normalizacja polityki pieniężnej

Złoty względem euro pozostaje najgorzej radzącą sobie walutą regionu Europy Środkowo-Wschodniej pomimo postępującego ożywienia gospodarczego i stopniowo ustępującej pandemii. Podobnie jak w pierwszym kwartale tego roku - gdy polska waluta pozostawała pod presją ultra-łagodnej narracji Rady Polityki Pieniężnej oraz ostrzeżeń Narodowego Banku Polskiego co do możliwości kolejnych interwencji walutowych – tak i w ostatnich trzech miesiącach złoty „niedomagał” głównie ze względu na czynniki krajowe.

Wzrost niepewności podbijały w ostatnim czasie między innymi plany konwersji walutowych kredytów hipotecznych (ryzyko prawne),

czy perturbacje związane z poparciem dla Krajowego Planu Odbudowy będącego podstawą do wykorzystania unijnych środków z programu NextGeneration (ryzyko polityczne).

✕

Bieżącym źródłem słabszej postawy polskiej waluty jest odmienna w stosunku do innych banków centralnych w regionie postawa Rady Polityki Pieniężnej w kwestii normalizacji polityki monetarnej. Niekorzystnie na wartość złotego wpływa utrzymywanie łagodnej retoryki przez polskich bankierów centralnych w sytuacji, gdy w Czechach i na Węgrzech w czerwcu zdecydowano o rozpoczęciu cyklu podwyżek stóp procentowych.

URL Artykułu

Jest to jedynym z czynników wyraźnie słabszego umocnienia złotego do euro w tym roku aniżeli aprecjacji widocznej w notowaniach czeskiej korony, czy węgierskiego forinta. Co ciekawe mimo, iż licząc od początku pandemii złoty osłabił się do euro o niemal 6%, to w ujęciu kursu REER polska waluta odrobiła już całość osłabienia.

Rynek wycenia scenariusz normalizacji polityki pieniężnej także w Polsce,

jednak – jak pokazało czerwcowe schłodzenie oczekiwań przez prezesa Narodowego Banku Polskiego – robił to zbyt agresywnie. Liczymy jednak, iż jeszcze w tym roku dojdzie do zmiany percepcji RPP w tej kwestii, co uwolni potencjał do umocnienia złotego. Nawet jednak mimo prawdopodobnej normalizacji polityki pieniężnej w Polsce tegoroczna ścieżka umocnienia złotego może być wolniejsza w stosunku do walut regionu, gdyż rekordowo niskie stopy procentowe w ujęciu realnym będą obniżać atrakcyjność strategii carry trade.

✕