Strona pracodawców oraz strona pracowników w sprawie odrzucenia w pierwszym czytaniu poselskiego projektu ustawy dot. zniesienia limitu 30-krotności:
- wyrażają głębokie zaniepokojenie sposobem procedowania
- tak istotnego społecznie i gospodarczo tematu z pominięciem konsultacji z partnerami społecznymi.
- uznają, iż sposób procedowania tej zmiany podważa zasady zaufania do instytucji państwa. Na niespełna 50 dni przed końcem roku kalendarzowego ponownie zapowiada się wprowadzenie reformy, która oznacza zmniejszenie dochodu netto znacznej części pracowników oraz wiąże się z gigantycznymi problemami finansowymi i organizacyjnymi po stronie pracodawców (konieczność korekt budżetów na 2020 rok).
- zauważają, iż w stosunku do sytuacji z 2017 r. zaszły zasadnicze zmiany na rynku pracy,
w krajowej gospodarce, co wiąże się z koniecznością uaktualnienia przeprowadzonej ówcześnie dyskusji. Problemy ze znalezieniem wykwalifikowanych pracowników, obniżenie atrakcyjności Polski jako kraju do rozwoju i pozyskiwania utalentowanych pracowników, brak stabilności systemu prawnego oraz niska stopa inwestycji to najczęściej wskazywane bariery rozwoju polskiej gospodarki. Jednocześnie pracodawcy muszą uwzględnić inne rosnące koszty, m.in. wzrost wynagrodzeń, w tym płacy minimalnej oraz wdrożenie Pracowniczych Planów Kapitałowych. Warunki zmieniły się zatem na tyle, że nie ma absolutnie żadnego usprawiedliwienia dla tego, aby projekt był procedowany w ramach „ścieżki poselskiej” i nie stanowił przedmiotu konsultacji społecznych. - wyrażają głębokie rozczarowanie brakiem pogłębionej i rzetelnej oceny skutków regulacji,
o przeprowadzenie której wnosiła od kilku miesięcy strona społeczna. Brak jest analizy obejmującej, w szczególności, skutki dla Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w perspektywie 30-40 lat (wypłaty kilkunastu i kilkudziesięciu tysięcznych świadczeń emerytalnych z uwzględnieniem wydłużenia wieku pobierania emerytury) oraz skutki „arbitrażu” na rynku pracy. W uzasadnieniu projektu pojawiają się lakoniczne stwierdzenia, iż zniesienie limitu spowoduje wzrost wpływów składkowych do FUS, co spowoduje wzrost wydatków na emerytury, a poziom oddziaływania proponowanego rozwiązania uzależniony jest również od zachodzących zmian na rynku pracy. - zauważają, iż z uzasadnienia do projektu wynika, że kluczowym argumentem za zniesieniem limitu w wysokości podstawy wymiaru składek jest brak potrzeby ciągłego monitorowania wysokości otrzymywanych przychodów, zarówno przez płatnika składek jak i przez ubezpieczonego. Taki rodzaj argumentacji, przy braku jakiekolwiek pogłębionej oceny skutków regulacji, jest wyrazem lekceważącego podejścia do tak istotnego tematu.
- podkreślają, iż zniesienie limitu 30-krotności podstawy składek spowoduje w perspektywie długofalowej, problem wynikający z rozwarstwienia wysokości świadczeń emerytalnych. Zjawisko to, które można określić jako powstanie „kominów emerytalnych”, jest sprzeczne z zasadą solidarności społecznej i szkodliwe z punktu widzenia długofalowej stabilizacji wydatków z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Powstawanie dużych rozbieżności wysokości świadczeń emerytalnych w przyszłości, będzie rodziło presję na zmianę sposobu waloryzacji świadczeń emerytalnych, co z kolei przyczyni się do braku możliwości adekwatnej waloryzacji najniższych świadczeń emerytalnych. Zrodzi to w przyszłości frustracje i niepokoje społeczne. Projektowana zmiana może zmniejszyć deficyt Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w najbliższych latach, jednak w przyszłości doprowadzi do znacznego jego zwiększenia, pogłębiając nierównowagę dochodów i wydatków FUS.
- dostrzegają wyzwania stojące przed systemem ubezpieczeń społecznych, w szczególności adekwatności wysokości przyszłych emerytur dla szeregu uczestników rynku pracy.
Mając powyższe na względzie wnosimy o odrzucenie projektu ustawy w pierwszym czytaniu. Jednocześnie wskazujemy Radę Dialogu Społecznego, jako najwłaściwsze miejsce dla wypracowania konstruktywnych rozwiązań, służących ubezpieczonym, przyszłym świadczeniobiorcom oraz pozytywnej modernizacji sytemu ubezpieczeń społecznych w drodze konstruktywnego dialogu na przestrzeni 2020 roku.
Business Centre Club powstał pod koniec XX w., w 1991 roku. Jest prestiżowym Klubem przedsiębiorców i największą w kraju ustawową organizacją indywidualnych pracodawców. Grupa BCC składa się z Klubu BCC, Związku Pracodawców BCC i Studenckiego Forum BCC. Członkowie BCC zatrudniają ponad 400 tys. pracowników, obroty firm sięgają 20 miliardów złotych a siedziby rozlokowane są w blisko 250 miastach. Na terenie całej Polski działają 22 loże regionalne. Do BCC należą przedstawiciele wszystkich branż, międzynarodowe korporacje, instytucje finansowe i ubezpieczeniowe, firmy telekomunikacyjne, najwięksi polscy producenci, uczelnie wyższe, koncerny wydawnicze i znane kancelarie prawne. Członkami Klubu są także prawnicy, dziennikarze, naukowcy, wydawcy, lekarze, wojskowi i studenci. BCC koncentruje się na działaniach na rzecz rozwoju gospodarki i pomocy przedsiębiorcom, jest ustawowym członkiem Rady Dialogu Społecznego. Koordynatorem wszystkich działań BCC jest Marek Goliszewski.
Kontakty prasowe: https://www.bcc.org.pl/strefa_eksperta/kontakty-do-ekspertow, więcej: https://www.bcc.org.pl/ oraz: https://www.facebook.com/businesscentreclub
