Ubiegły tydzień przyniósł kontynuację zagrywek pod mocniejsze podwyżki stóp procentowych przez główne banki centralne, w tym głównie Fed i EBC. Od ok. miesiąca spływające dane twarde i miękkie głównie z USA, ale też z Europy, sugerują, że koniunktura jest lepsza niż do tej pory się obawiano, co z kolei rodzi obawy o utrwalenie tendencji inflacyjnych.
Wiadomości z ostatnich dni dostarczyły paliwa wpisywały się w ww. obraz. Lutowy PMI Composite dla strefy euro kontynuował wzrosty i drugi miesiąc z rzędu przebywał powyżej poziomu 50 sugerując poprawę percepcji koniunktury przez firmy, w tym głównie w sektorze usługowym. Dla USA indeks ten w lutym znalazł się powyżej 50 pierwszy raz od siedmiu miesięcy.
W piątek w USA publikowany był też styczniowy deflator PCE, a więc miary inflacji preferowanej przez Fed. Ten został zrewidowany wstecznie w górę (za grudzień, z 0,3% m/m sa do 0,4% m/m sa), a dane styczniowe były wyższe od oczekiwań (0,6% m/m sa vs 0,4% m/m sa. Styczniowe dane o wydatkach konsumenckich też były mocniejsze od oczekiwań, podobnie dane o sprzedaży nowych domów. W takim otoczeniu wyceny rynkowe dot. docelowej stopy Fed wzniosły się na nowe maksima i zbliżają się do 5,5%. Dla stopy depozytowej EBC rosną już w okolice 3,75%. Pod presją w tej sytuacji pozostają rynki akcji, dolar się umacnia, a obligacje osłabiają.
