Czekając na Katalonię. Taki tytuł mogłoby nosić większość nagłówków artykułów opisujących sytuację w Hiszpanii. Carles Puigdemont znów rozwiał wszelkie nadzieje Katalończyków, hiszpańskiego rządu i inwestorów, na ostateczne stwierdzenie niepodległości Katalonii. Rząd w Madrycie stawia Puigdemontowi nowe ultimatum i wyznacza ostatni termin.
W zeszłym tygodniu przemówienie Premiera Katalonii wzbudziło więcej wątpliwości niż się spodziewano. Poniedziałkowy list wystosowany do Mariano Rajoy nie uwzględniał także jednoznacznej deklaracji. 16 października Puigdemont miał przedstawić madryckiemu rządowi swoje stanowisko w sprawie (i tak nieuznawanej) autonomii Katalonii. Postawione przez rząd poniedziałkowe ultimatum nie zdało się na nic. Puigdemont znów przybrał wymijający ton, wyrażał jedynie gotowość na podjęcie rozmów z madryckim rządem. Apelował o „zawieszenie broni” i zaprzestanie represji w Katalonii. Ponowna prośba dialogu spotkała się z odpowiedzią Premiera Rajoy. Ten wspomniał o użyciu art.155 Konstytucji, który daje mandat rządowi w Madrycie, by zawiesić autonomię Katalonii.
Taki był finał poniedziałkowych „rozmów”. W efekcie czego, dziś wiemy, że rząd w Madrycie postawił nowe ultimatum. Do 19 października tj. do jutra, Puigdemont ma czas aby przedstawić konkretne stanowisko i wrócić na legalną drogę. Jeśli Puigdemont ponownie nie wywiąże się z zadania, rząd w Madrycie przejmie kontrolę nad Katalonią. Dla Premiera Katalonii to bardzo trudny okres. Napięcie i niepokoje polityczne wzrastają. Katalończycy są coraz bardziej zdezorientowani, nazywają go niepodległościowym zdrajcą. Wszystko za sprawą wahania się w ostatecznym ogłoszeniu niepodległości. Kolejnym problemem jej odpływ kapitału ludzkiego i przedsiębiorstw z Katalonii, w obliczu ryzyka politycznego i destabilizacji w regionie. Przed Puigdemontem decydujące 24h.
Magazyn: Giełdowe debiuty to łatwy zysk?
