![Praca w Szwecji – wszystko, co musisz o niej wiedzieć. Część II [poradnik] | FXMAG INWESTOR](https://admin.fxmag.pl/api/image?url=media/pics/praca-w-szwecji-wszystko-co-musisz-o-niej-wiedziec-czesc-ii-poradnik.jpg&w=900)
Zapraszamy do drugiej części poradnika na temat pracy w Szwecji. Dowiecie się między innymi o czasie pracy, urlopie wypoczynkowym, zwolnieniach lekarskich i wypowiedzeniu umowy o pracę.
Czas pracy
Czas pracy w Szwecji jest określony w ustawie „Arbetstidslag”
Prawo to może być jednak pominięte, jeśli w miejscu pracy jest podpisana umowa zbiorowa. Umowa zbiorowa zastępuje wówczas cały tekst prawa lub jego fragmenty. Kontrolą nad przestrzeganiem przepisów zajmuje się Urząd do Spraw Ochrony Środowiska Pracy (Arbetsmiljöverket). Powszechny, podstawowy czas pracy w Szwecji wynosi 40 godzin tygodniowo. Jeżeli charakter pracy tego wymaga, czas pracy może wynosić przeciętnie 40 godzin tygodniowo w okresie rozliczeniowym do czterech tygodni.
W szczególnych przypadkach pracownik może przepracować 48 nadgodzin w okresie czterech tygodni lub 50 nadgodzin w miesiącu kalendarzowym, ale nie więcej niż 200 nadgodzin w ciągu roku kalendarzowego. Jeżeli zachodzą wyjątkowe okoliczności, nieuwzględnione w umowie zbiorowej, to Urząd do Spraw Ochrony Środowiska Pracy może dać dyspensę od powyżej wymienionych zasad i zezwolić na dodatkowe nadgodziny, ale nie więcej niż dodatkowe 150 godzin w ciągu roku kalendarzowego. Pracodawca musi informować pracownika o wszelkich zmianach rozkładu czasu pracy z dwutygodniowym wyprzedzeniem. Czas pracy w nocy nie może przekroczyć 8 godzin na dobę, przy 4 miesięcznym okresie rozliczeniowym.
Jeżeli jednak praca wykonywana w nocy jest niebezpieczna lub wyczerpująca fizycznie, to czas jej wykonywania nie może przekroczyć 8 godzin na dobę. Każdy pracownik musi mieć co najmniej 11 łącznych godzin odpoczynku podczas jednej doby. Odpoczynek musi obejmować godziny od 24.00 do 5.00. Ponadto, pracownik w ciągu 7 dni musi odpoczywać łącznie 36 godzin. Każdy pracownik ma prawo do przerw w pracy. Przerwa oznacza, że pracownik nie musi w tym czasie pozostawać do dyspozycji pracodawcy. Pracodawca powinien wcześniej podać długość i rozkład przerw w czasie. Przerwy muszą być tak rozplanowane, aby okresy pracy pomiędzy nimi nie przekraczały 5 godzin.
Przerwy w pracy nie są wliczane do czasu pracy
Pracodawca może ustalić dodatkowe przerwy w pracy, wliczane do czasu pracy np. dla pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia. Pracodawca może uzyskać dyspensę od niektórych wymienionych tu przepisów. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, po wyrażeniu na to zgody przez organizację związkową, a jeżeli taka organizacja nie działa u danego pracodawcy - po uprzednim zawiadomieniu właściwego inspektora pracy.
