Dokładnie trzydzieści lat temu, 1 stycznia 1990 r., w życie wszedł jeden z najważniejszych i jednocześnie najbardziej kontrowersyjnych pakietów ustaw w najnowszej historii Polski. Mowa o tzw. Planie Balcerowicza, czyli pakiecie drastycznych reform, będących dla obywateli i polskiej gospodarki swoistą terapią szokową.
Słynny Plan Balcerowicza, który wówczas był ministrem finansów w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, składał się z dziesięciu ustaw, które w radykalny sposób próbowały zerwać z dotychczasową, socjalistyczną i centralnie sterowaną gospodarką, przestawiając ją na model wolnorynkowy. Jak mówił sam Balcerowicz, celem reformy jest zmiana sytuacji, w której „ludzie udają, że pracują, a państwo udaje, że im płaci”. Wprowadzone zmiany były szokiem dla wielu Polaków, którzy musieli zmierzyć się m.in. z dotychczas w zasadzie nieistniejącym problemem bezrobocia.
Plan Balcerowicza został przedstawiony Polakom 17 grudnia 1989 r., Sejm PRL przegłosował go 28 grudnia, zaś na biurko ówczesnego prezydenta Wojciecha Jaruzelskiego trafił w ostatni dzień grudnia. 1 stycznia pakiet ustaw wszedł w życie. Krytycy zwracają uwagę na to, że został on przygotowany w pośpiechu, opracowany bez jakichkolwiek konsultacji społecznych i wprowadzony zbyt gwałtownie, z tempem które uniemożliwiło wielu obywatelom zrozumienie i przygotowanie się do tego, co miało nastąpić. Jego zwolennicy zauważają, że dzięki niemu Polska stała się jednym z najszybciej rozwijających się krajów byłego bloku wschodniego.
Na czym dokładnie polegał Plan Balcerowicza i jakie były jego skutki? Jak wyglądała sytuacja ekonomiczna Polski pod koniec lat 80.? Tego dowiesz się z naszego obszernego tekstu poświęconego reformie sprzed trzydziestu lat:
Komentarze
Sortuj według: Najistotniejsze
Nie ma jeszcze komentarzy. Skomentuj jako pierwszy i rozpocznij dyskusję