Mimo iż zacieśnianie polityki przez banki centralne może już zbliżać się do końca, raczej nie zobaczymy takiego powszechnego świętowania w obszarze ryzykownych aktywów, jakie miało miejsce w poprzednich cyklach luzowania.
- Po pierwsze, trwała inflacja prawdopodobnie utrudni bankom centralnym złagodzenie polityki na skalę zbliżoną do poprzednich cykli, kiedy już dojdzie do faktycznego luzowania polityki.
- Po drugie, świadomość rynku, że bankom centralnym nie uda się wyprzedzić inflacji i wynikający z tego wzrost długoterminowych oczekiwań inflacyjnych będzie prawdopodobnie oznaczać, że długoterminowe rentowności pozostaną na niewygodnie wysokim poziomie, nawet jeżeli gospodarka zacznie zwalniać na skutek kryzysu kredytowego.
To najgorszy ze światów dla banków centralnych, które będą zmuszone lawirować pomiędzy inflacją a koniecznością dalszego wspierania gospodarki przez rządy za pomocą pogłębiających deficyt wydatków fiskalnych. Co zrobią? (Czytaj więcej: Szokujące Prognozy: Gospodarka wojenna).
Sprawdź również: Ależ zatrzęsło głównymi walutami! Dolar zmiażdżony!
Wykres: JPY zmierza do ożywienia?
II kwartał to początek nowej ery dla jena japońskiego i to nie tylko dlatego, że prezes Banku Japonii Haruhiko Kuroda ma w kwietniu odejść z urzędu po dziesięciu latach pracy, ale także dlatego, że prawdopodobnie zmierzamy ku sytuacji, w której pozostałe banki centralne z konieczności zaczną naśladować politykę Banku Japonii, nawet przy innych poziomach nominalnych rentowności.
W takim przypadku mogłoby to w pewnym stopniu zmniejszyć presję na JPY, jeżeli oczekiwania dotyczące niższych, a nawet ujemnych długoterminowych realnych (nie nominalnych!) rentowności zgodnie z naszymi przewidywaniami staną się bardziej rozpowszechnione. Japońscy inwestorzy mogą przenieść część swoich olbrzymich oszczędności z powrotem do Kraju Kwitnącej Wiśni, jeżeli realne rentowności w innych krajach staną się niezadowalające. Mogłoby to pozwolić na znaczne umocnienie JPY w ciągu najbliższych kilku lat, być może o 10-15%, jak widać na indeksie realnej efektywnej stopy jena japońskiego skorygowanej o CPI zamieszczonym poniżej.
Sprawdź również: Kurs dolara (USD), euro (EUR) i polskiego złotego (PLN) będzie reagować na te wydarzenia
Kurs franka CHF – co dalej?
Zaaranżowane przez Szwajcarski Bank Narodowy przejęcie Credit Suisse przez UBS postawiło na szali bilans banku centralnego ze względu na szereg gwarancji. Na szczęście dla CHF, bilans ten jest olbrzymi, jednak w związku z tą decyzją i jej konsekwencjami w najbliższym czasie frank może wykazać pewne osłabienie, również dlatego, że gra w rozdrobnienie może nie okazać się łaskawa dla tradycyjnego, przyjaznego wobec wszystkich modelu bankowego Szwajcarii, ponieważ kraj ten będzie musiał coraz częściej opowiadać się za konkretną stroną, tak jak to miało miejsce w przypadku inwazji Rosji na Ukrainę.
Sprawdź również: Bezsprzecznie najbezpieczniejsza waluta świata? Historia, ciekawostki, fakty na temat franka
Waluty skandynawskie: NOK i SEK
Najbardziej pozytywną wiadomością dla NOK i SEK może być pogłębienie rynku lokalnych obligacji skarbowych oraz nałożenie przez Norwegię i Szwecję na banki i inne instytucje wymogu trzymania większej części oszczędności w kraju. Tego rodzaju decyzja polityczna mogłaby wpłynąć pozytywnie na waluty skandynawskie, przeważając nad ewentualnym ryzykiem spadku wynikającym z typowych słabości (pogorszenie globalnej płynności w przypadku ostatecznego spowolnienia gospodarczego). Nie jest jednak powiedziane, że tak się stanie. Mimo to NOK wydaje się szczególnie tania. Przy niekorzystnych realnych stopach procentowych, w szczególności w Szwecji, oba kraje powinny skupić się na tej części inflacji, która napędzana jest przez nadmierną słabość waluty, nawet jeżeli narażone są na ryzyko systemowe wynikające z rozprężenia bańki mieszkaniowej. Ten aspekt może okazać się szczególnie istotny w tym roku!
Sprawdź również: Korona norweska - prognozy. Ile jeszcze potrwa deprecjacja nordyckiej waluty?
