Kim Catechis z Franklin Templeton Institute sugeruje, że dłuższa średnia długość życia na całym świecie jest błogosławieństwem, ale wymaga przygotowania. Dotyczy to również firm świadczących usługi finansowe, które mogą rozwijać dłuższe relacje z klientami, kładąc dodatkowy nacisk na budowanie zaufania wśród starzejących się inwestorów.
Wprowadzenie
W naszej publikacji "Fale głębokowodne "1 zidentyfikowaliśmy kilka potężnych, powiązanych ze sobą i długotrwałych czynników, które będą miały znaczący wpływ na zwroty z inwestycji w ciągu najbliższych dziesięcioleci. Jednym z nich jest fala demograficzna.2 Jej skutkiem jest wyraźne starzenie się społeczeństw w niektórych krajach oraz wysokie wskaźniki dzietności i młode populacje w innych. Kraje, które napędzały globalny wzrost gospodarczy w ciągu ostatniego pokolenia, szybko się starzeją, co stwarza wyzwania w zakresie produktywności.
Niniejszy dokument jest pochodną "Fali demograficznej" i identyfikuje gospodarcze, polityczne i inwestycyjne implikacje dla krajów o niższej dzietności i rosnącej średniej długości życia. Badania, na których opiera się niniejszy dokument, wykorzystują analizę pozycji strukturalnej 110 krajów (objętych naszymi zastrzeżonymi ramami ryzyka dla poszczególnych krajów3) w celu nakreślenia potencjalnych kierunków polityki i drogowskazów, na które powinni zwracać uwagę inwestorzy. Rosnący popyt na kredyty i bardziej ograniczony dostęp do finansowania będą odgrywać decydującą rolę, wraz z wpływem geoekonomii i zmian klimatycznych w ciągu najbliższych 20 lat.
Podsumowanie
Dla inwestorów dane demograficzne są czynnikiem wpływającym na ryzyko kraju, ponieważ mogą mieć wpływ na produktywność, wzrost gospodarczy, finanse państwa i ratingi zadłużenia. Długowieczność jest potężnym czynnikiem demograficznym.
Struktura wiekowa populacji jest najpotężniejszym czynnikiem i na szczęście jej widoczność powinna ułatwić rządom planowanie polityki. W miarę jak kraje zaczynają doświadczać procesu wydłużania się średniej długości życia, mogą nadal inwestować w swój rozwój gospodarczy. Aby zmaksymalizować korzyści płynące z doświadczonej siły roboczej i uwzględnić związane z tym koszty opieki zdrowotnej i ciągłego szkolenia, zaletą jest otwartość na handel i elastyczne rynki pracy.
Istniejące struktury funduszy emerytalnych wydają się nieelastyczne - dowody z Japonii i Korei Południowej wskazują, że wiele można zrobić, aby poprawić poziom podstawowych świadczeń, uniknąć ubóstwa osób starszych i wyeliminować ostre nierówności płci w wynikach. Wczesne dotarcie do osób ubogich za pomocą mikrofinansowania i inicjatyw prointegracyjnych, takich jak brazylijski program "Bolsa Familia "4, pomaga przygotować się na przyszłe kurczenie się siły roboczej.
Wersja tego programu rządowego mogłaby być skuteczna w zachęcaniu do przekwalifikowania się, zdobywania nowych umiejętności i szerszej edukacji, aby ułatwić dłuższe życie zawodowe.
Obietnica sztucznej inteligencji wydaje się koncentrować przede wszystkim na obszarach, które wydłużą życie poprzez badania i rozwój w dziedzinie farmaceutyków i biotechnologii w ogóle. Jest to niewątpliwie pozytywny aspekt, ale rządy potrzebują rozwiązań dla innych wyzwań, takich jak obsługa starszej populacji z malejącą siłą roboczą. Należy spodziewać się większych zysków.
W przemyśle automatyzacja i wykorzystywanie robotów do przejmowania wymagających fizycznie zadań są już w toku. W miarę kurczenia się siły roboczej, wartość ekonomiczna inwestycji w te aplikacje rośnie i, najprawdopodobniej, koszty spadają, zapewniając wzrost produktywności.
Opodatkowanie może zachęcać do zwiększania składek emerytalnych, które idą w parze ze stopniowym podnoszeniem wieku emerytalnego. Doprowadzi to do zmian w zachowaniu przedsiębiorstw.
Fintech już teraz zapewnia innowacyjne rozwiązania w zakresie planowania emerytalnego i zarządzania finansami.
Istnieją skutki alokacji aktywów, które mogą również wpływać na zachowania przedsiębiorstw, tj. utrzymujący się popyt na mieszankę aktywów generujących wzrost i dochód, z naciskiem na stabilność i umiarkowane ryzyko.
Spodziewamy się zwiększonego nacisku na wycenę kapitału ludzkiego i uczciwe traktowanie klientów, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że zdolności poznawcze klientów mogą z czasem spadać.
Nadrzędną kwestią będzie jednak potrzeba dobrego zarządzania, sprawnego funkcjonowania rządów prawa i elastyczności polityki pieniężnej, ponieważ rośnie liczba emerytów, a priorytet kontroli inflacji nad wzrostem gospodarczym staje się istotną kwestią wyborczą.
