Tradycyjna alokacja aktywów po globalnym kryzysie finansowym w dużej mierze zadziałała, ponieważ rekordowo akomodacyjna polityka pieniężna nagradzała ryzykowne aktywa niemal każdego rodzaju, ale inwestorzy mogą dziś potrzebować znacznie bardziej zdecydowanego podejścia.
Kluczowe wnioski
Tradycyjna alokacja aktywów w środowisku po globalnym kryzysie finansowym w dużej mierze sprawdziła się, ponieważ rekordowo akomodacyjna polityka pieniężna nagradzała ryzykowne aktywa niemal każdego rodzaju.
W przyszłości uważamy, że inwestorzy potrzebują znacznie bardziej zdecydowanego podejścia, w tym porównywania prywatnych i publicznych klas aktywów pod względem fundamentalnych cech.
Biorąc pod uwagę punkt wyjścia w postaci wyższych stóp procentowych i zwiększonego zapotrzebowania na kapitał w stosunku do wypłat, uważamy, że przyjęcie ewoluujących struktur funduszy i pojawiających się innowacji, takich jak tokenizacja, będzie miało kluczowe znaczenie dla optymalizacji portfeli.
Wprowadzenie
Optymalna alokacja portfela stała się szczególnie trudnym tematem dla inwestorów instytucjonalnych. Wraz z szybką ekspansją na rynki prywatne w okresie historycznie niskich stóp procentowych i zwiększonego apetytu na ryzyko, wiele instytucji stosuje podejście „sztangi”. Wiąże się to z przesunięciem znacznej części ich tradycyjnej ekspozycji z aktywnej na pasywną - przy czym element „poszukiwania zwrotu” jest zdominowany przez ekspozycję na rynku prywatnym (niepłynnym). Kiedy Rezerwa Federalna (Fed) rozpoczęła agresywną politykę zacieśniania polityki pieniężnej w celu walki z inflacją, w 2022 r. nastąpiła dramatyczna zmiana reżimu rynkowego.
Zaobserwowaliśmy wzrost
Zaobserwowaliśmy wzrost korelacji między aktywami. Na przykład, co najbardziej dramatyczne, w okresie od września 2004 r. do marca 2024 r. średnia korelacja kredytów prywatnych z amerykańskimi obligacjami ogółem wynosiła ujemne 6%, jednak w 2022 r. korelacja ta wzrosła do 97%. Zaobserwowaliśmy również presję na środowisko wyjścia dla private equity (PE), o czym świadczy znaczny spadek wskaźnika inwestycji do wyjścia (do .37x na koniec 2023 r. z wysokiego poziomu .52x w 2014 r.).
Podczas gdy stopy procentowe mogą rozpocząć kolejną ścieżkę spadkową w najbliższym czasie, inwestorzy powinni dokładniej rozważyć, w jaki sposób najlepiej spełnić oczekiwania dotyczące zwrotu na rynku, na którym prawdopodobnie utrzymają się wyższe koszty kapitału w porównaniu z poziomami bliskimi zeru po GFC. Inwestorzy muszą ocenić, w jaki sposób zarządzający wygenerował swój historyczny zwrot i dokładnie ocenić jego zdolność do spełnienia oczekiwań dotyczących zwrotu w przyszłości. Elementy strategii, takie jak doświadczenie w tworzeniu wartości operacyjnej lub przewaga w strukturyzowaniu inwestycji, będą naszym zdaniem najważniejsze. Należy zrozumieć, w jaki sposób menedżer będzie generował zwrot poza korzystnymi warunkami finansowymi z niedawnej przeszłości, w których niezwykle niski koszt kapitału i korzystne środowisko wyceny umożliwiły wielu menedżerom zasadniczo „inżynierię finansową” ich zwrotów. Wielu prywatnych menedżerów w całym spektrum instrumentów dłużnych i kapitałowych powstało po globalnym kryzysie finansowym (GFC). Wielu z nich może być mniejszymi organizacjami bez możliwości restrukturyzacji, doświadczenia lub zdolności, aby zapewnić emitentom bardziej skomplikowane lub kompleksowe rozwiązania. Uważamy, że inwestorzy powinni przywiązywać większą wagę do doświadczenia instytucjonalnego w obecnym środowisku.
W niniejszym dokumencie przyglądamy się dwóm najbardziej znaczącym wstrząsom rynkowym w najnowszej historii, w 2008 i 2022 roku. Z obu okresów można wyciągnąć wnioski, które mogą pomóc w lepszym zrozumieniu, jak podejść do dzisiejszego otoczenia.
Komentarze
Sortuj według: Najistotniejsze
Nie ma jeszcze komentarzy. Skomentuj jako pierwszy i rozpocznij dyskusję