posiedzenia fed 2022 terminy

• Kluczowym wydarzeniem ubiegłego tygodnia na rynkach były dane o inflacji w USA. Choć alternatywne wskaźniki pokazywały spadek presji cenowej już od jakiegoś czasu, to dopiero ostatnie oficjalne dane pokazały wyraźne spowolnienie dynamiki cen. Znacząco osłabiło to oczekiwania na kolejne podwyżki stóp Fed. Efektem był wzrost kursu €/US$, który w skali tygodnia podniósł się z do 1,0310 - najwyżej od lipca. Umocniły się również Treasuries. Amerykańska krzywa w skali tygodnia przesunęła się mniej więcej 30pb w dół. Bund umocnił się o 15pb, ale już niemiecka 2latka zakończyła tydzień bez dużych zmian.
• Zachowanie krajowych aktywów było wypadkową wspomnianych trendów na rynkach bazowych i rozczarowaniem decyzją RPP. Rada wbrew oczekiwaniom na podwyżkę o 25pb nie zmieniła stóp. Również konferencja prof. Glapińskiego tylko wzmocniła oczekiwania, że cykl zacieśnienia polityki NBP zakończył się. Efektem była podwyższona zmienność €/PLN, ale dzięki ogólnie lepszym nastrojom na globalnych rynkach po publikacji CPI z USA kurs €/PLN w skali tygodnia niemal nie zmienił się. Kurs €/PLN dziś rano utrzymuje się poniżej 4,69.
• Na krajowym rynku długu obserwowaliśmy splot szeregu pozytywnych czynników, czego efektem było silne umocnienie SPW. W skali tygodnia rentowność 2latki spadła o blisko 120pb. Na długim końcu było to około 100pb. Obligacje pozostały wsparte nadziejami na niższe podaże w 2023 dzięki finansowaniu zagranicznemu oraz przeniesieniu części kosztów walki z inflacją na spółki energetyczne. W kolejnych dniach dołożył się do tego brak podwyżki stóp NBP i spadające rentowności na rynkach bazowych.

Wzrost €/US$ powinien wyhamować, ale na korektę raczej za wcześnie

• Wskaźniki techniczne sugerują, że przestrzeń do wzrostu kursu €/US$ wyczerpuje się. W tym tygodniu odbędzie się też kilka wystąpień członków FOMC. Prawdopodobnie będą oni chcieć podtrzymać oczekiwania na dalsze podwyżki stóp. Naszym zdaniem zatrzyma to przynajmniej na ten tydzień osłabienie dolara wobec euro. Na spadek €/US$ na razie nie liczymy. Przeszacowanie wycenianej ścieżki stóp Fed było bowiem zbyt duże. Kierunek na €/US$ od lat wyznacza spread 2letnich swapów euro kontra dolar. Zeszłotygodniowy ruch po inflacji był na tyle silny, że €/US$ może utrzymać się ponad parytetem na dłużej.

W tym tygodniu złoty może tracić

• Jeżeli para €/US$ faktycznie na razie wyhamuje wzrost, to spadające oczekiwania na jakiekolwiek kolejne podwyżki stóp NBP powinny odbić się na złotym. Znacząco spadły też koszty utrzymania pozycji na osłabienie PLN wobec tego co obserwowaliśmy jeszcze 2-3 tygodnie temu. Technicznie pierwszy docelowy poziom dla €/PLN do 4,72, ale nie da się wykluczyć nieco większego uchu.
• Kierunek dla €/PLN na przełomie roku w dużym stopniu wyznaczy otoczenie międzynarodowe. Nasze szacunki wskazują, że złoty jest o około 3% słabszy wobec euro (w ujęciu wartości godziwej) z uwagi na czynniki polityczne, jak konflikt z UE, czy wojna na Ukrainie. Chociaż wiele czynników ciągle przemawia przeciw złotemu, to rosnący €/US$ znacząco podnosi szanse, że para €/PLN zakończy ten rok poniżej 4,80. Na razie ciągle nie jest to nasz bazowy scenariusz, ale inwestorów cieszą postępy militarne Ukrainy, czy próby osiągnięcia porozumienia przez polski rząd z KE. Rozkład ryzyk nadal sugeruje przecenę złotego pod koniec roku, ale jej skala będzie prawdopodobnie mniejsza niż dotychczas zakładaliśmy.

Odbicie rentowności Treasuries, dalsze stromienie krzywej SPW

• W naszej ocenie odbywające się w tym tygodniu wystąpienia przedstawicieli Fed powinny przypominać rynkom, że oczekiwania na zmianę nastawienia FOMC są przedwczesne. Powinno to głównie odbić się na krótkim końcu amerykańskiej krzywej. W Europie spodziewamy się raczej stabilizacji. Nie liczymy na duże zaskoczenia danymi ze strefy euro, jakie poznamy w tym tygodniu, choć jak pokazała CPI z USA, nie da się ich wykluczyć.
• Na krajowym rynku stawiamy na stromienie krzywej. Przekaz z RPP nie daje nadziei na duże podwyżki stóp. Efekt spadku oczekiwań na nie widzieliśmy już w ubiegłym tygodniu. W tym tygodniu spadki rentowności powinny być już ograniczone do krótkiego końca krzywej. Zakładamy, że dołożą się do tego wzrosty rentowności na rynkach bazowych, co podniesie krajowy długi koniec w górę.
• Obawiamy się, że optymizm inwestorów co do możliwości ograniczenia podaży SPW na 2023 rok są przedwczesne. O przełom w relacjach z KE i odblokowanie KPO może być trudno. Także próby przeniesienia kosztów walki z inflacją na spółki energetyczne niekoniecznie mogą się udać. Zdecydowanym pozytywem dla SPW jest finansowanie w walutach twardych, ale raczej nie zatrzyma to stromienia krzywej SPW również w grudniu.