Franklin Templeton Country Risk, Framework to autorskie narzędzie badawcze, które obejmuje ponad 200 punktów danych ze 110 krajów.
Bolsa Familia to brazylijski program rządowy oferujący rodzinom o niskich dochodach warunkowe transfery pieniężne, któremu przypisuje się zmniejszenie ubóstwa i poprawę osiągnięć edukacyjnych.
Fenomen konsumentów w wieku powyżej 50 lat
Ugruntowana szkoła myślenia sugeruje, że grupa wiekowa, która wydaje najwięcej pieniędzy (kohorta konsumencka) ma 50 lat lub więcej. W większości krajów ta grupa ludzi może pozwolić sobie na wydawanie więcej na usługi, odzież, podróże, rozrywkę i nieruchomości. W rezultacie monitorowanie tej grupy wiekowej jest istotne dla inwestorów. W Stanach Zjednoczonych 4,1 miliona osób kończy w tym roku 65 lat, a bardzo podobna liczba prognozowana jest do 2029 roku, według amerykańskiej Administracji Ubezpieczeń Społecznych.25 Stanowią oni 17%26 populacji, są ogólnie zamożniejsi i zdrowsi niż w przeszłości i prawdopodobnie nadal będą aktywni. Z ekonomicznego punktu widzenia, będą pracować dłużej i konsumować więcej, a politycznie są znaczącą siłą, która prawdopodobnie będzie naciskać na priorytetowe traktowanie kontroli inflacji nad wzrostem gospodarczym.
Według Amerykańskiego Stowarzyszenia Emerytów (AARP),27 odsetek globalnej populacji w wieku 50 lat i starszych wzrośnie z 24% do 33% do 2050 roku. Grupa ta żyje głównie w krajach o wyższych i niższych średnich dochodach, używając definicji Grupy Banku Światowego.
Krajem o najwyższej odnotowanej konsumpcji tej kohorty są obecnie Włochy, gdzie wydatki osób powyżej 50. roku życia stanowiły 68%28 krajowych wydatków konsumpcyjnych w 2021 r. Prognozy sugerują, że globalne wydatki konsumpcyjne tej grupy wiekowej wzrosną z 35 bln USD w 2020 r. do 96 bln USD w 2050 r.
Uwzględniając różnice kulturowe i różnice w zamożności między krajami, ogólnie rzecz biorąc, wzorce konsumpcji będą nadal się rozwijać. Jednocześnie w tym samym czasie, ewolucja oszczędności i inwestycji będzie realnych stóp procentowych, realnych kursów walutowych, a nawet zwrotów z inwestycji. Demografia nie jest przeznaczeniem, ale może wyznaczać parametry.
Gdzie jest korelacja między wydatkami na opiekę zdrowotną a oczekiwaną długością życia? Intuicyjne założenie jest takie, że kraj z wysokimi wydatkami na opiekę zdrowotną musi mieć dłuższą oczekiwaną długość życia. W rzeczywistości, jest to skomplikowane. Stany Zjednoczone wydają więcej na opiekę zdrowotną niż jakikolwiek inny kraj, ale nie wydaje się, aby się to zwróciło. Japonia wydaje jedną trzecią tego, co Stany Zjednoczone, a jednak oczekiwana długość życia jest o siedem lat dłuższa. Diabeł musi tkwić w szczegółach. Istnieją wyraźne różnice między krajami – japońska zdrowa dieta, uboga w czerwone mięso i bogata w ryby, jest często wymieniana jako czynnik, podczas gdy niskie koszty w Wielkiej Brytanii przypisuje się po części Narodowej Służbie Zdrowia (NHS), która zapewnia opiekę przez całe życie. Warto jednak zauważyć, że we wszystkich tych krajach wydatki na opiekę zdrowotną praktycznie się podwoiły w dolarach w ciągu ostatnich 20 lat.
Źródło: WHO Global Health Expenditure database, United Nations Population Division - World Population. Prospects: 2024 Revision.
Wydatki na opiekę zdrowotną na mieszkańca według stanu na 2022 r. lub najnowszych dostępnych danych. Oczekiwana długość życia od 2023 r.
Oczekiwana długość życia (w latach)
Wydatki na opiekę zdrowotną na mieszkańca (USD)
Rysunek 5: Wydatki na opiekę zdrowotną29 i oczekiwana długość życia30
Średnia długość życia a wydatki na opiekę zdrowotną per capita
Co przyniosą innowacje technologiczne?
Sztuczna inteligencja i inteligencja to dwa najczęściej nadużywane słowa w naszym świecie. Niemniej jednak nierealistyczne jest myślenie o perspektywie szybko rosnącej kohorty seniorów bez konceptualizacji nieuniknionej roli technologii, w tym sztucznej inteligencji (AI). Na świecie brakuje wystarczającej liczby lekarzy medycyny geriatrycznej i wyspecjalizowanych opiekunów, a liczba nowych wykwalifikowanych pracowników jest ograniczona. Dostępność odpowiednich mieszkań jest ograniczona, nawet w krajach takich jak Japonia, w których już 30% populacji jest w kategorii powyżej 65 lat.
Sztuczna inteligencja z pewnością wpasuje się w układankę polityk i rozwiązań, które w celu wspierania osób starszych, które żyją dłużej i są bardziej aktywne, a my już znamy niektóre obszary oczywistego zastosowania.
Połączenie sztucznej inteligencji i robotyki może odegrać kluczową rolę w zapewnieniu wygodnego, niezależnego i aktywnego życia. Niektóre aplikacje mogą pomóc w interakcjach społecznych i komunikacji.
W Japonii roboty są postrzegane jako słodkie, przyjazne i przystępne. Ich fizyczna pomoc jest połączona z elementem towarzystwa, co może być trudne do przełożenia na inne kultury, gdzie robot nie jest postrzegany tak powszechnie przychylnie. Siła hollywoodzkich hitów, które wielokrotnie przedstawiają AI w powtarzający się sposób przedstawiają sztuczną inteligencję jako z natury negatywne.
Tymczasem mamy już dostęp do usług telemedycznych, a pandemia zwiększyła ich akceptację. Mamy również urządzenia do noszenia, które mogą monitorować parametry życiowe i w razie potrzeby podnosić alarm.
Wartość dodana sztucznej inteligencji będzie prawdopodobnie w jej wkładzie w zaawansowane monitorowanie, szybkie wykrywanie sytuacji awaryjnych i uruchamianie szybkich reakcji. Ulepszone monitorowanie i dostęp do milionów danych medycznych może również prowadzić do wysoce spersonalizowanej opieki medycznej, nawet do punktu zdolności predykcyjnych. Postępy w genomice i biotechnologii może oznaczać, że powszechne stanie się dożycie wieku powyżej 100 lat. Oczywiście wszystko to wymaga dostosowania się do obiecanymi korzyściami płynącymi z połączenia robotyki i sztucznej inteligencji a poważnymi względami etycznymi wynikającymi z nieodwracalnych implikacji dla bezpieczeństwa danych, prywatności i i ludzką autonomię. Trudność w uregulowaniu tego obszaru jest oczywista, ale istnieje prawdopodobieństwo, że różne kraje mogą zdecydować się podążać własnymi ścieżkami, domyślnie podważając optymalne korzyści. W każdym razie, w społeczeństwach demokratycznych prawdopodobnie dojdzie do poważnych debat prowadzących do ponownej kalibracji paktu społecznego. Dalsze regulacje będą odgrywać decydującą rolę w potencjalnym rozwoju nowych technologii opieki zdrowotnej.
Ale będzie to podlegać intensywnej debacie w demokracjach i może potencjalnie poczynić znacznie szybsze postępy w krajach bez rozwiązań demokratycznych, gdzie nie ma publicznej debaty.
Powodem jest to, że większość niebieskiego myślenia o technologii medycznych wiąże się z ingerencją człowieka w biologię. Mówiąc bardzo wprost proces starzenia się jest bardzo nierównomierny w czasie, w sposobie w jaki się przejawia i w bardzo szerokim zakresie indywidualnych skutków.
Jedną z opcji może być próba opóźnienia starzenia się poprzez próbę zastąpienie lub przywrócenie uszkodzonych komórek i tkanek. Zakłady trans organów stanowi precedens. Zastępowanie lub przywracanie tkanek może być równie inwazyjna, ale zmniejsza prawdopodobieństwo odrzucenia narządu lub powikłań.
Możliwe jest jednak "zamrozić" proces starzenia w komórkach i tkankach jako sposób na opóźnienie starzenia. Czy wywołałoby to debatę etyczną, gdyby doprowadziło do ewentualnego odwrócenia szkód wyrządzonych przez czas, aby uczynić ludzi bardziej młodszymi? Ścieżki regulacyjne dla interwencji w proces starzenia nie są dziś dostępne. Obecnie jesteśmy ograniczeni do map drogowych zastępczych, takich jak wytyczne dotyczące opracowywania leków, które leczą skutki chorób powszechnych w okresie starzenia się, takich jak choroby sercowo-naczyniowe, choroby układu krążenia i choroba Alzheimera.
Próba przewidzenia wyników w tym momencie wydaje się trudna, przynajmniej częściowo, ponieważ wciąż uczymy się o ograniczeniach i postępach AI, zwłaszcza biorąc pod uwagę szybkie tempo jej rozwoju.
Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności i niesamodzielności osób starszych. Demencja jest zbiorczym terminem używanym do określenia różnych chorób, które dotykają osoby starsze. Efektem jest zniszczenie komórek nerwowych i upośledzenie pamięci i funkcje poznawcze, co sprawia, że funkcjonowanie jest bardzo trudne, a nawet niemożliwe, dla osoby cierpiącej na demencję a wykonywanie zwykłych, codziennych czynności jest trudne. Nie ma na to lekarstwa, a pogarsza się z czasem. Skutki są fizyczne, psychologiczne i ekonomiczne, nie tylko dla osoby cierpiącej, ale także dla ich rodzin i społeczeństwa.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że ponad 55 milionów ludzi cierpi na demencję na całym świecie, z czego ponad 60% z nich żyje w krajach o niskim i średnim dochodzie,31 zgodnie z klasyfikacją według systemu klasyfikacji Grupy Banku Światowego.
