Kursy walut 28.11.2023 r.

Złotego w pierwszej części tygodnia lokalnie umacniały doniesienia w sprawie możliwego, szybkiego odblokowania kwoty 5 mld euro w ramach polskiego KPO (konkretnie z programu RePowerUE). Globalnie polską walutę wspierało natomiast znaczące umocnienie chińskiego juana (efekt braku obniżki tamtejszych stóp procentowych) oraz osłabianie amerykańskiego dolara, co było jeszcze echem odczytów inflacyjnych i danych makro z USA. Złotemu sprzyjał także obraz techniczny, szczególnie EUR/PLN, gdzie pokonana została długoterminowa linia trendu wzrostowego. Druga część tygodnia przyniosła umiarkowane korekty na rynkach, złoty względem poniedziałkowych maksimów dość wyraźnie się osłabił, a na ostatnich sesjach kursy głównych par z PLN dryfowały w lokalnych trendach bocznych. Na rynkach widać było wyczerpywanie siły dotychczasowych „driverów” (czynników), a inwestorzy szukali nowych impulsów, które pojawią się dopiero w obecnym tygodniu. 

Zobacz również: My już wiemy po ile będzie frank, euro, dolar, funt i korona w 2024

  ✕

Naszym zdaniem głównymi figurami makro tygodnia będą odczyty inflacyjne z Polski (CPI), USA (PCE Core) oraz Europy (CPI+HICP), które poznamy w czwartek i piątek. Dane te mogą przywrócić lub osłabić rynkową grę na szybsze obniżki stóp Fed i EBC (co miałoby istotny wpływ na zachowanie USD) oraz wpłynąć na dalsze oczekiwania dotyczące stóp NBP, co będzie mieć bezpośredni wpływ na PLN. Podtrzymujemy nasze zdanie, że ryzyka rozwinięcia wzrostowych ruchów korekcyjnych na parach EUR/PLN i USD/PLN są asymetryczne, co w przypadku realizacji mogłoby kierować ich kursy odpowiednio w pobliże 4,39-4,40 oraz 4,05.

Zobacz również: Analitycy BNP Paribas pokazują kursy walut na 2024 – kiedy kupić waluty?

✕ 

Tydzień na globalnych rynkach stopy procentowej przyniósł wzrosty rentowności obligacji skarbowych. Dochodowości krajowych papierów poszły w górę w przedziale 10-15 pb, a na rynkach bazowych zwyżki były nieco mniejsze i wyniosły 4-11 pb. Pod koniec listopada na bazowych rynkach FI widać było brak nowych, silnych impulsów, które pozwoliłyby kontynuować zapoczątkowane w październiku trendy spadku rentowności, szczególnie, że przesunięcia w dół z ostatnich tygodni były znaczące, a dochodowości 10-cio letnich obligacji z USA i Niemiec dotarły do okolic średnioterminowych linii trendu wzrostowego. Rynków bazowych nie wspierały odczyty danych makro, szczególnie z USA, które były mieszane, a przekaz opublikowanych protokołów z ostatnich posiedzeń Fed i EBC nie wskazał, że w dyskusjach bankierów centralnych pojawia się wątek obniżek stóp procentowych. Konsekwencją ww. czynników było stopniowe wycofywanie się rynku z dyskontowania pierwszej obniżki stóp Fed już w marcu ’24 i na koniec tygodnia rynek wyceniał cięcie tamtejszych stóp o 25 pb. w czerwcu przyszłego roku. Przy braku wsparcia rynków bazowych oraz braku nowych impulsów z krajowego rynku polskie SPW były nieco słabsze, choć warto wskazać, że rentowności obligacji 5-cio i 10-cio letnich pozostawały w środkowych partiach średnioterminowych trendów bocznych.

Zobacz również: Eksperci ostrzegają przed dolarem, kurs euro leci na 1,10$

✕

Obecny tydzień przyniesie sporo odczytów makro (dane o inflacji, wskaźniki koniunktury oraz zaufania konsumentów) i informacji (np. Beżowa Księga z USA), szczególnie w jego drugiej części, które to mogą mieć istotny wpływ na nastroje na rynkach FI. Naszym zdaniem wahadło rynkowych oczekiwań może w pierwszej części tygodnia wywierać jeszcze presję na nieco wyższe rentowności obligacji z rynków bazowych oraz Polski, a o dalszych trendach zadecydują ww. figury makro.

Wykres dnia: W ubiegłym tygodniu trend aprecjacyjny na złotym uległ wyraźnemu wyhamowaniu zwiększając ryzyko rozwinięcia się ruchów korekcyjnych.