Zarówno w USA jak i Europie sytuacja gospodarcza się pogarsza. Wskaźniki PMI spadają, liczba nowych bezrobotnych w Stanach Zjednoczonych powoli rośnie, poziom PKB z kolei spada. Co prawda inflacja wciąż jest wysoka, ale recesja jest niestety najlepszą metodą na jej obniżenie. Widać to już po spadających cenach surowców, jak ropa naftowa czy węgiel koksowy. Ich notowania wciąż jednak są powyżej wartości sprzed 12 miesięcy, stąd, jeszcze inflację roczną podbijają. Inwestorzy już zakładają się, że wkrótce nastąpi koniec cyklu podwyżek stóp procentowych (który w strefie euro dopiero się zaczął).
Te procesy zachodzą w miarę w podobnym tempie na obu kontynentach, stąd kurs EURUSD znajduje się wciąż w okolicach poziomu 1,02. Szerszy obrazek jednak pozostaje niezmienny – gospodarka amerykańska jest generalnie w lepszej kondycji niż europejska, której ciążą takie słabe ogniwa jak Włochy. Europejski Bank Centralny musi być ostrożniejszy. Dlatego wciąż znajdujemy się w długoterminowych trendzie umocnienia dolara, trwającym już półtora roku.
Nawet dłuższy trend, po rozpoczęty po wybuchu pandemii, dotyczy słabnącego złotego i widać go na kursie EURPLN, który rośnie w stałym tempie 15 groszy na rok. Tegotygodniowe umocnienie złotego o kilka groszy nie zanegowało tej tendencji. W Polsce także widzimy sygnały pogorszenia gospodarczego i pojawiają się głosy, że już więcej nie zobaczymy podwyżek stóp procentowych. Z drugiej strony rząd nie rezygnuje ze stymulacji fiskalnej, wspierany zresztą przez opozycję. Ostatni pomysł to rozszerzenie dopłat węglowych także na użytkowników innych typów ogrzewania. Stopień trwałości inflacji poznamy jednak dopiero za kilka kwartałów.