Całkowite koszty związane ze wsparciem osób starszych z demencją w Wielkiej Brytanii wzrosną o 172% w latach 2019-2040., ponieważ liczba osób cierpiących na demencję niemal podwoi się do ponad 1,5 miliona w 2040 r.32 Na całym świecie, Koszt radzenia sobie z tą chorobą szacuje się na 1,3 biliona dolarów., a kobiety są nieproporcjonalnie dotknięte, zarówno jako cierpiące, jak i głównych opiekunów ich rodzin.
Niestety, osobom żyjącym z demencją często odmawia się im podstawowych praw i wolności dostępnych dla innych. W wielu krajach fizyczne i chemiczne środki przymusu są stosowane w domach opieki dla osób starszych i w placówkach opieki nawet wtedy, gdy obowiązują przepisy mające na celu zapewnienie prawa ludzi do wolności i wyboru. Odpowiednie i wspierające środowisko legislacyjne oparte na międzynarodowych standardach praw człowieka jest wymagane, aby zapewnić najwyższą jakość opieki nad osobami z demencją i ich opiekunami.
Koszt demencji w Wielkiej Brytanii
Nowy raport zamówiony przez Alzheimer's Society od Carnall Farrar przedstawia szacunki dotyczące obecnych i przyszłych kosztów ekonomicznych i kosztów opieki zdrowotnej związanych z demencją w Wielkiej Brytanii. Raport pokazuje ogromny wpływ demencji na nasz system opieki zdrowotnej i społecznej oraz to, jak będzie znacząco wzrastać w przyszłości.
Obecny koszt demencji w Wielkiej Brytanii prognozowany jest na 42 miliardy funtów (53,9 miliarda dolarów) w 2024 roku. zgodnie z niedawnym badaniem przeprowadzonym przez Carnal Farrar dla brytyjskiego Towarzystwa Alzheimera33. Przewiduje się, że wartość ta wzrośnie do 90 miliardów funtów w 2040 roku, ponieważ liczba osób cierpiących na tę chorobę wzrośnie z 982 000 do 1,4 miliona. Z raportu wynika, że roczny koszt łagodnej demencji w przeliczeniu na osobę wynosi około 28 500 funtów, wzrastając do 80 500 funtów w ciężkich przypadkach. Rodziny ponoszą obecnie 63% tych kosztów w kraju., a proporcja ta może nie być zrównoważona. Wiemy, że wczesna diagnoza może pomóc opóźnić spadek i utrzymać niższe koszty na dłużej, ale nie ma ogólnej kampanii na rzecz diagnozy. Podczas gdy dostawcy usług opieki społecznej są przeciążeni chronicznym niedoborem personelu, sektor powinien przygotować się na 43% wzrost zapotrzebowania do 2040 roku.
Studium przypadku
Odpowiednie i wspierające środowisko legislacyjne oparte na międzynarodowych standardach praw człowieka jest wymagane, aby zapewnić najwyższą jakość opieki nad osobami z demencją i ich opiekunów.
Ubóstwo osób starszych - niepokojące zjawisko
OECD monitoruje ubóstwo osób starszych ubóstwa dochodowego, a dla porównań traktuje ubóstwo jako pojęcie "względne".
Miara ubóstwa zależy od mediany dochodu gospodarstwa domowego w całej populacji w danym kraju w określonym momencie.
W Wielkiej Brytanii próg ubóstwa jest ustalony na poziomie 50% mediany zrównanego dochodu do dyspozycji gospodarstwa domowego. Ograniczenia tego podejścia obejmują brak uwzględnienia aktywów, takich jak własność nieruchomości. Jednak w większości krajów (w tym należących do OECD), osoby starsze nie są w porównaniu z kohortą w średnim wieku, która generalnie skorzystała z długiego okresu niskiej inflacji i stóp procentowych, a także szerszego dostępu do kredytów.
Skanowanie bazy danych ujawnia, że 10 krajów o najgorszych poziomach wskaźnika ubóstwa osób starszych obejmuje niektóre bardzo zamożne kraje z silnymi systemami emerytalnymi i długoterminowymi systemami oszczędnościowymi. Na szczycie listy znajduje się Korea Południowa, gdzie 40% wszystkich obywateli w wieku powyżej 65 lat sklasyfikowanych jako żyjący w ubóstwie. Kraj ten jest również liderem pod względem ubóstwa kobiet w podeszłym wieku, z 45% kobiet powyżej 65 roku życia w tej kategorii. Skala tych danych sugeruje ślepą plamę w polityce lub jakąś dziurę w opiece społecznej w kraju. W grupie wiekowej powyżej 70 lat około 30%34 nie jest właścicielami swoich domów w całości lub częściowo, co wydaje się sugerować, że jest to prawdziwy problem, zaostrzony przez nierówność płci.
