W 1q22 w transporcie kolejowym towarów (bez magazynowania i przeładunku oraz bez obsługi infrastruktury kolejowej) odnotowano przyspieszenie wzrostu przychodów o 19,6 pp q/q do 23,9% r/r, przy wolniejszym wzroście dynamiki kosztów - o 17,2 pp q/q do 18,8% r/r. Branża powiększyła w 1q22 stratę netto do 24 mln zł wobec straty w wysokości 7 mln zł w 4q21.
W 1q22 przewozy towarów koleją według masy wzrosły o 9,8% r/r wobec wzrostu o 4,5% r/r w 4q21. Jednak dane za kwiecień 2022 wskazują na spowolnienie dynamiki przewozów do 6,9% r/r.
Mimo lekkiej poprawy w 1q22, nadal dotkliwa pozostaje podstawowa bariera szybkiego rozwoju branży, czyli czas dostaw. Korzystnie dla branży rośnie punktualność przewozów - w 1q22 wzrosła średnio do 42,0% z 39,6% kwartał wcześniej.
Odbicie w przewozach widoczne było w wielu grupach towarów: metale i wyroby metalowe, węgiel kamienny i brunatny, ropa, gaz, koks, brykiety i produkty rafinacji ropy naftowej. Pomimo ograniczeń podażowych w ruchu kontenerowym, znaczące wzrosty przewozów odnotowano w przewozach towarów nieidentyfikowalnych, do której należą towary drobnicowe obsługiwane przez szybko rozwijający się segment przewozów intermodalnych.
Wyzwaniem dla polskiej kolei będzie pokrycie zapotrzebowania na transport i przeładunek ukraińskiego eksportu (zwłaszcza węgla, rudy żelaza, zbóż i pasz) i importu (m.in. paliw) w ramach współpracy Polski z Ukrainą - w następstwie wojny.
Lista barier w tym zakresie obejmuje: konieczność przeładunku z wagonów szerokotorowych na normalnotorowe, braki specjalistycznych wagonów (zboże, nawozy) i kontenerów, niedostatecznie rozbudowaną infrastrukturę kolejowo-portową, niedobór maszynistów oraz specjalistów w terminalach przeładunkowych, portach i na granicach, a także niewystarczającą przepustowość tras kolejowych i przejść granicznych.
Czynnikiem zmniejszającym rentowność branży w 2022 jest znaczący wzrost wielu rodzajów kosztów, w tym: zużycia energii, paliwa trakcyjnego, usług dostępu do infrastruktury oraz kosztów osobowych w warunkach wysokiej inflacji i narastającej presji płacowej wśród pracowników.
Rozwój transportu intermodalnego (w 1q22 blisko 11-proc. wzrost r/r pracy przewozowej) pozostanie mocną stroną branży w długim okresie. Wzmacnia go rozwój nearshoringu i zwiększone zapasy w związku z niepewnością dostaw na skutek wojny i zakłóceń covidowych, choć w części branż prawdopodobnie zahamowaniu ulegnie tendencja przechodzenia z modelu zapasów ’’just-in-time” na ’’just-in-case”. Perspektywy branży poprawia kontynuacja inwestycji infrastrukturalnych, wspierana środkami unijnymi, w tym KPO.
***Materiał pochodzi z raportu PKO BP: “Kwartalnik Ekonomiczny 2q22. Analizy Makroekonomiczne”, którego pełną zawartość możesz zobaczyć i pobrać klikając w poniższy przycisk:
