Harmonic ABCD jest jedną z najważniejszych i najskuteczniejszych formacji stosowanych na rynku Forex. Pierwszy raz została opisana przez Jima Kanea, któremu przypisuje się to nowatorskie podejście do tradingu.
Poprawne zidentyfikowanie przesłanek tworzących układy falowe znacząco zwiększy Twoje szanse na otwarcie i przeprowadzenie zyskownej transakcji. Ten prosty układ geometryczny składa się z trzech fal, pojawia się z dużą częstotliwością na płynnych instrumentach oraz zgodnie z teorią fraktali występuje na wszystkich interwałach czasowych – dlatego z powodzeniem może być stosowana zarówno przez daytrade- rów, jak i osoby inwestujące na więk- szych interwałach czasowych. Formacja abcd jest dynamiczną korektą, często przyjmującą kształt błyskawicy, której odcinki AB i CD (w warunkach idealnych) powinny być tej samej wielkości. Jednakże część inwestorów na podstawie analiz historycznych oraz czystej praktyki, zdecydowała się odejść od ścisłej reguły równości odcinków, przyjmując zakres 61,8 -1,50 – ustalony na podstawie poziomów Fibonacciego – długości odcinka AB dla odcinka CD.
Zgodnie z teorią Elliotta dwa główne odcinki – AB i CD – możemy nazwać falami impulsu w korekcie (pamiętając jednak, że cała formacja ma charakter korekty). Natomiast środkowy odcinek jest falą korekcyjną BC, w ramach większej korekty ABCD.
Wykres 1 . przedstawia korektę abcd na EURUSD h1. Po trendzie wzrostowym następuje korekta wzrostów, zaczynająca się w punkcie A.
Pewne czynniki muszą zostać zidentyfikowane, aby móc przyjąć założenie pojawienia się korekty abcd.
■ Punkt A musi stanowić wyraźny szczyt, natomiast punkt B musi być wyraźnym punktem wyznaczającym początek ruchu korekcyjnego.
■ Punkt C musi zawierać się w zakresie cenowym odcinka AB. Najlepiej jeżeli leży na którymś z poziomów Fibonacciego (idealnie: 61,8 lub 78,6).
■ Punkt D musi leżeć poniżej dołka b (dla korekty trendu wzrostowego). W idealnych warunkach odległość punktu D od punktu C jest równa długości odcinka AB (stąd nazwa formacji AB=CD). Dopuszczalne są inne długości odcinka CD, jednak wymagana jest większa czujność przy ocenianiu prawidłowości formacji. W tym wypadku długość odcinka CD wynosi około 88% długości AB.
■ W idealnych warunkach odcinki AB=CD tworzą się w równej proporcji czasowej.
Na wykresie 2. można zauważyć falę korygującą do odcinka AB, która zakończyła się w punkcie C, w strefie zniesienia 38,2. Następnie, po przebiciu przez cenę poziomu B, został utworzony dołek w punkcie D. Po przeanalizowaniu długości i proporcji czasowej odcinka CD, inwestor może przystąpić do tworzenia scenariusza inwestycji.
W założeniu formacji ABCD ruch korekcyjny kończy się w punkcie D – inwestor zakłada wystąpienie nowej fali, która będzie zgodna z trendem przed rozpoczęciem korekty.
Dodatkowego potwierdzenia inwestor powinien szukać w formacjach świecowych. W punkcie d została utworzona formacja świecy Doji, która sygnalizuje niepewność przez zrównanie się sił popytu i podaży – cena otwarcia i zamknięcia są prawie równe. Po wystąpieniu tej formacji inwestor może przystąpić do plano- wania pozycji.
■ Na wykresie 3. zostały wyznaczone poziomy Fibonacciego z zakresu całej formacji ABCD, czyli długości odcinka AD. Jeżeli inwestor założył scenariusz formacji ABCD, powinien umieścić zlecenie obronne Stop Loss poniżej wartości punktu D. Jeżeli cena instrumentu zejdzie poniżej maksimum wyznaczonego przez punkt D, zakładamy złą interpretację scenariusza. Po wyznaczeniu zlecenia obronnego inwestor musi określić, jaką strategię użyć przy wychodzeniu z pozycji. Bazując na poziomach Fibonacciego wyznaczonych z odcinka AD, otrzymujemy kilka możliwych zakończeń scenariusza. Należy rozważyć ustawienie zleceń Take Profit w strefach kolejnych poziomów (38,2, 50, 61,8, 78,6). W zgodzie ze swoim planem inwestycyjnym oraz podatnością na ryzyko, możemy podzielić naszą pozycję na kilka wybranych poziomów, ustawić całe zlecenie przy wybranym poziomie lub użyć specjalnego zlecenia Trailing Stop Loss, które będzie podążać za ceną. W tym przypadku impuls odwrotny do fali AD osiągnął poziom 78,6.
W dłuższym horyzoncie inwestycji można założyć, że celem dla transakcji powinien być minimalnie wierzchołek oznaczony jako A lub też kolejne zewnętrzne mierzenia Fibonacciego dla struktury ABCD. W takim przypadku inwestor zakłada, że skoro formacja ABCD jest korektą wcześniejszego trendu, to kontynuacja tendencji po korekcie doprowadzi co najmniej do naruszenia początku korekty.