Współczynnik dzietności w Korei Południowej jest jednym z najniższych na świecie i wynosi 0,8,35 a prognozy ONZ dotyczące populacji przewidują, że w 2031 r. że populacja kraju osiągnie szczytowy poziom 54 milionów w 2031 r.36 a następnie spadnie o połowę do około 26 milionów do roku 2100. Ten niedobór dzieci stanowi poważną komplikację dla Seulu, ponieważ oczekiwana długość życia wynosi 83 lata i rośnie, ze wszystkimi tego implikacjami dla zobowiązań finansowych i skali zmian strukturalnych wymaganych do sprostania temu wyzwaniu.
Japonia znajduje się w nieco lepszej sytuacji, chociaż populacja osiągnęła szczyt w 2017 r. i przewiduje się, że do 2100 r. zmniejszy się o połowę, do 59 milionów. Tutaj około 90%37 osób w wieku 70 lat posiada swoje domy, co nieco łagodzi statystyki ubóstwa OECD. Są to jednak wyzwania, przed którymi w nadchodzących dziesięcioleciach staną inne kraje o wysokim dochodzie i należy się nimi zająć już teraz.
Rysunek 6: Kraje z 10 najgorszymi wskaźnikami ubóstwa osób starszych według wieku i płci
Skanowanie bazy danych ujawnia, że 10 krajów o najgorszych poziomach wskaźnikami ubóstwa dochodowego osób starszych obejmuje niektóre bardzo zamożne kraje z silnymi systemami emerytalnymi i długoterminowymi systemami oszczędności.
Źródło: Baza danych dystrybucji dochodów (dane z 2020 r. lub najnowsze dostępne). OECD.
Oczywistym obszarem do zbadania jest system emerytalny. Zarówno Japonia i Korea Południowa wprowadziły systemy emerytalne z dwoma poziomami. Podstawowa emerytura jest dostępna dla wszystkich obywateli i jest niską wypłatą na poziomie minimum socjalnego. Drugi poziom jest przeznaczony dla zatrudnionych na pełny etat a ich pracodawcy dopasowują składki pracownika. Warunkiem jest zgromadzenie 30-40 lat nieprzerwanego zatrudnienia, co jest niekorzystne dla kobiet, które tradycyjnie oczekuje się, że będą sprawować opiekę nad dziećmi, a nawet opiekę nad osobami starszymi i nie mają możliwości rozwijania własnej kariery.
To może potężnie przyczyniać się do niskiego wskaźnika urodzeń. W Japonii 75% kobiet jest aktywnych zawodowo. W Korei Południowej jest to 62%, nawet mniej niż w Chinach- 70%.38 Wygląda to dziwnie, ponieważ południowokoreańskie kobiety są jednymi z najlepiej wykształconych na świecie, 29% posiada wykształcenie wyższe, w porównaniu do 17% w Japonii i 7% w Chinach.39
Jednym z wniosków płynących z tego wszystkiego jest to, że podstawowe emerytury są zbyt niskie, a ustanowione systemy - które wymagają od dziesięcioleci nieprzerwanego zatrudnienia - są szczególnie niesprawiedliwe dla kobiet. W przypadku Korei Południowej kurcząca się siła robocza i rosnąca grupa emerytów sprawiły, że Krajowa Służba do prognozowania, że w 2055 r. zabraknie pieniędzy.40 Do końca 2025 r. populacja w wieku produkcyjnym w Chinach (15-64 lata) zmniejszy się o około 1,5 mld USD. zmniejszy się o około 30 milionów w porównaniu z 2019 r.41.
Ten spadek siły roboczej będzie związany z gwałtownym spadkiem liczby płatników składek w systemie emerytalnym, a w konsekwencji co za tym idzie, gwałtownym spadkiem wpływów emerytalnych w Chinach.
Kolejną lekcją płynącą z tych krajów jest zatrzymywanie starszych pracowników. W Korei Południowej 60% osób w wieku 65-69 lat wciąż pracuje, choć wiele z nich wykonuje pracę niskiej jakości, w złych warunkach i niskie wynagrodzenie z powodu braku alternatywnego zatrudnienia. W Japonii jest on tylko nieznacznie niższy, ale Ministerstwo Zdrowia, Pracy i Opieki Społecznej ma skorygowaną prognozę na 2030 r., zakładając wyższy wiek emerytalny do 70 lat.
