Pomimo stosunkowo dużej zmienności indeksu WIG20 w ujęciu dziennym, w nieco dłuższym horyzoncie cały czas wahamy się w wąskim zakresie ok. 1 650 – 1 750 pkt. Konsolidacja ta ponownie została potwierdzona w ostatnich dniach – po nieudanej próbie wybicia górą w ubiegły wtorek, indeks zaliczył szybki spadek do dolnego ograniczenia, od którego odbiliśmy się w trakcie wczorajszej sesji.
Respektowanie przez inwestorów tego układu można tym razem zinterpretować pozytywnie, z uwagi na przewagę spadków na rynkach Europy Zachodniej i USA. W kraju na ponad 1,0% wzrost blue chipów złożyły się głównie spółki surowcowe i paliwowe (PKN, PGNiG, JSW, KGHM) i Dino Polska, pomimo wyprzedaży banków. Słabszy sentyment panował wśród średnich i mniejszych spółek, choć i tak ich notowania w ostatnich tygodniach pozostają relatywnie silne na tle dużych podmiotów. Dzisiejsze odbicie WIG20 nie zmienia jednak słabego sentymentu inwestorów zagranicznych względem naszej giełdy, co można ocenić po dalszym osłabieniu się złotego we wtorek.
Umiarkowane spadki na rynkach bazowych były spowodowane głównie stosunkowo słabymi danymi gospodarczymi. Chociaż indeksy PMI dla przemysłu w Europie okazały się być minimalnie powyżej oczekiwań, to pozostają kolejny miesiąc z rzędu poniżej 50 pkt., co oznacza spowolnienie tego sektora. Poniżej prognoz oraz wyniku z lipca były jednak indeksy PMI dla usług (także w USA), co wskazuje na postępujące pogorszenie się perspektyw dla globalnej gospodarki w drugim półroczu br. Z uwagi na powyższe (a także dalszy, hiperboliczny wzrost notowań cen gazu i energii w Europie), nadal mamy do czynienia z umocnieniem się amerykańskiego dolara, którego kurs w stosunku do euro ponownie spadł poniżej parytetu.
Oczekiwania co do dzisiejszej sesji
Z uwagi na brak istotniejszych publikacji danych makroekonomicznych, w trakcie dzisiejszej sesji spodziewamy się niewielkiej zmienności globalnych indeksów akcji. Oczy inwestorów będą zwrócone na zaczynające się w czwartek sympozjum banków centralnych w Jackson Hole – dopiero wypowiedzi prezesów Fed albo EBC nadadzą ton kolejnym ruchom rynkowym pod koniec miesiąca.
