W odniesieniu do poprzedniego kwartału ceny transakcyjne na rynku pierwotnym w większości analizowanych miast były zbliżone (Aneks, Tabela 1). Rynek wtórny reaguje na ogół z pewnym opóźnieniem do rynku pierwotnego. W 2q22 ceny transakcyjne na rynku wtórnym pozostawały r/r w trendzie wzrostowym (Wykres 2). Wobec poprzedniego kwartału na rynku wtórnym wystąpiły jednocyfrowe wzrosty, silniejsze (dochodzące do 8%) w mniejszych stolicach województw (Aneks, Tabela 1 dla każdego miasta).
Indeks hedoniczny NBP dla rynku wtórnego wskazuje na kontynuację wzrostu cen w 2q22
Indeks hedoniczny NBP1 , ilustrujący zmiany cen mieszkań o podobnej charakterystyce i jakości, dla grupy 7 największych miast (Warszawa, Kraków, Łódź, Wrocław, Poznań, Gdańsk, Gdynia) w 2q22 wskazał kontynuację wzrostu cen r/r na rynku wtórnym (Wykres 6).
Na rynku pierwotnym w 2q22 w Warszawie i mniejszych stolicach województw w porównaniu z 1q22 rozpiętość ceny transakcyjnej i ofertowej mieszkania nieznacznie wzrosła, co może oznaczać pojawienie się możliwości pewnych negocjacji. Rozpiętość w 6 największych aglomeracjach (bez Warszawy) praktycznie nie zmieniła się wobec poprzedniego kwartału - pole manewru kupującego jest niewielkie (Wykres 7). Na rynku wtórnym cena transakcyjna mieszkania generalnie bardziej odbiega od ofertowej (o 8-16%), szczególnie w największych aglomeracjach, co wynika z naturalnie większego zróżnicowania oferty (Wykres 8). Taka wysoka rozpiętość w analizowanych grupach miast tworzy przestrzeń do negocjacji.
Ograniczenia porównywania cen domów
Ocenę trendów cenowych na rynku domów utrudnia duża niejednorodność tego segmentu nieruchomości, problemem jest m.in. brak standaryzacji obiektów, a także uwzględnienie (lub nie) ceny działki w cenie domu, zasadniczo ograniczające porównywalność ceny metra kw. domu. Dodatkowo, mniejsza częstotliwość transakcji (efekt wysokiej wartości nieruchomości i generalnie małej płynności rynku), skutkuje małą reprezentatywnością danych z jednego kwartału, dlatego analizowana próba obejmuje dane z czterech ostatnich kwartałów (w tej edycji raportu to dane z okresu 3q21-2q22).
Domy jednorodzinne są podstawową formą zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych w mniejszych miastach i na obszarach wiejskich. Mieszkania w domach jednorodzinnych, przy zdefiniowaniu domu jednorodzinnego jako budynku o liczbie od 1 do 3 mieszkań, stanowiły wg NSP 2011: 12% ogółu mieszkań w miastach wojewódzkich; 18% w pozostałych miastach (powiaty grodzkie bez stolic województw); 61% w powiatach ziemskich.
***Materiał pochodzi z raportu PKO BP: “Rynek Mieszkaniowy 3q22/Analizy Nieruchomości”, którego pełną zawartość możesz zobaczyć i pobrać klikając w poniższy przycisk:
Komentarze
Sortuj według: Najistotniejsze
Nie ma jeszcze komentarzy. Skomentuj jako pierwszy i rozpocznij dyskusję