także przez węgierski MNB (wt.). Niespodziewany wzrost inflacji w Wlk. Brytanii w grudniu raczej niweluje szansę na dyskusję o obniżkach stóp procentowych i powszechnie oczekuje się, że stopy procentowe pozostaną bez zmian. Prognoza szwedzkiego banku centralnego z listopada wskazywała na możliwość podwyżki stóp na początku roku, konsensus spodziewa się jednak stabilizacji stóp, wobec spadku inflacji bazowej (CPIF) do 2,3%, tj. poziomu nieznacznie powyżej celu inflacyjnego. Tymczasem Węgry wysunęły się na pozycję inflacyjnego prymusa w regionie, z najniższym wskaźnikiem CPI w grudniu (tutaj pomagają nieco niekorzystne efekty bazy w Czechach, przy silnych korzystnych efektach bazy w cenach żywności na Węgrzech). W tych warunkach MNB będzie kontynuował obniżki stóp procentowych, według zarówno naszych jak i rynkowych oczekiwań w większej skali niż poprzednio, dokonując cięcia o 100 pb.
Na krajowym podwórku największym zainteresowaniem będzie cieszyć się publikacja danych o PKB w 2023 (śr.), która pozwoli też oszacować dynamikę aktywności gospodarczej w 4q23. Podtrzymujemy naszą całoroczną prognozę na poziomie 0,6%, jednak ze względu na dość słabe grudniowe dane widzimy ryzyko, że wzrost w 4q23 może okazać się nieco niższy niż dotychczas zakładaliśmy (bliżej 2,2% r/r niż 2,4% r/r), tym samym stanowiąc ryzyko w dół dla naszej całorocznej prognozy na 2023. Informacji dotyczących kondycji krajowego przemysłu na początku 2024 dostarczy indeks PMI (czw.). Zakładamy, że skala wzrostu wskaźnika będzie ograniczona.
Dane o PKB za 4q23 dla Niemiec oraz strefy euro zostaną opublikowane we wtorek. W przypadku Niemiec znamy już dane za cały 2023, które pokazały, że gospodarka skurczyła się o 0,3%. Wynik ten implikuje spadek aktywności w 4q23 w zbliżonej skali (q/q). Prognozy dla strefy euro wahają się na granicy stagnacyjno-spadkowej, a wynik ujemny oznaczałby, że w 2h23 strefa euro doświadczyła technicznej recesji. Danym z gospodarki realnej będą towarzyszyć publikacje inflacji za styczeń. Według oczekiwań inflacja CPI i HICP w Niemczech (śr.) istotnie obniży się w okolice 3% po tym jak grudniowy wynik (odpowiednio 3,7% r/r i 3,8% r/r) był podbijany przez efekt bazy na cenach energii (w związku z rządowymi subsydiami dla gospodarstw domowych). Mniej spektakularny, jednak wpisujący się w scenariusz postępującej dezinflacji, będzie najpewniej spadek dynamiki cen w strefie euro (kons. 2,7% r/r vs 2,9% r/r w grudniu). W cieniu tych publikacji znajdą się zrewidowane wskaźniki PMI dla sektora przetwórczego (czw.). Ciekawsze będą za to wskaźnik koniunktury ESI oraz koniunktury konsumenckiej (wt.).
Zobacz także: Gospodarka Szwecji - recesja stała się faktem! Jak reaguje korona szwedzka (SEK)?
Przegląd wydarzeń ekonomicznych:
USA: Procesy inflacyjne w USA podlegają postępującej normalizacji. Deflator PCE w grudniu 2023 wyniósł 2,6% r/r, podobnie jak miesiąc wcześniej i zgodnie z oczekiwaniami. Jego wersja bazowa, która jest preferowaną przez Fed miarą inflacji, obniżyła się z kolei silniej od oczekiwań, do 2,9% r/r z 3,2% w listopadzie i po raz pierwszy od marca 2021 spadła poniżej 3,0% r/r. W ujęciu m/m zarówno miara inflacji ogółem jak i po wyłączeniu cen żywności i energii wyniosła 0,2%. Impet inflacji bazowej (zannualizowana średnia 3-miesięczna i 6-miesięczna dla zmiany m/m) znajduje się obecnie na poziomie zgodnym z celem Fed.
