W artykule opiszę jedną ze strategii, którą na co dzień stosuję w tradingu. Metodologia, którą się posługuję, opiera się głównie na układach geometrycznych oraz harmonicznych, Z wykorzystaniem narzędzi Fibonacciego. Mowa o Korekcie pędzącej 1:1.
Setup - motyw zajęcia pozycji
Pierwszym, czego należy szukać na wykresie, jest trend. Strategia polega na dołączeniu się do trendu, na końcu korekty. Najważniejszym elementem jest równość cenowa odcinków korekcyjnych. Aspekt czasowy jest mniej istotny, natomiast może on stanowić dodatkowe potwierdzenie. Oprócz układu korekty pędzącej 1:1, musimy mieć dodatkowe potwierdzenie – na przykład w postaci:
- ZZB (Zasada Zmiany Biegunów),
- mierzenia Fibonacciego,
- okrągłego poziomu cenowego np. 1,0400, 123,00, 0,7500.
Oczywiście, im więcej wspomnianych czynników grupujących się w jednym miejscu, tym lepiej. Osobiście najbardziej lubię układy z dodatkowym potwierdzeniem w postaci ZZB. Tak czy inaczej, sam układ 1:1 może nie wystarczyć. W przypadku tej strategii konieczne jest przynajmniej jedno dodatkowe potwierdzenie.
Zacznijmy od schematycznego rysunku. Pierwsza grafika przedstawia trend wzrostowy, w którym impulsy zaznaczone zostały na niebiesko, a korekty – na czerwono. Jeżeli jesteś osobą początkującą w technikach opartych o mierzenia Fiboancciego, to najprościej będzie, jeżeli zmierzysz korekty za pomocą prostokąta (jeżeli z tym też masz problem lub po prostu nie wiesz jak to zrobić, odsyłam Cię do serwisu www.fxmag.pl, gdzie znajdziesz moje artykuły oraz materiały video, szczegółowo wyjaśniające, w jaki sposób należy wykonywać poszczególne pomiary). Pozycję należy otworzyć w momencie, gdy przy dolnym ograniczeniu prostokąta pojawi się popyt (punkt D). W dalszej części artykułu dokładnie zdefniuję moment zawarcia transakcji.
Na drugiej grafice widać zało- żenia dla pozycji krótkich (shortów). W pozycję należy wejść po potwierdzeniu świecowym na wysokości górnego ograniczenia zielonego prostokąta (czerwone odcinki mają być tego samego zasięgu – fala AB=CD).
Interwał czasowy
Omawiana strategia opiera się na dwóch interwałach czasowych. Na wyższym – h1, szukamy schematu korekty pędzącej, a na niższym – m15, potwierdzenia w postaci układu bądź formacji świecowej. W przypadku pozycji długich może to być np. formacja młota, czy gwiazdy porannej. Dla pozycji krótkich bę- dą nas interesowały formacje takie jak np. spadająca gwiazda, gwiazda wieczorna itp.
Schemat postępowania
- Szukamy układu na interwale H1.
- Wyznaczamy strefę wsparcia/ oporu.
- Ustawiamy alarm (po aktywacji alarmu schodzimy na interwał M15 i czekamy na sygnał).
- Po pojawieniu się formacji świecowej na interwale M15, wchodzimy w pozycję, SL ustawiamy 3-4 pipsy poniżej świecy, a TP zgodnie z założeniami (61,8%,100% i 161,8% fali cd)
- Zarządzamy pozycją.
Wyjście z pozycji
Pozycja zawsze może skończyć się na Stop Lossie (SL) lub na Take Proficie (TP). W przypadku tej strategii, nie zamykamy pozycji z ręki, ustawiamy sztywny SL i sztywny TP (trzy poziomy realizacji zysku).
- SL – pod świecę z interwału M15
- TP1 = 61,8% CD
- TP2 = 100% CD
- TP3 = 161,8% CD
Ważna uwaga
Nie ustawiaj tp idealnie na zniesieniu Fibonacciego. Niekiedy może się zdarzyć, że cena dotknie mierzenia 61,8%, czy 100%, i zacznie szybko zawracać, a Twój tp nie zostanie zrealizowany. Zawsze lepiej dać 2-3 pipsy marginesu, tak aby mieć pewność, że po dotarciu ceny do określonego miejsca, zysk zostanie zaksięgowany.
Czy przestawiać SL?
