Kurs polskiego złotego osiągnął w marcu najwyższą wartość od 21 lat w stosunku do dolara i euro, kiedy w szczytowym momencie wynosił 5 EUR/PLN i 4,6 USD/PLN. Słabość polskiego złotego oraz jego dalsze perspektywy to wyzwanie nie tylko dla gospodarki, ale także dla zarządzających inwestycjami, którzy muszą decydować czy inwestując na rynkach zagranicznych przeprowadzać strategie zabezpieczające na kursie walutowym czy też podjąć ryzyko walutowe.
Inwestowanie opiera się na nierozerwalnej relacji zysku i ryzyka. Przewidywanie stóp zwrotu poszczególnych aktywów jest pozornie atrakcyjniejszym procesem, jednakże szanse na jego powodzenia są nikłe, z uwagi na prosty fakt: przyszłość jest niepewna. Świadomy inwestor zdecydowanie bardziej powinien skłaniać się do procesu zarządzania ryzykiem inwestycyjnym, którym zarządzać może chociażby przez proces dywersyfikacji. Inwestowanie w zagraniczne aktywa finansowe może stanowić jeden z kluczowych procesów zarządzania ryzykiem inwestycyjnym.
Wojna między Rosją a Ukrainą po raz kolejny pokazała nam, jak ważne jest przeprowadzanie dywersyfikacji geograficznej, która zmniejsza zależność od jednego, lśniącego i wspaniałego rynku. Na przykład inwestorzy, których większość portfela inwestycyjnego była wystawiona na kraje Europy Wschodniej, doświadczyli głębokich spadków zarówno na portfelach obligacji oraz akcji. Natomiast inwestorzy, którzy mieli ekspozycję na inne rynki geograficzne, doświadczyli mniejszej zmienności portfela oraz mniejszych spadków.
Zobacz także: 5 zasad jak grać na giełdzie
Jednakże inwestowanie w zagraniczne aktywa o ile może być procesem redukującym ryzyko specyficzne (dywersyfikacja) jest też procesem wystawiającym portfel inwestora na ryzyko walutowe. Innymi słowy inwestor lokujący swoje aktywa w zagraniczne aktywa powinien przeanalizować aspekt ryzyka walutowego oraz sensowność przeprowadzenia transakcji zabezpieczających. Ponoszenie ryzyka walutowego znacząco się też uwypukla u inwestorów, którzy wraz z pasywną ewolucją rynku kapitałowego dążą do odwzorowania stóp zwrotu zagranicznych indeksów giełdowych. Inwestując w amerykański indeks S&P 500 lub niemiecki indeks DAX, interesuje nas ekspozycja na stopę zwrotu netto z indeksu. Natomiast ponoszone ryzyko walutowe może znacząco pokrzyżować plany osiągnięcia stopy zwrotu z indeksu. Oczywiście jest to ryzyko symetryczne, które może wygenerować dodatkową stopę zwrotu do bazowej inwestycji, bądź też zmniejszyć stopę zwrotu z bazowego aktywa.
|
Indeks |
2015 |
2016 |
2017 |
2018 |
2019 |
2020 |
2021 |
|
S&P 500 NTR (USD) |
0,75% |
11,23% |
21,10% |
-4,94% |
30,70% |
17,75% |
28,15% |
|
S&P 500 NTR (PLN) |
11,68% |
18,59% |
0,70% |
2,18% |
32,54% |
15,92% |
38,42% |
|
Różnica (p.p) |
10,93 |
7,36 |
-20,40 |
7,12 |
1,84 |
-1,83 |
10,27 |
Odpowiedzi na pytanie czy zabezpieczać się walutowo czy też nie może dostarczyć analiza następujących czynników.
Zobacz także: Rynki zagraniczne: Wymuszony dystans popytu – podsumowanie tygodnia
- Waluta inwestora - część z inwestorów z uwagi na swoją sytuację prowadzi zdywersyfikowany walutowy portfel (zagraniczna praca, zagraniczne nieruchomości). Sensowność zabezpieczenia walutowego wzrasta wraz z preferencją inwestora do rozliczania wszystkich aktywów i pasywów w walucie lokalnej.
- Horyzont inwestycyjny – im krótszy horyzont inwestycyjny tym większa sensowność przeprowadzenia transakcji zabezpieczających. Ten aspekt jest bardzo istotny zwłaszcza dla inwestorów decydujących się na indeksowe inwestowanie w oparciu o analizę techniczną.
- Aktywo bazowe (waluta i ryzyko) - kursy walutowe podobnie jak aktywa również cechują się większą bądź mniejszą zmiennością (ryzykiem). Im bardziej zmienny kurs walutowy tym większa sensowność przeprowadzenia transakcji zabezpieczających. Ważna jest też wielkość ryzyka walutowego względem ryzyka inwestycyjnego aktywa bazowego, przykładowo im mniej zmienne aktywo bazowe aktywo bazowe (np.: indeks obligacji) tym większa sensowność przeprowadzenia transakcji zabezpieczających.
- Możliwości i koszty zabezpieczenia – inwestor z Polski ma możliwość przeprowadzenia indywidualnych transakcji zabezpieczających (kontrakty futures, swap) bądź też zakupienia produktu z wbudowanym mechanizmem zabezpieczenia walutowego (fundusz inwestycyjny bądź ETF PLN-Hedged).
Obecnie na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie notowane są dwa unikalne ETF z zabezpieczeniem kursu walutowego USD/PLN. BETA ETF S&P 500 Net Total Return oraz BETA ETF Nasdaq-100 mają wbudowane mechanizmy zabezpieczenia walutowego (PLN-Hedged), które pozwalają Inwestorom osiągnąć czystą stopę zwrotu indeksów bazowych. Indeksy S&P500 i Nasdaq-100 to interesujące zdywersyfikowane portfele inwestycyjne, które cieszą się również wysoką popularnością wśród profesjonalnych zarządzających funduszami aktywnymi. Od 2021 roku również Inwestorzy Indywidualni mają możliwość zajęcia ekspozycji na ten znane indeksy giełdowe i to bez ponoszenia ryzyka walutowego.
Zobacz także: ETF na indeks TBSP. Co musisz wiedzieć o pierwszym funduszu obligacji skarbowych na GPW?
Mateusz Mucha
Zarządzający BETA ETF