Japonia i migracja
Japonia i Korea Południowa są słynnymi homogenicznymi społeczeństwami. W obu krajach politycy historycznie unikali kwestii imigracji. W Japonii, gdy niedobór pracowników stał się faktem, rząd zrewidował ustawę o kontroli imigracji i uznawania uchodźców w 1990 r., zezwalając osobom pochodzenia japońskiego, tzw. Nikkeij na wjazd do kraju i pracę bez ograniczeń. Nikkeijin, którzy przybyli do Japonii pochodzili z Brazylii i innych krajów Ameryki Południowej. Od tego czasu ich liczba wzrosła, podobnie jak kraje pochodzenia, od Chin, przez Wietnam po Filipiny. W 2023 r. 51%42 firm wskazywało na niedobory regularnych pracowników pełnoetatowych w Japonii, podczas gdy liczba zagranicznych pracowników w kraju osiągnęła rekordową liczbę dwóch milionów w 2022 r. (oficjalne liczby wskazują na trzy miliony zagranicznych rezydentów mieszkańców, ale szacuje się, że jeden milion oficjalnie nie pracuje). Liczby te muszą rosnąć szybciej. Raport sporządzony przez Japońskiej Agencji Współpracy Międzynarodowej (JICA) szacuje, że do 2040 r. potrzebnych będzie siedem milionów zagranicznych pracowników, co oznacza ponad trzykrotny wzrost.44
Wnioski
Należy unikać uproszczonego założenia, że długowieczność podnosi premie za ryzyko i obniża realne stopy procentowe. Nasza analiza sugeruje, że premie nie mają jednolitego wpływu ze względu na długowieczność.
Ważne jest, aby spojrzeć na suwerenną strukturę finansową i gospodarczą każdego kraju przez pryzmat historycznych, społecznych i instytucjonalnych mocnych i słabych stron, aby zidentyfikować zewnętrzne granice kierunku polityki. Wiedza ta pomaga w oszacowaniu odpowiednich premii za ryzyko kraju. Realne stopy procentowe mogą rzeczywiście spadać z czasem, jeśli wyobrazimy sobie długowieczność jako deflacyjne, jak wielu twierdzi, że miało to miejsce w Japonii. Jednak w innych krajach wynik może być inny.
Pozytywne implikacje długowieczności obejmują wzrost gospodarczy, wydajność wynikająca z ciągłego korzystania z doświadczenia i zgromadzonej wiedzy starszej siły roboczej, możliwy wzrost produktywności dzięki prawidłowemu i pełnemu wykorzystaniu technologii oraz możliwość opóźnienia kosztów świadczeń emerytalnych. Postępy w dziedzinie technologii medycznych mogą pomóc decydentom przeorientować krajową służbę zdrowia z koncentrowania się na bardziej proaktywnym podejściem do "zapobiegania chorobom", w którym regularne kontrole lekarskie i zachęty do zdrowego stylu życia mogłyby utrzymać populacje zdrową, aktywną i produktywną na dłużej.
Dla firm świadczących usługi finansowe długowieczność jest wyraźnym pozytywem. Osoby fizyczne i całe społeczeństwo będą musiały podjąć decyzję dot. odpowiednim oszczędnościom na dłuższe życie bez dochodu z zatrudnienia. Wiąże się to z regularnymi przeglądami i zmianami alokacji aktywów, wymagające nowych produktów inwestycyjnych. Firmy świadczące usługi finansowe, które potrafią budować relacje z klientami przez całe życie i stać się zaufanymi doradcami, będą w najlepszej pozycji do skorzystania z tego. Jednym z wyraźnych obowiązków dostawców jest bycie wyraźnie przejrzyste i etyczne, aby zdobyć zaufanie klientów. Firmy, które odniosą sukces (zaufane) firmy mogą być w stanie zdobyć udział w rynku poprzez zachęcanie do długich relacji z klientami (nawet przy wyższych kosztach pozyskania klienta), ponieważ ich wartość (CLV) będzie wysoka.
W świecie pracy, połączenie automatyzacji i wykorzystania robotów do przejmowania wymagających fizycznie zadań już trwa. W miarę kurczenia się siły roboczej, wartość ekonomiczna inwestycji w te aplikacje wzrasta i, najprawdopodobniej, koszty spadają, zapewniając wzrost produktywności.
Kolejnym etapem będzie wykorzystanie sztucznej inteligencji do bezpośredniego zastąpienia coraz bardziej niedostępnych pracowników. Zespoły zarządzające w różnych sektorach prognozują wzrost produkcji i wzrost przychodów przy wykorzystaniu istniejącej siły roboczej dzięki sztucznej inteligencji. Tempo jej wdrażania już teraz przewyższa tempo wdrażania wcześniejszych innowacji technologicznych. Jeśli postęp zapewni znaczny wzrost produktywności dzięki technologii i innowacji, może stać się podstawą polityki fiskalnej, ponieważ rządy w krajach demokratycznych są pod coraz większą presją przez starzejącą się bazę wyborców, aby priorytetowo traktować kontrolę inflacji nad głównym wzrostem gospodarczym.
Opodatkowanie jest dźwignią, którą decydenci polityczni mogliby zastosować, np. zmiany zachęcające do podnoszenia składek emerytalnych, które idą w parze ze stopniowym podnoszeniem wieku emerytalnego. Ten rodzaj polityki może okazać się szczególnie skuteczny, ponieważ firmy mogłyby skorzystać z bardziej doświadczonych pracowników i niższej rotacji pracowników. Mogłoby to również złagodzić wzrost kosztów opieki zdrowotnej, zwłaszcza jeśli firmy ubezpieczeniowe włączą się do akcji. Jednym z przykładów jest rosnąca liczba firm ubezpieczeniowych, które nagradzają klientów za prowadzenie zdrowszego życia niższymi kosztami ubezpieczenia na życie, co jest korzystne zarówno dla firmy, jak i jej klientów.