USA: Wydatki amerykańskich konsumentów w grudniu 2023 wzrosły o 0,7% m/m po wzroście o 0,4% m/m w listopadzie i wyraźnie silniej od oczekiwań. Dochody Amerykanów wzrosły natomiast zgodnie z oczekiwaniami, o 0,3% m/m, wobec 0,4% m/m miesiąc wcześniej. Konsumpcja pozostaje motorem wzrostu gospodarczego w USA (jak pokazały czwartkowe dane o PKB), a jej wzrostom sprzyja spadająca inflacja, stabilny rynek pracy oraz prawdopodobny spadek skłonności do oszczędzania.
EUR: Kazaks (EBC i bank centralny Łotwy) nawoływał do ostrożności w ustalaniu polityki pieniężnej, ostrzegając, że największym błędem byłoby przedwczesne poluzowanie polityki pieniężnej, które umożliwiłoby odbicie inflacji. Jego zdaniem przestrogą jest tutaj kształtowanie się inflacji w latach 70. i 80. B.Vujcic (EBC i bank centralny Chorwacji) stwierdził z kolei, że EBC nie złagodził swojego tonu po czwartkowym posiedzeniu Rady Prezesów. Dodał, że nie uważa komunikatów wygłoszonych na konferencji prasowej za gołębie. Jego zdaniem potrzebna jest cierpliwość, aby zebrać wystarczającą ilość danych, które dadzą pewność, że inflacja trwale zmierza do średnioterminowego celu. K.Knot (EBC i Bank Holandii) stwierdził, że EBC dostrzega wiarygodne perspektywy, że inflacja powróci do 2% w 2025. Jedyny brakujący element to przekonanie, że wzrost wynagrodzeń dostosuje się do niższej inflacji. Pewność w tym zakresie pozwoli na lekkie obniżki stóp procentowych. F.Villeroy de Galhau (EBC i Bank Francji) uważa z kolei, że bank będzie musiał uniknąć dwóch równorzędnych zagrożeń: zbyt wczesnych obniżek i nieosiągnięcia celu inflacyjnego oraz zbyt późnego luzowania, które nadmiernie ograniczy aktywność w gospodarce. Jego zdaniem do obniżki mogłoby dojść w dowolnym terminie w 2024.
EUR: Podaż pieniądza M3 w grudniu, po 5 miesiącach spadków w ujęciu rocznym powróciła do wzrostów i była o 0,1% wyższa niż przed rokiem (wobec oczekiwanego spadku o 0,7% r/r). To efekt poprawy dynamiki kredytów, a zwłaszcza lekkiego przyspieszenia wzrostów kredytów dla sektora prywatnego oraz spowolnienia spadku kredytów dla gospodarstw domowych i sektora rządowego. Agregat M3 był jeszcze dołowany przez najbardziej płynne aktywa (M1), które spadają w ujęciu rocznym od prawie roku, po wysokich wzrostach w okresie pandemii. W grudniu do wzrostów powróciły już depozyty gospodarstw domowych (0,2% r/r wobec -0,3% r/r w listopadzie), spowolnił natomiast spadek depozytów przedsiębiorstw.
GER: Indeks nastrojów niemieckich konsumentów GfK na luty nieoczekiwanie spadł do -29,7 pkt. z -25,4 pkt. miesiąc wcześniej. Nastroje konsumenckie w Niemczech znajdują się na historycznie niskim poziomie a ich pogorszenie, pomimo postępującej dezinflacji stawia pod znakiem zapytania oczekiwane ożywienie popytu konsumpcyjnego i w konsekwencji wzrostu w największej europejskiej gospodarce.
