Jeśli zastanowić się nad najmocniejszymi i najsłabszymi walorami ostatnich miesięcy, to można powiedzieć, że końcówka roku należy przede wszystkim do dolara amerykańskiego. Najpierw po wyborach prezydenckich rozpoczęła się dynamiczna fala wzrostowa, którą wzmacniał sentyment makroekonomiczny względem prawie pewnego grudniowego podwyższenia stopy procentowej, a teraz mamy dość jastrzębie projekcje i dobre perspektywy względem polityki monetarnej w USA na następny rok. Fakt ten oczywiście sprawia, że dolar się dalej umacnia względem innych walorów.
Bardzo wyraźnie widać to na złocie, gdzie ten tydzień jest szóstym z rzędu, kiedy złoto traci na wartości względem dolara. Jak wyglądają długoterminowe perspektywy na tym surowcu? Spójrzmy na wykres tygodniowy.
Złoto, Tygodniowy
Na wykresie widzimy kontynuację spadków – w zeszłym tygodniu wygenerowany został według Ichimoku sygnał spadkowy poprzez wyjście ceny z chmury. Mimo, że technicznie sygnał jest słaby to na fali informacji wzmacniających dolara, spadki mogą zagościć na dłużej. Linie Tenkan i Kijun mimo dużej odległości mają wyraźne spadkowe nachylenie. Sentyment spadkowy potwierdza Chikou span, które już od dawna wyszło poniżej linię ceny.
Jeśli chodzi o istotne poziomy horyzontalne to cena ma przed sobą dwa istotne wsparcia. Pierwszym z nich jest poziom 1090 dolarów za uncję, do którego cena ma w tym momencie około 440 pipsów. To sprawia, że potencjał do dynamicznych spadków nie został jeszcze wyczerpany i poszukiwanie sygnałów spadkowych w celu dołączenia się do sprzedających na mniejszych interwałach jest jak najbardziej sensowne. Jeśli cena przebije poziom 1090, to będzie miała przed sobą jedynie 1050, gdzie na przełomie ostatniego i bieżącego roku zatrzymała się ogromna fala spadkowa. W scenariuszu przebicia tego poziomu, cena złota będzie najniższa od 2009 roku.