Unikaj uproszczonego założenia, że długowieczność podnosi składki na ryzyko i obniża realne stopy procentowe. Nasza analiza sugeruje, że premie za ryzyko nie mają jednolitego wpływu na długowieczność. Ważne jest, aby spojrzeć na punkt widzenia finansowy i gospodarczy każdego kraju przez pryzmat historycznych, społecznych i instytucjonalnych mocnych i słabych stron, aby zidentyfikować zewnętrzne granice kierunku polityki. Wiedza ta pomaga w oszacowaniu odpowiednich premii za ryzyko kraju.
Wnioski
Dla inwestorów może to mieć poważny wpływ na alokację aktywów, które będą miały również wpływ na zachowanie przedsiębiorstw. Na przykład, jeśli powyższe dźwignie podatkowe zostaną uruchomione, prawdopodobnie będzie to oznaczać trwały popyt na mieszankę aktywów generujących wzrost (jak na przykładzie australijskiego systemu system superannuation) z naciskiem na stabilność i umiarkowane ryzyko.
Miałoby to również wpływ na zachowanie jednostek pod względem sposobu, w jaki zarządzają swoim życiem, np. przemyślenie ścieżek kariery i przejścia na emeryturę. Wielokrotne kariery w ciągu życia może stać się czymś normalnym, co pomoże utrzymać popyt na uczenie się przez całe życie, edukację i szkolenia. Negatywne implikacje obejmują pilną potrzebę inwestycji w technologiczne dostosowanie środowiska pracy, zakres i kanały świadczenia usług opieki zdrowotnej, a także nieuchronnie wyższe koszty społeczne. Wszystkie możliwości wiążą się ze zwiększonymi inwestycjami kapitałowymi, zwiększając emisję kredytów. Wszelkie ograniczenia w dostępie do finansowania będą odgrywać decydującą rolę, wraz z potrzebą opracowania odpowiednich ram prawnych i regulacyjnych w celu ułatwienia stosowania innowacyjnych technologii i praktyk. Digitalizacja jest warunkiem wstępnym, podobnie jak podniesienie standardów edukacyjnych.
Na poziomie korporacyjnym należy położyć większy nacisk na docenianie kapitału ludzkiego, a także na uczciwym traktowaniu klientów, zwłaszcza biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia, że zdolności poznawcze klientów mogą z czasem ulec pogorszeniu. Równoległy obowiązek odzwierciedlenia tej rzeczywistości spoczywa na regulatorach, aby odzwierciedlić tę rzeczywistość. Imperatywy geoekonomiczne napędzają powrót ekonomii politycznej, wymuszając reorganizację łańcucha dostaw i wymuszając tempo, w jakim kraje o wysokich dochodach ustalają priorytety wydatków na obronę. Nieuchronnie doprowadzi to do debaty na temat tego, jak ustalić priorytety wymogów finansowych.
Nadrzędną kwestią będzie jednak potrzeba dobrego rządzenia, sprawnego funkcjonowania rządów prawa i pieniądza, elastyczność polityki pieniężnej wraz ze wzrostem liczby emerytów a priorytetyzacja kontroli inflacji nad wzrostem gospodarczym staje się istotną kwestią wyborczą.
1. Źródło: "Deep Water Waves." Franklin Templeton Institute.
2. Źródło: "Deep Water Waves." Franklin Templeton Institute.
3. Franklin Templeton Country Risk Framework jest zastrzeżonym narzędziem badawczym, które obejmuje
ponad 200 punktów danych ze 110 krajów.
4. Bolsa Familia to brazylijski program rządowy oferujący rodzinom o niskich dochodach warunkowe przelewy pieniężne.
rodzinom o niskich dochodach warunkowe transfery gotówkowe, który przyczynił się do zmniejszenia ubóstwa i poprawy poziomu edukacji.
5. Podmuch to silny prąd wody poruszający się w innym kierunku niż prąd powierzchniowy.
6. Globalne szacunki dotyczące zdrowia. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO).
7. Źródło: Monitor fiskalny MFW (kwiecień 2024 r.).
8. Źródło: Monitor Fiskalny MFW. Kwiecień 2024.
9. Źródło: Baza danych wydatków socjalnych (SOCX). OECD. 2023.
10. Źródła: Dane rachunków narodowych Grupy Banku Światowego i pliki danych rachunków narodowych OECD.
11. W krajach rozwiniętych szacunkowa stopa zastąpienia wynosi 2,1 żywych urodzeń na kobietę; w krajach o wysokiej śmiertelności niemowląt liczba ta byłaby prawdopodobnie wyższa w kraju o wysokiej śmiertelności niemowląt liczba ta byłaby prawdopodobnie wyższa.
12. Źródło: Grupa Banku Światowego. Stan na 31 grudnia 2022 r.
13. Źródło: Grupa Banku Światowego. Stan na 31 grudnia 2022 r. (bieżące USD).
14. Źródło: Grupa Banku Światowego. Stan na 31 grudnia 2022 r.
