Na przestrzeni ostatnich sesji siłę krajowej waluty wspierał między innymi powrót globalnego apetytu na ryzyko będący konsekwencją serii mocniejszych od oczekiwań ekonomistów odczytów danych makro z USA, które przywróciły oczekiwania inwestorów na miękkie lądowanie amerykańskiej gospodarki. Pomimo mocniejszych ww. danych, rynki w dalszym ciągu wyceniały szybkie i znaczące obniżki stóp procentowych Fed, co osłabiało skorelowanego ujemnie z walutami EM amerykańskiego dolara. Istotny wpływ na aprecjację PLN miał także wyższy od oczekiwań ekonomistów wstępny odczyt PKB Polski za II kw. ’24, który osłabiał rynkowe oczekiwania na obniżki stóp NBP już na początku 2025 roku. To miało pozytywny wpływ na oczekiwania inwestorów odnośnie kształtowania dyferencjału między stopami NBP oraz np. stopami Fed czy EBC, czego skutkiem był zapewne napływ inwestorów zagranicznych na krajowy rynek FX i odnawianie przez nich pozycji w ramach strategii carry trade.
Złoty zakończył piątkowe notowania bardzo mocnym akcentem, kurs USD/PLN wybił się dołem ze średnioterminowego trendu bocznego, co otworzyło drogę do kontynuacji trendu spadkowego ww. pary z pierwszym, technicznym celem znajdującym się w pobliżu 3,84. Taki ruch zapewne wsparłyby ruch kursu EUR/PLN w pobliże 4,25. W krótkim terminie złoty jest jednak technicznie wykupiony, wobec czego na początku obecnego tygodnia pojawienie się korekt ostatnich spadków ww. par jest w naszej opinii scenariuszem prawdopodobnym.
Na bazowych rynkach stopy procentowej miniony tydzień przyniósł wzrosty rentowności obligacji Niemiec (4-7 pb.), a dochodowości obligacji USA zmieniły się w zakresie -5/+1 pb. Rentowności krajowych SPW poszły natomiast w górę w zakresie 8-11 pb.
Sygnały postępującej dezinflacji w USA (patrz odczyty inflacji PPI i CPI) z pierwszej części tygodnia wspierały dobre, globalne nastroje na rynkach FI, a rentowności UST oraz papierów niemieckich szły w dół wspierane dodatkowo przez czynniki techniczne. Sytuację zmieniły nieco odczyty makro z USA z czwartku i piątku, które wskazały, iż jest mało prawdopodobne, że gospodarka Stanów Zjednoczonych znajduje się w przededniu recesji. To spowodowało, że rynki zaczęły wyceniać nieco wyższą ścieżkę stóp Fed, która jednak pozostała optymistyczna i zakłada ich obniżenie np. o ok. 100 pb. do końca br. Warto dodać, że przesunięcia rentowności na bazowych rynkach FI z końca tygodnia nie zmieniły kierunku dominujących trendów, które pozostają spadkowe. Rentowności krajowych SPW nie zdołały natomiast utrzymać się w okolicy minimów z końca 2023 roku, gdyż wcześniejsze, optymistyczne wyceny cięć stóp NBP już na początku 2025 r. weryfikował mocny odczyt krajowego PKB za II kw. br. oraz wyższa od oczekiwań ekonomistów inflacja bazowa z Polski za lipiec br.
Zobacz także: Krajowe indeksy nadrobiły czwartkową sesję. Solidne wzrosty napędzone siłą złotego (PLN)
Obecny tydzień przyniesie weryfikację wycen w dalszym ciągu optymistycznych ścieżek stóp Fed i EBC. Uwaga rynków skupi się na szeregu odczytów makro (np. indeksów PMI dla usług i przemysłu) oraz przekazie bankierów centralnych na rozpoczynającym się w czwartek sympozjum w Jackson Hole. Naszym zdaniem dopóki rentowności papierów 10-letnich z USA i Niemiec pozostaną odpowiednio poniżej 4,02% i 2,30% obecne ich trendy spadkowe będą obowiązujące. W przypadku rentowności polskich SPW oczekujemy ich stopniowego przesuwania bliżej naszych prognoz na koniec III kw. br., czyli w kierunku 5,15%, 5,45% i 5,60% odpowiednio dla obligacji 2-, 5- i 10-letnich.
Wykres dnia: Kilka mocniejszych od oczekiwań ekonomistów odczytów makro z USA zmniejszyło obawy o recesję w tamtejszej gospodarce skutkiem czego na UST było rozwinięcie ruchów korekcyjnych.
Źródło: Refinitiv