Tak! Po osiągnięciu przez cenę poziomu TP1, należy przestawić sl na +, tak żeby nie stracić na pozostałych dwóch pozycjach. W momencie osiągnięcia poziomu TP2, przestawiamy sl w miejsce, gdzie wcześniej znajdował się TP1. Podsumowując, zlecenia obronne przestawiamy dwa razy. Pierwszy raz po osiągnięciu tp1, drugi po osiągnięciu TP2.
Zarządzanie kapitałem
Osobiście przeznaczam 2% depozytu na jeden trade, natomiast pozostawiam tutaj dowolność. Wszystko zależy do wielkości Twojego portfela i skłonności do ryzyka.
Możliwe scenariusze
Każdy trade ma ściśle określone scenariusze. Najgorszy z nich występuje wtedy, kiedy na wszystkich trzech pozycjach realizujemy SL. Kolejny scenariusz to 1 × TP (61,8%) i 2 × SL na BE. Trzeci scenariusz 2 × TP (61,8% i 100%) i 1 × SL (61,8%). Czwarty scenariusz, to taki, w którym wszystkie pozycje zamykają się na TP (tak jak w zaprezentowanym przykładzie). Jeżeli będziesz postępował zgodnie z przedstawionymi przeze mnie zasadami, nie ma innych scenariuszy. Są tylko cztery możliwości.
Przykład układu na wzrosty - para walutowa USD/JPY
Przykład dotyczy jednego z moich ostatnich trade’ów, wykonanych właśnie w oparciu o omawianą strategię. Wykres dotyczy pary walutowej usd/jpy. Zgodnie z złożeniami analizowałem interwał H1. Na screenie widać wyraźny trend wzrostowy, coraz wyższe szczyty i coraz wyższe dołki, szukałem więc pozycji długiej (longa). Za pomocą prostokątów wyznaczyłem geometrię AB=CD.
Wejścia szukałem przy wierzchołku D. Oprócz geometrii brałem także pod uwagę ostatnie szczyty (ZZB), przez co powstała zielona strefa wsparcia. Zaraz po godzinie 8:00 (5 maja 2017) kurs przetestował dolne ograniczenie układu 1:1. Po pojawieniu się pierwszej formacji wzrostowej na interwale M15 (screen 2) została zajęta pozycja długa, a właściwie trzy pozycje długie, tak aby łatwo było ustawić TP, dla każdej z osobna. Odpowiednio, TP1 znajdował się przy mierzeniu 61,8%, TP2 przy 100%, a TP przy 161,8% odcinka cd. Rynek bez większego problemu zaksięgował pierwszy Take Profit – mierzenie 61,8%. W tym momencie przestawiłem zlecenie zabezpieczające na pozostałych pozycjach na BEP (Break Even Point), tak żeby już nie stracić ani pipsa. Zauważmy, że zanim cena osiągnęła kolejny Take Profit musiało minąć trochę czasu. Pamiętaj by nie dać się wtedy ponieść emocjom. Założenia strategii są jasne: nie zamykaj pozycji z ręki, nie kombinuj, cierpliwie czekaj! Ok, czasem rynek zawróci i zaksięgujesz tylko jeden TP, ale w końcu zdarzy się sytuacja, że trend będzie na tyle silny, że bez większego problemu cena zaksięguje wszystkie trzy TP.
Wróćmy do przykładu. Po osiągnięciu poziomu tp2, Stop Loss z ostatniej pozycji przestawiłem na wysokość TP1, czyli poziom współczynnika 61,8%. Jak widać, po wybiciu nowych szczytów wzrosty przyspieszyły i rynek zaksięgował ostatni Take Profit. Plan został wykonany w 100%, w najkorzystniejszym wariancie. Oczywiście jest to przykład. Pamiętaj, aby nie poddawać się po serii Stop Lossów. Trzymaj się planu, wykonaj 100 transakcji i dopiero wtedy wyciągaj wnioski. Miej na uwadze też, że żadna strategia nie będzie działać zawsze. Rynki nieustannie się zmieniają i trzeba się do nich dopasowywać.
Podsumowanie
Im prostsza strategia, tym lepsza. Według mnie, nie ma sensu nanosić na wykres kilkunastu wskaźników, ponieważ to cena jest najważniejsza. Wszystkie wskaźniki z platformy MetaTrader są pochodną ceny, dlatego też cena powinna być tym najlepszym. Po przeczytaniu tego artykułu, zachęcam Cię do testów przedstawionej strategii. Zacznij od rachunku demonstracyjnego i sprawdź, czy potrafisz trzymać się określonych zasad. Jeżeli wszystko będzie szło dobrze, będziesz przestrzegał reguł, to możesz przejść na rachunek realny. Powodzenia!