15. Emerytury o zdefiniowanym świadczeniu gwarantują określoną wypłatę do końca życia, której poziom zależy od końcowego wynagrodzenia.
16. Emerytury o zdefiniowanej składce wypłacają kwotę, która zależy od poczynionych oszczędności i od zgromadzonych oszczędności i zysków z inwestycji.
17. Źródło: "Pensions at a Glance 2021". OECD. 8 grudnia 2021 r.
18. Źródło: Rada Unii Europejskiej: Przyjęcie wniosku dotyczącego zalecenia Rady w sprawie europejskiego podejścia do mikrokredytów w zakresie uczenia się przez całe życie i zatrudnialności w sprawie europejskiego podejścia do mikroreferencji w zakresie uczenia się przez całe życie i zwiększania szans na zatrudnienie. 22 maja 2022 r.
19. Cel Zrównoważonego Rozwoju ONZ (SDG) 4: "Zapewnienie włączającej i sprawiedliwej jakości edukacji oraz promowanie możliwości uczenia się przez całe życie".
20. Źródło: "Pensions at a Glance 2023". OECD. 13 grudnia 2023 r.
21. Źródło: Fitch, " Fitch, "Fitch obniża rating Francji do 'AA-'", 28 kwietnia 2023.
22. Wiek emerytalny to ustawowy wiek, w którym dostępne są krajowe świadczenia emerytalne.
23. Efektywny wiek emerytalny to średni wiek zakończenia aktywności zawodowej.
24. Chiny nie są członkiem OECD. Są partnerem OECD od 2007 roku.
25. Źródło: "Ameryka nigdy nie miała tylu 65-latków. Na nowo definiują kamień milowy".
Administracja Ubezpieczeń Społecznych, cytowana w The Wall Street Journal. 6 lutego 2024 r.
26. Źródło: United Nations Population Division, World Population Prospects: 2022 Revision.
27. AARP, dawniej American Association of Retired Persons (Amerykańskie Stowarzyszenie Emerytów), to grupa interesów w Stanach Zjednoczonych skupiająca się na kwestiach dotyczących osób w wieku powyżej 50 lat.
28. Źródło: "Global Longevity Economy Outlook". AARP. 2021.
29. Źródło: Baza danych Światowej Organizacji Zdrowia dotycząca globalnych wydatków na zdrowie. Dane zostały pobrane 15 kwietnia 2024 r.
30. Źródło: World Population Prospects: 2024 Revision. United Nations Population Division.
31. Źródło: Światowa Organizacja Zdrowia, Arkusze informacyjne, Demencja.
32. Źródło: "Prognozy dotyczące osób starszych z demencją i kosztów opieki nad nimi w Wielkiej Brytanii, 2019-2040". Care Policy and Evaluation Center, London School of Economics & Political Science. Listopad 2019.
33. Źródło: "The Economic and Healthcare Cost of Dementia", Carnal Farrar, na zlecenie
Brytyjskie Towarzystwo Alzheimera. Maj 2024.
34. Źródła: Wskaźnik posiadania domów w Korei Południowej w 2022 r. według wieku, Statistics Korea, 14 listopada,
2023; i Statista, odzyskane 9 lipca 2024.
35. Źródło: Grupa Banku Światowego. 31 grudnia 2024 r.
36. Źródło: Vollset S.E., Goren E., Yuan C.W., Cao J., Smith A.E., Hsiao T., Bisignano C., Azhar G.S., Castro E., Chalek J., Dolgert A.J., Frank T., Fukutaki K., Hay S.I., Lozano R., Mokdad A.H.,
Nandakumar V., Pierce M., Pletcher M., Robalik T., Steuben K.M., Wunrow H.Y., Zlavog B.S.,
Murray C.J.L. "Scenariusze dotyczące płodności, umieralności, migracji i populacji dla 195 krajów i terytoriów w latach terytoriów od 2017 do 2100 roku: analiza prognostyczna dla Global Burden of Disease Study". Lancet. 17 października 2020 r.
37. Źródło: Urząd Statystyczny Japonii. 6 lutego 2024 r.
38. Źródła: Franklin Templeton Institute's Country Risk Framework, dane Banku Światowego. Grudzień 2022.
39. Źródło: Grupa Banku Światowego. Grudzień 2022 r.
40. Źródło: Reuters. 2 maja 2024 r.
41. Źródło: Zhang C., Gao W., Cheng J. Population and Labor Green Paper: Raport nr 20 na temat Population and Labor Issues. 2019.
42. Źródło: Teikoku Databank. 17 lutego 2023 r.
43. Źródło: Japońskie Ministerstwo Sprawiedliwości. 11 grudnia 2023 r.
44. Źródło: Japońska Agencja Współpracy Międzynarodowej (JICA), Instytut Badawczy Ogata Sadako na rzecz Pokoju i Rozwoju (JICA Ogata Research Institute). 3 lutego 2022 r.
Komentarze
Sortuj według: Najistotniejsze
Nie ma jeszcze komentarzy. Skomentuj jako pierwszy i rozpocznij dyskusję